Ας μείνει για μια θητεία εκτός Βουλής, δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι…

 

Ο Πολάκης βγήκε από τα όρια. Το παράκανε τόσο με την τελευταία ανάρτησή του, όσο και με την ευθεία αμφισβήτηση πολιτικών επιλογών του Αλέξη Τσίπρα και αποφάσεων οργάνων του κόμματος. Η τιμωρία του είναι μονόδρομος, παρά τη συγγνώμη.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι εκκλησίες και οι αρχηγοί δεν είναι παπάδες, για να δίνουν συγχωροχάρτια. Όταν ένα στέλεχος υποπίπτει επανειλημμένα σε «αμαρτήματα», που προκαλούν προφανή ζημιά στο κόμμα, δεν αρκεί μια «συγγνώμη» της τελευταίας στιγμής για να αρθεί η τιμωρία του.

 

Η ιστορία του Παύλου Πολάκη είναι πλέον γνωστή τοις πάσιν. Η δημόσια συμπεριφορά του από τότε που ήταν υπουργός μέχρι και πριν από λίγες μέρες, όταν ανακοινώθηκε η αποπομπή του από το ψηφοδέλτιο και η παραπομπή στο Πειθαρχικό, έφερνε συχνά-πυκνά το κόμμα του στη θέση του απολογούμενου, δίνοντας στους αντιπάλους του την ευκαιρία να βγαίνουν από τη δύσκολη θέση. Με δύο λόγια ο Πολάκης ήταν, κατά το κοινώς λεγόμενον, «η χαρά του Μητσοτάκη».

Ο ίδιος είχε εξασφαλίσει μια ιδιότυπη ασυλία, χάρη στην πολύχρονη μεγαθυμία του Αλέξη Τσίπρα. Όμως, στην πολιτική τίποτα δεν είναι αιώνιο. Κάποια στιγμή, όταν ξεπερνιούνται κάποια όρια, η κύρωση είναι επιβεβλημένη. Ο Πολάκης βγήκε από τα όρια. Το παράκανε τόσο με την τελευταία ανάρτησή του στο facebook όσο και με την ευθεία αμφισβήτηση πολιτικών επιλογών του Αλέξη Τσίπρα και αποφάσεων οργάνων του κόμματος. Η τιμωρία του ήταν μονόδρομος.

 

Τώρα, την παραμονή της συνεδρίασης του κομματικού οργάνου που θα αποφασίσει για την τύχη του, ο Πολάκης έστειλε επιστολή συγγνώμης. Στην οποία μιλάει για «λάθος χειρισμό» και «παρεξήγηση».

 

Οι σύντροφοί του θα κρίνουν. Πάντως, είναι προσβλητικό για την κοινή νοημοσύνη να χαρακτηρίζεται «παρεξήγηση» η δημόσια στοχοποίηση ανεπιθύμητων για εκείνον προσώπων με χρήση δημοσιευμάτων χαμηλής στάθμης εντύπων.

 

Ο Πολάκης συνειδητοποίησε ότι υπερέβη για πολλοστή φορά και κατά πολύ τα όρια και ότι θα μείνει εκτός Βουλής (τουλάχιστον). Και προσπαθεί να το αποτρέψει. Πολύ αργά. Είναι πολύ αμφίβολο αν υπάρχουν τέτοια περιθώρια. Ας μην είναι στη Βουλή την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι. Ας κάνει (άλλη) κομματική δουλειά, ας αποδείξει στην πράξη αυτά που τώρα ισχυρίζεται και το μέλλον θα δείξει.

 

Πάντως, ο κ. Τσίπρας και οι λοιποί της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν περιθώρια να υποχωρήσουν και να επιδείξουν κι άλλη μεγαθυμία. Γιατί; Το έχει πει ο Αίσωπος εδώ και 25 αιώνες: «Το κατ’ αρχάς [κακόν] μή κολαζόμενον επί μείζον αύξεται» (Αν δεν τιμωρήσεις το κακό από την αρχή, θα φουντώσει)…