Περνάει ο Σαμαράς της Ελλάδος φρουρός

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Διαβάστε τη φράση, είναι διδακτική: Στην πρώτη γραμμή ο Αντώνης Σαμαράς, ακούραστος, αποφασισμένος, μαχητικός, καθημερινά κάνει τη μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσει η Ελλάδα να βρεθεί στο δρόμο της ανάπτυξης.
Δεν θα μπορούσε μια χαρά, με κάποια αλλαγή στα ονόματα, να αποτελεί τμήμα του θυμιατίσματος κάποιου Βορειοκορεάτη αξιωματούχου προς τον Μεγάλο Ηγέτη της εξωτικής χώρας; Ασφαλώς θα μπορούσε. Αποτελεί όμως το απαύγασμα της σκέψης του Δημήτρη Αβραμόπουλου, που κόσμησε τον προβληματισμό του συνεδρίου της ΝΔ. Και ξεχώρισε ως πολύτιμος λίθος από παρεμφερείς διατυπώσεις του πρώην υπουργού Εξωτερικών, αλλά και πολλών άλλων, όπως ότι πάμε μια χαρά, όπου να “ναι τελειώνουμε με τα μνημόνια, η νέα Ελλάδα έρχεται και άλλα εξίσου πρωτότυπα.

Ο κ. Αβραμόπουλος έσπευσε βέβαια να δικαιολογήσει εμμέσως πλην σαφώς τις επικύψεις του μπροστά στον Ακούραστο, λέγοντας ότι είναι απλός στρατιώτης -ένα είδος καλού στρατιώτη Σβέικ παλαιοδεξιάς κοπής. Δεν είναι όμως απλός στρατιώτης, ότι κι αν λέει -είναι πλέον υπουργός Εθνικής Άμυνας. Κάνει κουμάντο στους στρατιωτικούς. Και όφειλε, αντί να τους δείχνει πώς να σκύβουν βαθιά -πολύ βαθιά όμως- να τους δίνει το παράδειγμα του υπερήφανου, που ξέρει να πειθαρχεί, αλλά δεν φιλάει κιόλας το χέρι που τον χαστουκίζει. Και δεν υμνεί ως Αποφασιστικό εκείνον που με μια απόφαση του ξηλώνει τα γαλόνια για να κάνει το χατίρι ενός τρίτου, ούτε ως Μαχητικό εκείνον που χάνει όλες τις μάχες, ακόμα και με τον Βενιζέλο.

Δεν βαριέσαι, θα πείτε, ο Αβραμόπουλος τα είπε αυτά για ξεκάρφωμα -να δείξει ότι δεν τον πείραξε η εκδίωξη από τον παράδεισο του υπουργείου Εξωτερικών. Και να καθησυχάσει τον Σαμαρά ότι παραμένει φίλος του -μην τον φάει το σκοτάδι της ΕΡΤ κι αυτόν. Σωστά, αλλά όσο νοικοκύρης στα μυαλά κι αν είσαι σε ζώνουν και τα φίδια: Πώς διάολο οι άνθρωποι που αφού κατέστρεψαν την Ελλάδα υπόσχονται να τη σώσουν, εκστομίζουν τέτοια μεγαλυνάρια για τον Σαμαρά; Για τον Σαμαρά! Που ξέρουν και ξέρουμε πόσο μέτριος, λίγος, με ακροδεξιές αγκυλώσεις είναι. Και πώς ένα ολόκληρο συνέδριο, τον ανυμνεί τώρα για τα εντελώς αντίθετα από εκείνα για τα οποία τον χειροκροτούσε χτες;

Αυτά όλα μπορεί να έχουν την πλάκα τους, μπορεί όμως να έχουν και μια σοβαρή πλευρά -για μας. Αν, όπως μπορούμε να υποθέσουμε λογικά, τα υμνολόγια στον Σαμαρά διαπράττονται επειδή οι υμνωδοί ξέρουν ότι του αρέσουν και κατά το κοινώς λεγόμενο τον φτιάχνουν, τότε η γλυμμένη προσωπολατρία αυτού του είδους αποκαλύπτει το ήθος του ανδρός, τις φιλοδοξίες του, τις επιδιώξεις του -αλλιώς ούτε θα έστηνε τη φιέστα του συνεδρίου με επίκεντρο τον εαυτό του, ούτε θα έστρεφε όλους τους προβολείς επάνω του, ούτε θα επέτρεπε να εκστομίζονται τέτοιες αηδίες.

Ο Σαμαράς την έχει δει όμως προφανώς Μεγάλος Αρχηγός και Σωτήρας -και ο Θεός της Ελλάδας να μας φυλάει αν είναι έτσι. Γιατί αν ο Ακούραστος, Αποφασισμένος και Μαχητικός είναι ο αρχιστράτηγος της σωτηρίας μας -γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα. Αν οι υμνωδοί του απαρτίζουν το στρατό της σωτηρίας μας -περνάει ο Σαμαράς της Ελλάδος φρουρός. Τότε μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά, στους κάμπους πέφτει χιόνι και πρέπει ο Έλλην να ξεσπαθώνει εγκαίρως -πριν αυτή η κωμωδία οδηγήσει σε νέες τραγωδίες…

http://www.koutipandoras.gr/