Ανανδρανιστάκης Γ
Α όλα κι όλα, ο Σαμαράς το είχε πει ξεκάθαρα και μάλιστα στην Wall Street Journal: Θα κάνουμε τα πάντα, για να προστατεύσουμε τις επενδύσεις. Κι όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα πάντα, θα μπουκάρουμε δηλαδή στις τέσσερις τα ξημερώματα σε σπίτια στην Ιερισσό, θα σπάσουμε τις πόρτες, θα συλλάβουμε τους πατεράδες μπροστά στα ανήλικα παιδιά τους και από ένα εξ αυτών, από ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, θα του πάρουμε το τηλέφωνο από τα χέρια, για να μην ειδοποιήσει το άτιμο τους γείτονες.
Γιατί επέλεξαν τη νυχτερινή επιχείρηση; Γιατί δεν κάλεσαν τους συλληφθέντες να παρουσιαστούν οικειοθελώς την αστυνομία ή στον εισαγγελέα; Γιατί δεν πήγαν έστω να τους συλλάβουν με το φως της μέρας; Δεν ήξεραν ότι η νυχτερινή εισβολή θα ξεσήκωνε φασαρία; Όχι μόνο το ήξεραν, το επιδίωκαν κιόλας. Την ήθελαν τη φασαρία, τον ήθελαν τον τρόμο, ήθελαν να καταστήσουν σαφές σε όλους μας και όχι μόνο στους κατοίκους της Ιερισσού ότι δεν μασάνε- το έχει πει κι αυτό ο Σαμαράς- ότι άμα λάχει θα μπούνε στα σπίτια μας νυχτιάτικα και θα μας μπουζουριάσουνε μπροστά στα παιδιά μας.
Η δύναμη του παραδείγματος, Ουότσον, η δύναμη του παραδείγματος. Κι όταν είναι εδώ τα αφεντικά, ο Τόμσεν, ο Μαζούχ, ο Μορς, το παράδειγμα πρέπει να είναι ακόμη πιο τρανταχτό. Να καταλάβει αυτός που θα απολυθεί, αυτός που θα φάει για ένα ακόμη χρόνο το χαράτσι της ΔΕΗ, αυτός που θα κυνηγηθεί μέχρις εσχάτων από την εφορία και τις τράπεζες, αυτός που θα δει τα αποθεματικά του ασφαλιστικού του ταμείου να θυσιάζονται στο βωμό της ανακεφαλαιοποίησης, να καταλάβουν όλοι αυτοί οι ατίθασοι ότι πρέπει να κάτσουν ήσυχοι και να υποστούν τα μαρτύρια που τους στέλνει ο θεός αγόγγυστα, όπως τα υπέστη πριν από χιλιάδες χρόνια ο Ιώβ. Γιατί ο Ιώβ έχασε τα παιδιά του, έχασε τη γυναίκα του, έχασε τα κατσικομούλαρά του, κανείς όμως, ούτε ο θεός ο ίδιος, δεν τόλμησε να μπει νυχτιάτικα στο σπίτι του.
Όλα καλά, βρε παιδιά, αλλά έχω μια απορία: Οι άνθρωποι που σχεδίασαν τη νυχτερινή επιχείρηση, δεν ρώτησαν πρώτα έναν ψυχίατρο, έναν ψυχολόγο, έναν κοινωνικό λειτουργό; Διότι αν τους είχαν ρωτήσει, θα μάθαιναν ότι το να μπουκάρεις νυχτιάτικα στο σπίτι ενός παιδιού, να σπας την πόρτα, να αρπάζεις τον πατέρα του και να τον σέρνεις έξω, είναι βάρος ασήκωτο, που θα το κουβαλάει στους ώμους του μια ζωή, με συνέπειες ανυπολόγιστες. Δεν βαριέσαι, Ουότσον, παράπλευρες απώλειες.
Όταν έμπαιναν στα σπίτια και συλλαμβάνανε γονείς μπροστά στα παιδιά τους επί χούντας, τα παιδιά τρόμαζαν μεν, αλλά τουλάχιστον είχαν μια ηρωική ιστορία να διηγηθούν στα δικά τους παιδιά. Τώρα που το μπουκάρισμα και οι συλλήψεις έγιναν επί δημοκρατίας, τι στο καλό θα έχουν να διηγηθούν τα παιδιά της Ιερισσού;
http://beta.avgi.gr/
Α όλα κι όλα, ο Σαμαράς το είχε πει ξεκάθαρα και μάλιστα στην Wall Street Journal: Θα κάνουμε τα πάντα, για να προστατεύσουμε τις επενδύσεις. Κι όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα πάντα, θα μπουκάρουμε δηλαδή στις τέσσερις τα ξημερώματα σε σπίτια στην Ιερισσό, θα σπάσουμε τις πόρτες, θα συλλάβουμε τους πατεράδες μπροστά στα ανήλικα παιδιά τους και από ένα εξ αυτών, από ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, θα του πάρουμε το τηλέφωνο από τα χέρια, για να μην ειδοποιήσει το άτιμο τους γείτονες.
Γιατί επέλεξαν τη νυχτερινή επιχείρηση; Γιατί δεν κάλεσαν τους συλληφθέντες να παρουσιαστούν οικειοθελώς την αστυνομία ή στον εισαγγελέα; Γιατί δεν πήγαν έστω να τους συλλάβουν με το φως της μέρας; Δεν ήξεραν ότι η νυχτερινή εισβολή θα ξεσήκωνε φασαρία; Όχι μόνο το ήξεραν, το επιδίωκαν κιόλας. Την ήθελαν τη φασαρία, τον ήθελαν τον τρόμο, ήθελαν να καταστήσουν σαφές σε όλους μας και όχι μόνο στους κατοίκους της Ιερισσού ότι δεν μασάνε- το έχει πει κι αυτό ο Σαμαράς- ότι άμα λάχει θα μπούνε στα σπίτια μας νυχτιάτικα και θα μας μπουζουριάσουνε μπροστά στα παιδιά μας.
Η δύναμη του παραδείγματος, Ουότσον, η δύναμη του παραδείγματος. Κι όταν είναι εδώ τα αφεντικά, ο Τόμσεν, ο Μαζούχ, ο Μορς, το παράδειγμα πρέπει να είναι ακόμη πιο τρανταχτό. Να καταλάβει αυτός που θα απολυθεί, αυτός που θα φάει για ένα ακόμη χρόνο το χαράτσι της ΔΕΗ, αυτός που θα κυνηγηθεί μέχρις εσχάτων από την εφορία και τις τράπεζες, αυτός που θα δει τα αποθεματικά του ασφαλιστικού του ταμείου να θυσιάζονται στο βωμό της ανακεφαλαιοποίησης, να καταλάβουν όλοι αυτοί οι ατίθασοι ότι πρέπει να κάτσουν ήσυχοι και να υποστούν τα μαρτύρια που τους στέλνει ο θεός αγόγγυστα, όπως τα υπέστη πριν από χιλιάδες χρόνια ο Ιώβ. Γιατί ο Ιώβ έχασε τα παιδιά του, έχασε τη γυναίκα του, έχασε τα κατσικομούλαρά του, κανείς όμως, ούτε ο θεός ο ίδιος, δεν τόλμησε να μπει νυχτιάτικα στο σπίτι του.
Όλα καλά, βρε παιδιά, αλλά έχω μια απορία: Οι άνθρωποι που σχεδίασαν τη νυχτερινή επιχείρηση, δεν ρώτησαν πρώτα έναν ψυχίατρο, έναν ψυχολόγο, έναν κοινωνικό λειτουργό; Διότι αν τους είχαν ρωτήσει, θα μάθαιναν ότι το να μπουκάρεις νυχτιάτικα στο σπίτι ενός παιδιού, να σπας την πόρτα, να αρπάζεις τον πατέρα του και να τον σέρνεις έξω, είναι βάρος ασήκωτο, που θα το κουβαλάει στους ώμους του μια ζωή, με συνέπειες ανυπολόγιστες. Δεν βαριέσαι, Ουότσον, παράπλευρες απώλειες.
Όταν έμπαιναν στα σπίτια και συλλαμβάνανε γονείς μπροστά στα παιδιά τους επί χούντας, τα παιδιά τρόμαζαν μεν, αλλά τουλάχιστον είχαν μια ηρωική ιστορία να διηγηθούν στα δικά τους παιδιά. Τώρα που το μπουκάρισμα και οι συλλήψεις έγιναν επί δημοκρατίας, τι στο καλό θα έχουν να διηγηθούν τα παιδιά της Ιερισσού;
http://beta.avgi.gr/
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου