Guardian: Φόβοι για πανδημία κοροναϊού στη Μόρια.!

Η περίπτωση του κοροναϊού προκαλεί φόβους για το στρατόπεδο προσφύγων στη Λέσβο

Το κύμα της βίας κατά των μεταναστών έχει αφήσει τους πρόσφυγες χωρίς φαγητό και ιατρική περίθαλψη - και πιο ευάλωτους σε ασθένειες από ποτέ άλλοτε, γράφει ο Guardian.

Ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα Covid-19 στη Λέσβο προκάλεσε φόβους για την επίδραση στο υπερπλήρες στρατόπεδο προσφύγων στη Μόρια, όπου οι πρόσφυγες ζουν σε δύσκολες συνθήκες με άθλια υγιεινή και ελάχιστη ιατρική περίθαλψη.

Οι κακές συνθήκες στο στρατόπεδο έχουν επιδεινωθεί αυτή την εβδομάδα και οι εντάσεις στο νησί έχουν ως αποτέλεσμα πολλές ΜΚΟ να αναγκάζονται να μειώσουν ή να κλείσουν τις υπηρεσίες που προσφέρουν από φόβο για την ασφάλεια των μελών τους.

Την περασμένη εβδομάδα γιατροί και οι δημοσιογράφοι δέχθηκαν επίθεση από τους vigilantes καθώς ο θυμός έχει αυξηθεί από τον αριθμό των μεταναστών που φτάνουν δια θαλάσσης και τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη του καταυλισμού. Μέρη του καταυλισμού, συμπεριλαμβανομένων αποθηκών που αποθηκεύουν τρόφιμα και ένα σχολείο που δημιουργήθηκε από εθελοντές, καταστράφηκαν σε πυρκαγιές.

Η κατάσταση για τους 20.000 ανθρώπους που ζουν στον καταυλισμό της Μόριας είναι ήδη ανυπόφορος. Με σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού του στρατοπέδου να είναι κάτω των 18 ετών και πολλές οικογένειες να ζουν χωρίς σκηνές ή οποιαδήποτε μορφή καταφυγίου, ακόμη και ένα σύντομο κλείσιμο βασικών υπηρεσιών αφήνει πολλά ευάλωτα άτομα σε κίνδυνο…

Η Sherzad, ηλικίας 30 ετών… ζει με τον ηλικίας 22 ημερών γιο της σε μια καλύβα στην κορυφή ενός λόφου στον ελαιώνα δίπλα στο στρατόπεδο. «Την περασμένη εβδομάδα, όταν πολλές υπηρεσίες έκλεισαν(arti: των Γιατρών χωρίς Σύνορα), δεν μπορούσα να πάρω πάνες και ήθελα να προσπαθήσω να πάρω κάποιο φάρμακο αλλά όλα ήταν κλειστά και δεν υπήρχε πολύ φαγητό», είπε. Προσπαθεί να μαγειρεύει για τον εαυτό της όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί διαφορετικά δυσκολεύεται να θηλάσει. "Το φαγητό στο στρατόπεδο εδώ δεν είναι καλό και όταν τρώω άσχημα δεν έχω πολύ γάλα και ο γιος μου αρχίζει να κλαίει όσο αυτός πεινάει".

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) ήταν ένας από τους οργανισμούς που ανέστειλαν τις υπηρεσίες τους στο στρατόπεδο για δύο ημέρες μετά από τη βία εναντίον μελών του. Ο Mie Terkelsen από τους ΓΧΣ… δήλωσε ότι τα πράγματα χειροτερεύουν. «Αυτή είναι η δεύτερη φορά που είμαι με τους ΓΧΣ στη Λέσβο και έχω επηρεαστεί πραγματικά αυτή τη φορά από την κατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων. Έχω δει αγόρια ηλικίας 13 ετών που κοιμούνται έξω κάτω από τα ελαιόδεντρα με πνευμονία», είπε.

Τον περασμένο μήνα, ένας γιατρός είπε στον Guardian ότι η εργασία του στο στρατόπεδο φόβιζε τη γυναίκα του καθώς θα μπορούσε να ξεσπάσει μια πανδημία σε έναν πληθυσμό που ήδη πάσχει από ανεπιθύμητες αναπνευστικές ασθένειες.

Η Δρ Hana Pospisilova είναι καρδιολόγος και εργάζεται εθελοντικά εθελοντικά στη Λέσβο. «Είμαι έμπειρος γιατρός, έχω δει πολλούς ασθενείς στη ζωή μου, αλλά αυτό που βλέπω εκεί, με κάνει να κλαίω. Πολλοί άνθρωποι έχουν αναπνευστικά προβλήματα και παρόλο που κάνει κρύο, είναι χειμώνας, στέλνουμε αυτούς τους ανθρώπους πίσω σε υγρές σκηνές σε ένα στρατόπεδο με υπερπληθυσμό. Ανησυχώ για το ενδεχόμενο να ξεσπάσει μια πανδημία. Δεν έχουν ζεστό νερό, πρέπει να περιμένουν τρεις ώρες στο κρύο για φαγητό, δεν παίρνουν αρκετές βιταμίνες, πάρα πολλοί έχουν αιμορραγία των ούλων. Αν διαβάσατε για την ισπανική γρίπη, ήταν ακριβώς εκεί που άρχισε να εξαπλώνεται, σε υπερπλήρεις εγκαταστάσεις όπου οι άνθρωποι είχαν μια ιογενή λοίμωξη, η οποία έγινε βακτηριακή λοίμωξη που τους σκότωσε».

Η μείωση των ήδη πολύ βασικών υπηρεσιών στο στρατόπεδο έχει επιπτώσεις σε όλους, ενώ πλήττει περισσότερο τα πιο ευάλωτα άτομα. Η Άνις Νουρί, 30 ετών, από το Αφγανιστάν, είναι έγκυος οκτώ μηνών. Καθισμένη στην πόρτα της αυτοσχέδιας καλύβας στον ελαιώνα, εξηγεί ότι η διακοπή των ιατρικών υπηρεσιών την περασμένη εβδομάδα συμβάλει στην αβεβαιότητα της ζωής της εδώ.

… Όπως είπε, ανεξάρτητα από το πόσες ΜΚΟ βρίσκονται στο στρατόπεδο, αισθάνεται συνεχώς ανασφαλής. "Αν πρέπει να πάω στην τουαλέτα την ημέρα προσπαθώ να πάω μόνη μου, αλλά χρειάζομαι συχνά την τουαλέτα και το βράδυ και πρέπει να πάρω και τον σύζυγό μου, γιατί φοβάμαι αλλιώς".

Διαβήτης

Ο διαβήτης είναι ένα άλλο πρόβλημα στη Μόρια, καθώς οι κάτοικοι των καταυλισμών αγωνίζονται να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους σ’ ένα χαοτικό περιβάλλον. Ο Masoume Rezaei, 49 ετών, από την επαρχία Bamiyan του Αφγανιστάν, κάνει ενέσεις ινσουλίνης για να διαχειριστεί την πάθηση. Λέει ότι το φάρμακό του πρέπει να ψύχεται, αλλά δεν έχει πρόσβαση σε ψυγείο. "Δεν ξέρω καν αν η ινσουλίνη λειτουργεί σωστά", είπε. "Δεν ήμουν σε θέση να καθαρίσω σωστά τη σύριγγα, έτσι τις τελευταίες δύο ημέρες έχω χρησιμοποιήσει την ίδια! Ξέρω ότι δεν είναι υγιές. Έχω χάσει επίσης μέρος της όρασης μου τον περασμένο μήνα από τότε που έφτασα εδώ. "

Η Kahlid Salad, 26 ετών, πρώην τεχνικός πληροφορικής, δήλωσε ότι πυροβολήθηκε στο Μογκαντίσου της πρωτεύουσας της Σομαλίας και έχει συνεχή πόνο που σημαίνει ότι δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς ραβδί. "Πήγα στο γιατρό στο στρατόπεδο", είπε, "και μου είπε να πιω πολύ νερό. Αυτό δεν ήταν καν κοντά σε αυτό που περίμενα στην Ευρώπη: νόμιζα ότι θα μπορούσα να οικοδομήσω ένα μέλλον."

Ο καταυλισμός Moria είναι γεμάτος ιστορίες όπως αυτές. Οι περισσότερες ιατρικές οργανώσεις είναι συγκλονισμένες και η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη για τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες στην Ελλάδα παραμένει απελπιστική. Η ελληνική κυβέρνηση κατάργησε τον Αύγουστο το ΑΜΚΑ (ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης) για τους πρόσφυγες και τα άτομα χωρίς έγγραφα. Εισήγαγε νέα νομοθεσία τον Νοέμβριο, σύμφωνα με την οποία θα παράσχει στους αιτούντες άσυλο προσωρινή πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί.

Ο «Γκάρντιαν» γνωρίζει επίσης ότι σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που κρατούνται σε στρατιωτικό σκάφος στο λιμάνι της Μυτιλήνης, μεταξύ των οποίων έγκυες γυναίκες, με κακές υγειονομικές συνθήκες και περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Τη στιγμή της δημοσίευσης, ο «Γκάρντιαν» δεν είχε λάβει απάντηση από το ελληνικό υπουργείο μετανάστευσης σχετικά με το θέμα αυτό.

Οι εντάσεις στο νησί παραμένουν και η ανθρωπιστική κοινότητα εξακολουθεί να αποτελεί στόχο, ενώ τώρα θα υπάρξει μια πρόσθετη ανησυχία, καθώς οι φόβοι για τον κορανοϊό θα προστεθούν στη δυσπιστία και την οργή στην κοινότητα των προσφύγων και των ΜΚΟ…  

πηγή