Φως *

Βαθύ πέφτει το Σκοτάδι

Το μονοπάτι σκεπάζει του Ονείρου

Εμπόδιο στα θέλω φαντάζει

Τοίχος στων επιθυμιών το διάβα.

Βαρύ πέφτει το Σκοτάδι

Τον έναστρο ουρανό βίαια καλύπτει

Με μίσος σκεπάζει τα άστρα

Το φως στο Όνειρο σβήνει.

Πυκνό πέφτει το Σκοτάδι

Την χαρά τού Αύριο κρύβει

Να διώξει την Ελπίδα προσπαθεί

Μη και η ανάσα για Ζωή βρει διέξοδο.

Μαύρο πέφτει το Σκοτάδι

Τον κόσμο γύρω στοιχειώνει.

Να ρουφήξει καθετί ζωντανό προσπαθεί

Απ’ της καρδιά τα μάτια

Απ’ του μυαλού τη θύμηση

Απ’ του Αύριο την Ελπίδα.

Προσπαθεί το Σκοτάδι.

Βαθύ. Βαρύ. Πυκνό. Μαύρο.

Προσπαθεί

Του Ονείρου το δρόμο να χάσω

Την αγάπη για Ζωή να στερηθώ

Την προσμονή του Αύριο να λησμονήσω.

Προσπαθεί το Σκοτάδι.

Τα πάντα να κυριεύσει επιχειρεί.

Τη Σκιά του στον Κόσμο να επιβάλλει

Το Τώρα να καθυποτάξει

Την Ελπίδα το Αύριο να στερηθεί.

Προσπαθεί το Σκοτάδι

Με μαύρο να ποτίσει τη Ζωή.

Εις μάτην

Προάγγελος νίκης ξεπροβάλλει το Φεγγάρι.

Το Φως του δειλά, σαν ξίφος εξαπολύει

Φωτίζει το δρόμο στο Αύριο

Στο Όνειρο δίνει Πνοή.

Στον Χρόνο προσμένει ο Ήλιος

Από ψηλά καραδοκεί

Αιώνιος νικητής τού Απείρου.

Με λύσσα τις ακτίνες του να εκτοξεύσει

Με λόγχες φωτός να συντρίψει το Σκοτάδι

Το μαύρο του Τώρα με Ζωή να φωτίσει

Να συνθλίψει τις Σκιές που κρύβονται παντού.

Ο Χρόνος περνά

Φτάνει η ώρα

Ανατέλλει ο Ήλιος

Φως πλημμυρίζει τον Κόσμο

Ζωή χαρίζει στη Ζωή.

*Του Κωνσταντίνου Νάκκα

http://constantinosnakkas.blogspot.gr/