Άλλα λένε κι άλλα βλέπουμε: Πώς σκεπάζονται τα πραγματικά προβλήματα…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Είναι αξίωμα στην πολιτική. Κάθε φορά που οι κυβερνήσεις ζορίζονται κοιτάνε πώς θα πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα. Επιχειρούν να αλλάξουν την ατζέντα κατασκευάζοντας άλλα θέματα και κρύβοντας τα πραγματικά. Αν έχουν και θηριώδη υποστήριξη από τα μέσα ενημέρωσης, τα καταφέρνουν για κάποιο διάστημα.

 

Το φαινόμενο δεν είναι σημερινό. Και άλλες κυβερνήσεις στο πρόσφατο παρελθόν το έκαναν, με μικρότερη ή μεγαλύτερη επιτυχία. Aλλά η σημερινή κυβέρνηση πρωτοπορεί. Στην προπαγάνδα παίρνει «άριστα». Για παράδειγμα, την ώρα που η πανδημία κάλπαζε, άνθρωποι πέθαιναν κατά εκατοντάδες και τα νοσοκομεία στη Βόρεια Ελλάδα είχαν γονατίσει, η κυβερνητική προπαγάνδα ανακάλυψε τη… βίλα Τσίπρα. Εφτασε στο σημείο η επίσημη κυβέρνηση(ο ανεκδιήγητος-τότε-κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας) να κάνει σχόλια του τύπου «το λαϊκό παιδί της Κυψέλης έχει βίλα στο μεγαλοαστικό Σούνιο». Φυσικά, το θέμα στη συνέχεια εξαφανίστηκε, αφού είναι ανύπαρκτο ως σκάνδαλο. Αλλά για κάποιες μέρες έκανε τη δουλειά του.

 

Ετσι είναι, θα πει κάποιος, η πολιτική. Πόσω μάλλον η μικροπολιτική. Τι γίνεται, όμως, όταν τα πραγματικά προβλήματα επιχειρείται να κρυφτούν πίσω από διοχέτευση τεχνητής αισιοδοξίας ή την κατασκευή άλλων, ανύπαρκτων; Είναι η χαρακτηριστική περίπτωση αυτού που γίνεται με τα εμβόλια εδώ και μήνες.

Ο υπουργός Υγείας υποσχόταν από τον περασμένο Αύγουστο ότι στο τέλος Δεκεμβρίου θα έρχονταν 700.000 εμβόλια. Ακόμα να τα δούμε. Ουδείς του έθεσε τότε το απλό ερώτημα: «Πώς ξέρετε τι θα γίνεται τότε, όταν ακόμα τα περισσότερα δεν έχουν αδειοδοτηθεί;». Αργότερα μας τροφοδότησαν με τη μνημειώδη εκείνη δήλωση ότι θα εμβολιάζονται δύο εκατομμύρια Ελληνες το μήνα. Τώρα ο Χαρδαλιάς λέει ότι «θα μπορούμε» κάποια στιγμή να φτάσουμε τα δύο εκατομμύρια, «όταν και εφόσον»…

 

Ο πρωθυπουργός, μόλις πρόσφατα, σε απανωτές συσκέψεις εμφανιζόταν βέβαιος ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2021 θα έχει εμβολιαστεί το 70%, θα έχουμε πετύχει την ανοσία και η πανδημία δεν θα υπάρχει ως πρόβλημα. Η πραγματικότητα έφερε την προσγείωση. Τώρα ο πρωθυπουργός είναι ικανοποιημένος που εμβολιάζονται 8000 την ημέρα. Πράγμα που σημαίνει ότι, όσο κι αν αυξηθεί στην πορεία ο αριθμός, το 70% δεν θα έχει εμβολιαστεί ούτε μέχρι το τέλος του έτους.

 

Τρίτη περίπτωση κατασκευής γεγονότων είναι αυτά που ακούγαμε και διαβάζαμε όλους αυτούς τους μήνες για τους αρνητές των εμβολίων και τους ψεκασμένους. Εγιναν δημοσκοπήσεις επί δημοσκοπήσεων για να τους μετρήσουν. Και καθημερινά περίσσευαν οι κεραυνοί εναντίον τους. Μέχρι που αποδείχτηκε ότι είναι ένα μη πρόβλημα. Γιατί η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών θέλει να εμβολιαστεί. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει εγκαίρως, παρά τα μεγάλα λόγια που μας έλεγαν. Ο κορμός της ελληνικής κοινωνίας-οι άνθρωποι από τα 30 έως τα 65 χρόνια- θα περιμένουν πολλούς μήνες μέχρι να φτάσουν σε κάποιο εμβολιαστικό κέντρο. Είτε επειδή δεν υπάρχουν εμβόλια είτε επειδή τα μεγαλόπνοα σχέδια που έχουν ανακοινώσει είναι αδύνατο να εφαρμοστούν.

 

Μπορεί να είδαμε και να ξαναείδαμε κάποια εμβολιαστικά κέντρα και ψυγεία αποθήκευσης των εμβολίων. Μπορεί ο Χαρδαλιάς και διάφοροι φιγουρατζήδες να… υποδέχτηκαν τις πρώτες κούτες με εμβόλια, όπως υποδέχονται άλλοι το Αγιο Φως κάθε Πάσχα. Μπορεί να έγινε ο γνωστός ντόρος με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να εμβολιάζονται κατά προτεραιότητα βγάζοντας σέλφι. Αλλά η προσγείωση ήρθε.

 

Και, φυσικά, δεν φταίνε οι ψεκασμένοι. Ας τους αφήσουμε στην άκρη αυτούς, ας μην εμβολιαστούν. Δεν είναι ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, όπως κοντέψαμε να πιστέψουμε. Το πραγματικό πρόβλημα είναι το άλλο 80%, που θέλει να εμβολιαστεί και δεν μπορεί να το κάνει εγκαίρως. Και αυτό σημαίνει ότι δεν θα ξεμπερδέψουμε με το πρόβλημα μέχρι να ‘ρθει το καλοκαίρι, όπως μας υπόσχονταν. Αντίθετα, πρόβλημα αποτελεί η εμβολιολογία και οι υποσχέσεις, που στηρίζονταν σε σαθρά στοιχεία ή δίνονταν μόνο και μόνο για τραβήξουν την προσοχή από αυτά που συμβαίνουν στα νοσοκομεία.

 

Εν κατακλείδι: η μέθοδος υποβάθμισης ή απόκρυψης των πραγματικών προβλημάτων με την προβολή ή κατασκευή άλλων έχει ημερομηνία λήξεως. Και την «επόμενη μέρα», όταν η πραγματική εικόνα δεν θα μπορεί να κρυφτεί, θα στραφεί εναντίον των εμπνευστών της. Διότι τότε θα έχουν συνειδητοποιήσει οι περισσότεροι αυτό που λέει η παροιμία: « Άλλα τα λεγόμενα κι άλλα τα βλεπόμενα».