Τα ντόπια θεριά... Του Ν.Μπογιόπουλου

  

Όλα αυτά που κάνει η κυβέρνηση δεν είναι προϊόν «έξωθεν πιέσεων». Δεν αποτελούν επιταγές των Μνημονίων ή των εταίρων με τις οποίες οι κυβερνώντες, τάχα, «δυσφορούν».

Το παραμυθάκι να χρησιμοποιείται σαν «άλλοθι» η τρόικα, πίσω από την οποία η «καημένη» η εγχώρια πλουτοκρατία θα συνεχίσει να κρύβεται την ώρα που εξανδραποδίζει διά του πολιτικού της προσωπικού τον ελληνικό λαό, τελείωσε.

Κι αν δεν πιστεύετε εμάς, φανταζόμαστε ότι ο λόγος του πρωθυπουργού είναι αρκούντως πειστικός.

Ο κ. Σαμαράς στην χτεσινή του εισήγηση στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο το ξεκαθάρισε.

Όπως είπε, «τις θεσμικές αλλαγές» (σ.σ.: εννοεί το ξεθεμελίωμα των πάντων) «που έχει ανάγκη η χώρα» (σ.σ.: εννοεί που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο)

«τις προωθούμε εμείς, γιατί τις πιστεύουμε εμείς. Δεν μας τις επιβάλλουν».

Συμφωνούμε απολύτως.

Είναι έτσι όπως το ομολόγησε ο Σαμαράς.

Είναι έτσι όπως το περιγράφει ο ποιητής:

«Τις φορές, που ο δεμένος πετάχτηκε απάνου

με τα δόντια να κόψει του ξένου τυράννου

το λυτάρι, δεμένος βρισκότανε πάλι.

Τόνε δένανε τρίδιπλα οι ντόπιοι μεγάλοι.

Τώρα η Νύχτα τελειώνει... Παθοί και μαθοί

ξέρουν, όταν η μάχ' η μεγάλη δοθεί,

για να μην ξαναχάσουνε τη λεφτεριά τους,

θ' αφανίσουνε πρώτα τα ντόπια θεριά τους».

(Κώστας Βάρναλης, από το ποίημα «Ιστορία» της συλλογής «Ελεύθερος Κόσμος»)

Πηγή: Ριζοσπάστης