Πρωτοφανής στάση απέναντι σε ένα μικρό παιδί

γράφει η Άντα Ψαρρά

Το 2002 επί ΠΑΣΟΚ ανάμεσα στους συλληφθέντες για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη είχε προσαχθεί και η Αγγελική Σωτηροπούλου με το μικρό παιδί της. Το παιδί οδηγήθηκε μάλιστα σε διπλανό χώρο υπό την επίβλεψη προφανώς του εισαγγελέα ανηλίκων στη διάρκεια της ανάκρισης της μητέρας του. Στη συνέχεια η μητέρα του κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην οργάνωση και προφυλακίστηκε ενώ αυθημερόν παραδόθηκε ο μικρός στη γιαγιά του χωρίς καθυστέρηση.

Θυμίζουμε δε ότι τότε υπήρξαν ΜΜΕ και ανθρωποφαγικές φωνές που ζητούσαν το παιδί να οδηγηθεί σε ίδρυμα. Κανείς αρμόδιος δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός όμως δεν καθυστέρησε ούτε μία μέρα στην απόφαση να δοθεί το παιδί στη γιαγιά του. Το ίδιο εξάλλου συμβαίνει πάντα με όλα τα παιδιά που για οποιοδήποτε λόγο ακόμα και μετά από ένα δυστύχημα χάνουν τους γονείς τους και υπάρχει πρόθυμο συγγενικό περιβάλλον που θα τα αγκαλιάσει.

Σήμερα, επί ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους άγνωστους (;), η δικαιοσύνη θεώρησε ότι θα πάρει χρόνο η έκδοση απόφασης για το αν το παιδί της Π. Ρούπα και του Ν. Μαζιώτη θα πάει στην αγκαλιά των συγγενών πρώτου βαθμού. Ένα μικρό παιδί που ήδη πέρασε τους πρώτους μήνες της ζωής του στη φυλακή και θα αναγκαστεί να διαχειριστεί τώρα την απώλεια της μητέρας του, έστω κι αν εκείνη με τις επιλογές της ευθύνεται γι' αυτό, δεν μπορεί να παραμένει σε άγνωστο περιβάλλον, μέχρι η όποια γραφειοκρατία της δικαιοσύνης αποφασίσει να το παραδώσει στα συγγενικά του πρόσωπα.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο εισαγγελέας ανηλίκων που προφανώς έχει την ανάλογη ευαισθησία κατέχοντας αυτή τη θέση, ο Συνήγορος του Παιδιού κι όποιος άλλος αρμόδιος υπάρχει οφείλουν άμεσα να παρέμβουν και δώσουν το παιδί στους συγγενείς του, διασφαλίζοντας το να μην υποστεί μια ακόμα μεγαλύτερη οδύνη. Η απόφαση της μητέρας και του πατέρα του να προχωρήσουν σε σκληρή απεργία πείνας και δίψας, άσχετα με ότι έχουν κάνει και για το οποίο τιμωρούνται και θα τιμωρηθούν, είναι το αυτονόητο που θα έκανε ο κάθε γονιός όταν αισθάνεται ότι για τις δικές του επιλογές ένα ολόκληρο σύστημα εκδικείται το παιδί του. Ακόμα κι αν χρειάζεται κάποιος χρόνος προκειμένου να λυθεί κάθε τυπικό ζήτημα για την ανάθεση του παιδιού στους συγγενείς του πρέπει μέχρι τότε να μένει μαζί τους κι όχι σε ένα άγνωστο περιβάλλον. Δεν μπορεί επιπλέον να στερηθεί τη δυνατότητα να δει τη μητέρα του άμεσα  και σε τακτική βάση όπως έχουν το δικαίωμα να κάνουν όλα τα παιδιά των κρατουμένων.

Η απόφαση πρέπει να παρθεί από κάποιον τώρα, σήμερα - κι ας φωνάξει όποιος θέλει για παρέμβαση στη δικαιοσύνη!