Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων - Μια από τις παρεμβάσεις που δεν έγιναν...

Σε κλίμα τρομοκρατίας, κεκλεισμένων των θυρών και με την αστυνομία να κάνει χρέη θυρωρού, αυτή τη στιγμή εξελίσσεται η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων. Δεν επετράπη η είσοδος ολιγομελούς επιτροπής, ούτε η δυνατότητα παρέμβασης σε κανέναν εκπρόσωπο του συγκεντρωμένου πλήθους  στο δημαρχείο.

Μια από τις  παρέμβασεις που δεν έγιναν...

ΣΕ ΤΙ ΠΟΛΗ (ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ) ΖΟΥΜΕ

    Πώς μπορεί να παραβλέπουμε τις  οικονομικές και κοινωνικές  επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής μας εξαιτίας του μονόδρομου της βιομηχανίας του τουρισμού;

    Δεν μας διδάσκει τίποτα η κατάσταση που διαμορφώνεται εξαιτίας του κοβιντ-19;

    Είναι δυνατόν σήμερα, η ανάγκη της πόλης να είναι ένα ακόμα ξενοδοχείο την ώρα που χιλιάδες συμπολίτες μας προσπαθούν να επιβιώσουν επειδή έχουν μείνει άνεργοι από τους τομείς του τουρισμού και του επισιτισμού;

    Θα μας καταπιούν τα τραπεζοκαθίσματα. Δεν έχει μείνει ελεύθερος δημόσιος  χώρος στο κέντρο της πόλης.    Θέλουμε μια πόλη βιώσιμη για τις ανάγκες της νεολαίας, του κόσμου της εργασίας, όλων εμάς!

    Αντί για αυτό, βλέπουμε ποια είναι η πολιτική για τη χρήση κτιρίων:

πόσα σωματεία, σύλλογοι, καλλιτεχνικές ομάδες έχουν ζητήσει από το δήμο να τους παραχωρηθεί για τις λειτουργίες τους ένα κτίριο και ποτέ δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα τους;

    Γιατί ακόμη δεν φρόντισε ο δήμος για την παροχή ενός θερμαινόμενου χώρου 24ωρης λειτουργίας στο κέντρο της πόλης, για τους αστέγους, τη στιγμή που έχουν ήδη καταγραφεί αρκετοί θάνατοι;

    Ή για έναν χώρο υποδοχής προσφύγων και μεταναστών (αυτή τη στιγμή στην  πόλη μας 70 άτομα έχουν στοιβαχτεί στο κολυμβητήριο Χανίων, για άγνωστο διάστημα και σε απαράδεκτες συνθήκες)

    Πολλές από τις παραπάνω ανάγκες σταθερά τα τελευταία 16 χρόνια κάλυπτε  η κατάληψη Ρόζα Νέρα. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε τη φράση του πρώην δημάρχου “Ας πάνε στη Ρόζα Νέρα”, όταν απαιτούσαμε να βρεθεί ένας χώρος υποδοχής για τη φιλοξενία προσφύγων που ναυάγησαν

    νότια του νησιού. Τώρα που  εξαιτίας της εκκένωσης η λίστα των αστέγων μεγαλώνει τί θα προκύψει στη θέση της κατάληψης; Ένα ξενοδοχείο πολυτελείας...

ΑΣ ΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ

    Επειδή  ο δήμαρχος επικαλείται διαρκώς την “αστική δημοκρατία”, ας δούμε πως η αστική δημοκρατία ορίζει τις έννοιες παράνομο/νόμιμο:

Τρανό παράδειγμα ο λόφος Καστέλι. Ορίζεται νόμιμο ο ιστορικός χώρος να καταπατείται και να γίνεται αντικείμενο κερδοφορίας ως πολυτελές ξενοδοχείο και παράνομο ο χώρος αυτός να συντηρείται, να ανθίζει και να αναδεικνύεται μέσα από συλλογική προσπάθεια με στόχο το κτίριο και η αυλή του να είναι χώροι ανοιχτοί και προσβάσιμοι σε όλους και όλες.

    Είναι νόμιμο, ο πρώην πρύτανης,  νυν υφυπουργός παιδείας να παίζει το ρόλο του μάνατζερ και του κτηματομεσίτη ξεπουλώντας δημόσια περιουσία; Είναι το πανεπιστήμιο παραμάγαζο των ολιγαρχών και των επενδυτών;

    Είναι νόμιμο, ο ίδιος, να παραβιάζει   τη σαφή συνταγματική διάταξη που απαγορεύει την εκποίηση των κτιρίων εφόσον αυτά αποτελούν περιεχόμενο δωρεάς υπέρ του Δημοσίου ή υπέρ κοινωφελούς σκοπού  (άρθρο 109) ;

    Είναι νόμιμο ο γνωστός ακροδεξιός    τηλεπωλητής, νυν υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να  αναγγέλλει υπερήφανος ότι επιτέλους άνοιξε ο δρόμος για μία τρομερή επένδυση στην καρδιά του ιστορικού κέντρου των Χανίων την ώρα που ο συγκεκριμένος χώρος έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο (απόφαση ΥΠΠΟ ΦΕΚ 50/22-3-2018, τ.Ά) παραγνωρίζοντας τις διαθέσεις και την μαζική αντίδραση των κατοίκων της πόλης μας;

    Είναι νόμιμο να μετατρέπεται μία  ολόκληρη γειτονιά σε αστυνομοκρατούμενο στρατιωτικοποιημένη ζώνη για χάρη μίας επένδυσης;

    Είναι νόμιμο μία εταιρεία να δίνει εντολές και να κινητοποιείται σχεδόν σύσσωμος ο κρατικός μηχανισμός για   να  ικανοποιήσει τα αιτήματά της το ταχύτερον δυνατόν; μετατρέποντας τις δυνάμεις της αστυνομίας σε ιδιωτικούς μπράβους;;

    Είναι νόμιμο να υπογράφονται εν  μία νυκτί φωτογραφικές ρυθμίσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα επενδύσεων, προσφέροντάς τους παράθυρα διεξόδων από την νομοθεσία; όπως έχουμε δει να συμβαίνει στο παρελθόν (Φιλαδέλφια);

    Είναι νόμιμο κάθε τετραγωνικό χιλιοστό ελεύθερου δημόσιου χώρου να βρίσκεται στα χέρια της αγοράς;

    Και εν τέλει, που είναι όλες αυτές οι παρανομίες που ανέκαθεν ακούμε ότι συμβαίνουν εντός της κατάληψης της Ρόζα Νέρα; Τόσα χρόνια υπάρχει μία τρομερή συκοφαντία για τη χρήση του κτιρίου, τους επισκέπτες και τους κατοίκους της: “είναι πρεζάκια, είναι αλήτες, είναι εγκληματίες”. Και τελικά αντί για τα περίφημα αποδεικτικά στοιχεία     των άνωθεν κατηγοριών, γίναμε όλοι μας μάρτυρες τρομερών αποκαλύψεων: έπιπλα, βιβλία, κουζινικά και προκηρύξεις...

    Κόντρα στις ανυπόστατες φήμες 16 χρόνια τώρα η Ρόζα Νέρα είναι ένα σχολείο πολιτισμού και δημοκρατίας. Ένα κοινωνικό και πολιτικό κέντρο. Ένα καταφύγιο για κάθε μια, για κάθε έναν, για όλους μας όταν το είχαμε ανάγκη.

ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

    'Καλωσορίζουμε' τον δήμαρχο στον   αγώνα κατά της ξενοδοχοποίησης απαιτώντας να μας περιγράψει με σαφήνεια τις κινήσεις και τις ενέργειες που σκοπεύει να κάνει για να υπερασπιστεί αυτή του τη θέση.

    Και αφού τάσσεστε δημόσια   ενάντια στα σχέδια για την οικοδόμηση ξενοδοχείου, έχετε απευθυνθεί εγγράφως προς το αρμόδιο υπουργείο για να τους  γνωστοποιήσετε αυτή σας τη θέση;

    Επερωτούμε τις ευρύτερες δυνατότητες

     της δημοτικής αρχής:

    Έχει η τοπική αυτοδιοίκηση λόγο   απέναντι στις προσταγές του κεντρικού κράτους;

Ή παραδέχεστε στο λαό των χανίων ότι τόσο σοβαρά ζητήματα που αφορούν στην πόλη δεν είναι στις αρμοδιότητές σας;

    Και ποιός τέλος πάντων κάνει κουμάντο   σε μία πόλη και ποιός ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Θα είστε βουβοί παρατηρητές; Δεν πρέπει η τοπική αρχή να μπορεί να εφαρμόζει τη βούληση των πολιτών της; Αν όχι ποιός ο ρόλος της;

    Από τη μεριά μας επιθυμούμε ένα    δημοτικό συμβούλιο που θα είναι σε θέση να ασκεί ηχηρό βέτο σε περιπτώσεις όπου θίγονται η βιωσιμότητα της πόλης και οι ελευθερίες των κατοίκων της στο βωμό κυβερνητικών σχεδίων.

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος έγραψε: "Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, ξεχάσατε όμως ότι είμαι ο σπόρος".

Έτσι και η Rosa Nera θα ξεφυτρώσει μέρα μεσημέρι εκεί που την έσπειραν τα 16 χρόνια αγώνων και αυτοοργάνωσης.