Του Θανάση Καρτερού
Επανήλθε μετά τη δολοφονία των δύο μελών της Χρυσής Αυγής το γνωστό: Καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται. Καταδικάζουν τα κυβερνητικά κόμματα, καταδικάζει ο Σαμαράς, καταδικάζει ο Σίμος, καταδικάζουν τα media, καταδικάζει ακόμα κι ο Δένδιας. Απ' όπου κι αν προέρχεται. Και όσοι από την Αριστερά έχουν την ατυχία να στηθούν μπροστά στους δημοσιογράφους - ανακριτές καλούνται να απαντήσουν στο φοβερό ερώτημα: Καταδικάζετε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται;
Προσέξτε τώρα: Στο Νέο Ηράκλειο δολοφονήθηκαν εν μέση οδώ, μπροστά σε μάρτυρες και σε ώρα αιχμής, δύο άνθρωποι. Και παπαγαλίζουν "απ' όπου κι αν προέρχεται" εκείνοι που ακριβώς έχουν την ευθύνη να αποκαλύψουν από πού προέρχεται. Εκείνοι που πρέπει να δώσουν τη δυνατότητα στη Δικαιοσύνη να καταδικάσει όχι τη βία γενικώς αλλά όσους την ασκούν. Και να αποκαλύψουν μπροστά σε όλη την κοινωνία όχι τις γνωστές, χιλιοειπωμένες απόψεις τους περί βίας, αλλά τους άγνωστους βίαιους, τους δολοφόνους στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Τα άλλα, απ' όπου κι αν προέρχονται, είναι καλά για την πολιτική αντιπαράθεση, για νταβαντούρι από κομματικού άμβωνος, για να φορτώσουν όσες ευθύνες μπορούν στον πολιτικό τους αντίπαλο, για να χαϊδέψουν τα αφτιά της κοινωνίας, για να εμφανιστούν ως στυλοβάτες της δημόσιας τάξης. Παρατηρούμε μάλιστα ότι όσο οι αυτουργοί της βίας και οι δολοφόνοι παραμένουν άφαντοι και ασύλληπτοι τόσο πιο πολύ, αντί να σωπαίνουν, φλυαρούν κατά της βίας οι εξουσιοδοτημένοι να την αντιμετωπίσουν, όπως έδειξαν άλλα ανεξιχνίαστα εγκλήματα -η Marfin παραδείγματος χάρη και τα εγκλήματα της σέχτας.
Καλά θα έκαναν όμως να αφήσουν τις ανοησίες και να επιτελέσουν το καθήκον που τους έχει ανατεθεί -την προστασία του πολίτη. Και πρώτα την προστασία της ζωής του, ό,τι Θεό κι αν πιστεύει. Γιατί για κάθε έγκλημα που διαπράττεται και παραμένει ατιμώρητο έχει ευθύνες η υπεύθυνη κυβέρνηση. Και οι ευθύνες της αυτές πολλαπλασιάζονται όταν, αντί να φροντίσει χωρίς πολλά λόγια να βρεθούν οι ένοχοι, φροντίζει με πολλά λόγια να μετατεθούν ο ευθύνες παντού εκτός από την ίδια. Και όταν, αντί να δείξει σε όλους μας τα πρόσωπα των δολοφόνων, δείχνει το δικό της πρόσωπο της αναποτελεσματικότητας -απ' όπου κι αν προέρχεται.
Εν ολίγοις, πιάστε τους δολοφόνους. Να δούμε κι εμείς από που προέρχεται...
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου