Χρήστου Δημήτρης
Στο φύλλο της "Αυγής" το περασμένο Σάββατο (13/4) στη σελίδα 27, υπήρχε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο – ανάλυση του Αλέξανδρου Μπίστη. Θέμα του, η ιδεολογικό πολιτική ταυτότητα αυτών που ψήφισαν στις εκλογές της 17ης Ιουνίου τον ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, όπως οι ερωτώμενοι την προσδιόρισαν στην έρευνα της Public Issue. Κατά σειρά μεγέθους οι απαντήσεις ήταν: 23% σοσιαλιστές, 15% σοσιαλδημοκράτες, 13% χωρίς γνώμη, 11% αντικαπιταλιστές - αντιεξουσιαστές, 10% φιλελεύθεροι, 7% κομουνιστές, 6% λοιπά, 5% συντηριτικοί χριστιανοδημοκράτες, 5% αριστεροί, 3% απολίτικοι και τέλος, 2% εθνικιστές.

ΡΩΤΗΣΑ δεκάδες μέλη και στελέχη, αν είδαν την έρευνα και δεν βρήκα ούτε έναν (!) που να την έχει δει. Ας παρακάμψουμε το γεγονός πως, από τα 30.000 μέλη που έχει θεωρητικά ο ΣΥΡΙΖΑ, την "Αυγή" στα καθημερινά της φύλλα την αγοράζουν 1.500 και από αυτούς που την αγοράζουν, δεν ξέρω πόσοι την διαβάζουν. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα, το οποίο αξίζει τον κόπο να συζητηθεί ξεχωριστά. Όσοι λοιπόν νομίζουν ότι η παρέα τους ή οι κομματικοί μηχανισμοί είναι αντίστοιχοι της ελληνικής κοινωνίας, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Όταν λοιπόν δεν ξέρεις ποια είναι η κοινωνική και ιδεολογική ταυτότητα των πολιτών που σε ψηφίζουν, πώς θα επικοινωνήσεις μαζί τους, πολύ περισσότερο που πρέπει, για να κυβερνήσεις και να απαλλάξεις τη χώρα από την υποδούλωση, να αυξήσεις το 27% θεαματικά;
ΛΕΕΙ, για παράδειγμα, η Αριστερή Πλατφόρμα ότι είναι αναγκαία η στροφή προς τα αριστερά και επιμένει, όποτε γίνεται συνεδρίαση οργάνων, να επαναφέρει την πρόταση για συνεργασία με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Ας υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ δέχεται. Προσθέτουμε θεωρητικά ένα 5%. Δέχεται και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλο 1,5%. Ποιοι και πως υπολόγισαν τι θα αφαιρεθεί; Για ρίξτε μια προσεκτική ματιά στα στοιχεία από το τι δηλώνουν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Καλύτερα λιγότεροι, αλλά αριστεροί, απαντάνε -ανεπισήμως- αρκετοί. Αγνοούν ότι η διακυβέρνηση και η έγκριση του προγράμματος σωτηρίας της χώρας είναι αποκλειστικά ευθύνη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Πως αυτοί που σε ψηφίζουν έχουν και το δικαίωμα να σε ελέγχουν. Εκτός αν περιμένουμε μαζί με το ΚΚΕ ακόμα και 500 χρόνια, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες. Και ώς τότε;
ΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ο νέος γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας. "Δεν υπάρχει βάση συνεργασίας με κόμματα που προέκυψαν από διάσπαση οπορτουνιστική από το ΚΚΕ όπως είναι σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ο ΣΥΝ, όλος ή ένα τμήμα του, το Αριστερό Ρεύμα ή το Μέτωπο του Αλαβάνου, πιθανόν άλλα νέα κόμματα που μπορεί να προκύψουν -και δεν αποκλείεται τίποτα- μόνα τους ή σε συνεργασία με άλλους, όπως το νέο σχήμα που εκκολάπτεται με ομάδες του Λαφαζάνη, του Αλαβάνου, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων διαγραμμένων από το ΚΚΕ". Δεν ξέρω αν αυτό δεν θεωρείται ξεκάθαρη απάντηση. Για όσους όμως δεν αρκεί, η απερχόμενη από την ηγεσία Αλέκα Παπαρήγα, στο κλείσιμο των εργασιών του Συνεδρίου, κάλεσε το ΚΚΕ να ετοιμαστεί από τώρα για πόλεμο (!) εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της ανάληψης από αυτόν της διακυβέρνησης της χώρας.
ΤΟΥΤΩΝ δοθέντων, παρακαλώ πείτε μου, ως λογικοί άνθρωποι, τι σόι πολιτική τακτική είναι η συγκεκριμένη και, κυρίως, πόσο βοηθάει τον ΣΥΡΙΖΑ να δυναμώσει και να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες. Η εντελώς προσωπική μου γνώμη λέει ότι αρκετοί φοβούνται ακριβώς αυτό. Τις κυβερνητικές ευθύνες. Αν δεν ήταν έτσι, η πρόταση για μονομερή έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή, θα συνοδεύονταν από τόμους μελετών και εναλλακτικών στρατηγικών. Δεν αγνοούν μόνον τον τρόπο που καθορίζεται η ισοτιμία του εθνικού νομίσματος και τον ρόλο των χρηματαγορών, αγνοούν -κυρίως- την πραγματική δραματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, το διεθνές περιβάλλον, τη διάθεση της "Γερμανοευρώπης" να ασκήσει πιέσεις για να οδηγήσουν στην αποτυχία και μετά στην απέραντη και απόλυτη υποδούλωση. Για να αντέξει σε αυτές τις συνθήκες η χώρα, το πρώτο προαπαιτούμενο είναι, αυτός ή αυτοί που θα κυβερνούν να έχουν την υποστήριξη του 80% του λαού, αποφασισμένου να κάνει θυσίες για πολλά χρόνια. Φυσικά απαιτούνται και διεθνείς συμμαχίες. Ποιος και πώς έχει καταλήξει ότι ναι, υπάρχουν οι προϋποθέσεις επιτυχίας; Είναι άλλο λοιπόν μόνος και έρημος να αφανιστείς και άλλο να ενώσεις τις δυνάμεις σου με τους αγωνιζόμενους λαούς απέναντι στην εμφανώς όλο και περισσότερο καταστροφική πολιτική των μνημονίων.
ΓΙΑ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΜΕ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν βγει ενωμένος και ενιαίος από το επικείμενο συνέδριο του Ιουνίου, αν τα πράγματα συνεχίσουν να κυλούν όπως σήμερα, δηλητηριάζοντας όχι μόνο τα οργανωμένα μέλη, αλλά και τους ψηφοφόρους, τότε αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα ψάξει άλλες λύσεις. Η λάθος χρήση ενός όρου από τον πρόεδρο του κόμματος έπρεπε, όπως και έγινε, να διορθωθεί από τον ίδιο. Η παρέμβαση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Π. Λαφαζάνη θα έπρεπε να γίνει στον πρόεδρο και όχι στα ΜΜΕ. Έχουμε τρόικα εξωτερικού, έχουμε τρόικα εσωτερικού, ε, δεν χρειαζόμαστε και τρόικα ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι χαζοί οι πολίτες που θέλουν, αλλά δεν τους αφήνουμε να μας εμπιστευτούν.
dchristou52@gmail.com via http://beta.avgi.gr