Αναρτήσεις
Του Γιάννη Παντελάκη
«Δεν ήξερες. Δεν ρώταγες;» Φράση κλισέ, αλλά ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή μας. Οχι τη δική μας, αλλά εκείνην της παρουσίασης του βιβλίου του δημοσιογράφου, πρώην εκδότη Σ. Κοτρώτσου. Μια παρουσίαση που επρόκειτο να γίνει την περασμένη Πέμπτη το μεσημέρι, αλλά δεν έγινε ποτέ.
Περίπου 40 απλήρωτοι από τις προηγούμενες εκδοτικές δραστηριότητες του συγγραφέα εργαζόμενοι εισέβαλαν στην αίθουσα και ματαίωσαν την εκδήλωση διαμαρτυρόμενοι για τους πολλούς μήνες απληρωσιάς. Το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή με ειρηνικό τρόπο απλήρωτοι εργαζόμενοι ματαιώνουν μια γκλαμουράτη εκδήλωση του πρώην εργοδότη τους, εντάσσεται άραγε στην πολυσυζητημένη έκφραση «αποδοκιμάζουμε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται»; Εδώ, διάφοροι Πρετεντέρηδες πρέπει να μας απαντήσουν. Αλλα όχι μόνον αυτοί. Δεν είναι, ωστόσο, αυτό το θέμα μας.
Η μικρή αυτή, αλλά άκρως διδακτική ιστορία έχει και πολιτικό-κομματικό ενδιαφέρον. Στους παρουσιαστές του βιβλίου ήταν, ανάμεσα σε άλλους, ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλος και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης. Δεν απουσίαζαν από το ακροατήριο και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν η φιλτάτη Ρένα Δούρου και οι Δ. Στρατούλης, Αλ. Μητρόπουλος, Γ. Βαρεμένος. Βέβαια, για να είμαστε αντικειμενικοί, στους παρουσιαστές ή παρευρισκόμενους της εκδήλωσης ήταν και εκτός ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά στελέχη, όπως ο Ν. Κακλαμάνης, ο Π. Παυλόπουλος κ.ά. Αλλά αυτοί δεν πιάνονται. Υποτίθεται πως δεν μπορούμε ν’ απαιτούμε από συντηρητικούς βουλευτές να δείχνουν τέτοιο βαθμό ευαισθησίας ώστε να αρνηθούν να παραστούν σε μια εκδήλωση το κεντρικό πρόσωπο της οποίας έχει αφήσει τους πρώην εργαζομένους του απλήρωτους.
Οι ΣΥΡΙΖΑίοι όμως; Εδώ υπάρχει ένα θέμα. Ηθικής και πολιτικής τάξεως, που λένε. Πας σε μια τέτοια εκδήλωση όταν με την παρουσία σου έμμεσα νομιμοποιείς και την ενέργεια του πρώην εργοδότη των απλήρωτων; Προφανώς η απάντηση από την πλευρά της Κουμουνδούρου θα ήταν αρνητική. Αλλωστε και ο ιστότοπος left.gr παρουσιάζοντας το γεγονός έγραψε πως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είχαν άγνοια του γεγονότος (το ότι ο εκδότης έχει αφήσει απλήρωτους εργαζόμενους) και δήλωσαν πως αποχώρησαν από την εκδήλωση σε ένδειξη συμπαράστασης στους εργαζόμενους. Εδώ χωράει μεγάλη συζήτηση, αλλά ας την περιορίσουμε όσο περιορισμένος είναι και ο χώρος της στήλης.
Ενας βουλευτής οφείλει να γνωρίζει όσα σημαντικά συμβαίνουν σ’ αυτήν την κοινωνία. Οχι όλα, αλλά τα βασικά. Οφείλει να γνωρίζει πως εκδότες αφήνουν απλήρωτους εργαζόμενους, δεν υφίστανται κυρώσεις και συνεχίζουν ανέμελοι τις δραστηριότητές τους. Και μόνο οι σχέσεις πολιτικής με μιντιακή εξουσία είναι αρκετές για να τους επιβάλουν αυτή τη γνώση. Αλλά ας υποθέσουμε πως δεν γνώριζαν. Μήπως ανάλογη στάση δεν έχουν δείξει και σε άλλους εκδότες, πιο κραχτές περιπτώσεις; Η σημερινή «Ελευθεροτυπία», στην οποία και ο αρχηγός τους και οι ίδιοι συνεντευξιάζονται, δεν τους θυμίζει καμιά ανάλογη περίπτωση; Σε πολλαπλάσιο μάλιστα βαθμό, αφού εκεί οι απλήρωτοι ξεπερνάνε τους 800 και οι οφειλές χρονολογούνται δύο χρόνια τώρα; Αν κάποιοι από τους 800 απλήρωτους διακόψουν μια εκδήλωση της συγκεκριμένης εφημερίδας, τι θα κάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Θα αποχωρήσουν και από εκεί; Και αν αποχωρήσουν, δεν είναι κομμάτι αντιφατικό ν’ αποχωρείς από εκδήλωση εφημερίδας στην οποία λίγες ημέρες ή εβδομάδες πριν έχεις δώσει και συνέντευξη;
Αν υπάρχει ένας κανόνας, αυτός πρέπει να τηρείται, σωστά; Και εδώ υπάρχει ένα δεύτερο παράδειγμα, απόλυτα σχετικό με τη μικρή μας ιστορία. Αφού τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σε κεντρικό μάλιστα επίπεδο, υιοθέτησαν τον κανόνα μη συμμετοχής στα πάνελ της ΔΤ επειδή η ΕΡΤ έκλεισε μ’ έναν φασιστικό τρόπο και η ΔΤ είναι ένα μόρφωμα, απορώ γιατί αυτός ο κανόνας δεν εφαρμόζεται παντού. Υπάρχει καμιά καλή απάντηση; Φοβάμαι πως όχι. Και επίσης φοβάμαι πως η «α λα καρτ» ευαισθησία δεν ταιριάζει σε αριστερούς σχηματισμούς ή, τέλος πάντων, σχηματισμούς που επικαλούνται αριστερό πρόσημο…
Και φυσικά, τα παραδείγματα αυτά δεν είναι τα μοναδικά. Πολιτικοί της Αριστεράς που φιλοξενούνται σε αμαρτωλά Μέσα αμαρτωλών ιδιοκτητών υπάρχουν πολλοί. Παρ’ όλα αυτά, η ανάγκη προσωπικής φιλοδοξίας ή κομματικής προβολής δεν δικαιολογεί τέτοιες συμπεριφορές. Σε καμία περίπτωση. Οχι πως αυτές θα σταματήσουν ή θα περιοριστούν μετά την ιστορία της περασμένης Πέμπτης, αλλά καλό είναι να τα επισημαίνουμε. Ετσι, για την ιστορία…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου