Τι θέλουμε και τι ακούμε στη Βουλή

 

γράφει ο Δημήτρης Κουκλουμπέρης

 

 

Η τριήμερη συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της κυβέρνησης, είναι μια καλή ευκαιρία να δοθούν απαντήσεις για τα πεπραγμένα και τις παραλείψεις της κυβέρνησης και να γίνουν συγκρίσεις επί των θέσεων των κομμάτων της αντιπολίτευσης για όσα βιώνουν καθημερινά οι πολίτες.

 

Για την κακοκαιρία που εγκλώβισε τους οδηγούς σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και βύθισε στο σκοτάδι δεκάδες περιοχές.

 

Για την πανδημία που δεν τιθασεύεται, τα δημόσια νοσοκομεία που καταρρέουν και την ταλαιπωρία των πολιτών για ένα δωρεάν τεστ.

 

 

Για την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση που γιγαντώνονται και γονατίζουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

 

Είναι λοιπόν ευχής έργο να διεξαχθεί μια συζήτηση με επιχειρήματα και προτάσεις, για να τραβήξει το ενδιαφέρον όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας και ο καθένας ας βγάλει μετά τα συμπεράσματά του.

 

Γιατί μπορεί όλοι να γνωρίζουν από πριν ότι εκλογές δε θα προκηρυχθούν το βράδυ της Κυριακής, από την άλλη όμως η συνεχιζόμενη αποτυχία στη διαχείριση κρίσεων, η διαρκής μετάθεση ευθυνών σε άλλους και οι υποκριτικές συγγνώμες πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν.

 

Θα γίνει μια τέτοια συζήτηση; Πολύ φοβάμαι πως όχι. Θεωρώ δηλαδή ότι αυτό που θα κυριαρχήσει θα είναι ξανά η πόλωση και οι τυφλές συγκρούσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη καταγγέλλει με οξύτητα την κυβέρνηση και της ζητά να φύγει και η Ν.Δ. απαντά στον ίδιο τόνο για τα πεπραγμένα στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και κάπως έτσι χάνεται η μπάλα και η πολιτική ουσία.

 

Ο πολίτης όμως θέλει να ακούσει προτάσεις, ρεαλιστικά σχέδια για το πώς θα βελτιωθεί η ζωή και η καθημερινότητά του. Για το πώς θα ενισχυθεί το εισόδημά του, πώς θα θωρακιστεί από φυσικές καταστροφές, πώς θα νιώσει ασφαλής και σίγουρος μέσα σε ένα σύγχρονο και οργανωμένο κράτος. Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι ακόμη μία τοξική διαδικασία που αφορά ελάχιστους.