Γιατί το Βερολίνο δεν αντέχει το δημοψήφισμα

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Ήταν ένας «άλλος» Έλληνας πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας στον Χατζηνικολάου. Δεν το έπαιξε. Ήταν! Σοβαρός και γήινος, σαν κανονικός άνθρωπος  (ΣΣ: με πρωτοφανή τρόπο για το πολιτικό μας προσωπικό που έχει διολισθήσει στο να υποδύεται ρόλους), με απόλυτη συνείδηση των καταστάσεων, αλλά και χωρίς ενδοιασμούς, ο Αλέξης Τσίπρας  μίλησε με τους πολίτες σαν ίσος προς ίσο. Μίλησε τη γλώσσα της αλήθειας και ξεκαθάρισε απόλυτα τις ελληνικές θέσεις:
1.    Συμφωνία τώρα σε ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων που έχουν ήδη κλείσει διαπραγματευτικά, με ταυτόχρονη απελευθέρωση της χρηματοδότησης της χώρας και ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για το χρέος και την ανάπτυξη (μέσα από τα οποία θα λυθεί και το ασφαλιστικό) μέχρι τον Σεπτέμβριο.
2.    «Αν με οδηγήσουν σε ρήξη, θα αποφασίσει ο λαός» με δημοψήφισμα (εκεί ξεπερνιούνται και οι εσωκομματικοί σκόπελοι) και όχι βέβαια με εκλογές.
Αποκαλυπτικός για την αφελή εμπιστοσύνη που επέδειξε στις προφορικές συμφωνίες και στην παραπειστική συμπεριφορά που εισέπραξε η ελληνική πλευρά, ο Έλληνας πρωθυπουργός ξεκαθάρισε πως δεν θα κάνει πίσω από την πολιτική εντολή που έλαβε στις εκλογές.

Έτσι, το Βερολίνο είναι απέναντι πλέον στο κεντρικό πολιτικό δίλημμα: ή θα αποδεχθεί την δημοκρατική διαδικασία (την πολιτική βούληση μιας χώρας) και θα προσέλθει σε έναν έντιμο συμβιβασμό, ή θα αντιμετωπίσει ένα δημοψήφισμα  το αποτέλεσμα του οποίου θα υποχρεωθεί να καταπιεί, διότι αν δεν το κάνει, θα εκτεθεί πολιτικά επικίνδυνα έναντι όλων των ευρωπαϊκών λαών. Το πραξικόπημα των Καννών δεν πρόκειται να επαναληφθεί, αφενός γιατί ο Τσίπρας δεν είναι Παπανδρέου (ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ), αφ΄ ετέρου γιατί οι Σαμαροβενιζέλοι μας τέλειωσαν.

Το Grexit, το Graccident και το διπλό νόμισμα απλά δεν υπάρχουν. Το μόνο που υπάρχει είναι η δυστροπία του κ. Σόιμπλε και η μεταφυσική του Βερολίνου. Το ελληνικό ζήτημα έχει πάρει πολύ σοβαρές διαστάσεις στην προβληματική της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης και της γερμανικής, ενώ ήδη παίζει αισθητό ρόλο στα πολιτικά πράγματα πολλών χωρών.
Ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται έντιμος, αλλά και δεινός παίκτης που στηρίζεται στις αρχές της αλήθειας και του ορθολογισμού, καθώς και στην ισχύ του ενωμένου δημοκρατικού λαού. Παρά την πρωτοφανή πίεση που ασκείται στην κοινή γνώμη, ο Τσίπρας δεν έχει χάσει αξιοπιστία.

Λάθη βέβαια έγιναν πολλά, μερικά από τα οποία είναι και υψηλού ρίσκου. Προσωπικά τρόμαξα πολλές φορές, κυρίως σταθμίζοντας και το κόστος ευκαιρίας (opportunity cost), αλλά χθες ο Τσίπρας ήταν αφοπλιστικός και αναγόμωσε την εμπιστοσύνη μου στους χειρισμούς του. Το ελληνικό ζήτημα πρέπει να λυθεί οριστικά και όχι με όρους εθνικής ομηρείας. Τελεία και παύλα.
ΥΓ: Έντιμος και ιπποτικός υπερασπίστηκε και τον Βαρουφάκη….

Πηγή