Πόσο κοστίζουν (πολιτικά) οι θάνατοι από Covid-19;

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα, κατά κανόνα μάλιστα βοηθούν να διαλυθεί η «πολιτική» σκόνη που σκοπίμως απλώνεται για να καλύψει την αλήθεια.

 

Οι αριθμοί, λοιπόν, περιγράφουν με ακρίβεια την επιδημιολογική εικόνα της χώρας και την ασφυκτική κατάσταση στο ελληνικό σύστημα Υγείας. Ταυτόχρονα, απ’ αυτούς τους ίδιους αριθμούς προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα για τις κυβερνητικές επιλογές και χειρισμούς.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ, την περασμένη Τρίτη καταγράφηκε έκρηξη νέων κρουσμάτων κορωνοϊού με 4.309 νέες μολύνσεις. Την ίδια μέρα καταγράφηκε επίσης ρεκόρ νεκρών για το 2021 με 79 νέους θανάτους. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, μέχρι την περασμένη Τρίτη είχαμε στις ΜΕΘ 751 διασωληνωμένους ασθενείς και, παράλληλα, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλουν οι νοσοκομειακοί γιατροί (ΕΙΝΑΠ), έχουμε περί τους 80 διασωληνωμένους από τους οποίους οι νεότεροι αναμένουν κατά μέσο όρο 3 ημέρες για κρεβάτι σε ΜΕΘ, ενώ οι ηλικιωμένοι περιμένουν απλώς να πεθάνουν…

 

Η εικόνα της κατάστασης γίνεται ακόμη χειρότερη καθώς, σύμφωνα με όσα είπε ο Σωτήρης Τσιόδρας σε ομιλία του στην Ακαδημία Αθηνών, στην περίπτωση που ο δείκτης μετάδοσης της ασθένειας (rt) ανέβει στο 1,1 από το 0,97 που είναι τώρα «μπορεί να φτάσουμε και τις 1.000 κλίνες ΜΕΘ κοντά στον Μάιο». Κλίνες που δεν έχουμε…

 

Τέλος, σύμφωνα με τον Σωτήρη Τσιόδρα, άκρως ανησυχητικό για τις αντοχές του συστήματος Υγείας είναι και το γεγονός ότι εξακολουθούμε να έχουμε περισσότερες εισαγωγές ασθενών με Covid-19 στα νοσοκομεία από όσα εξιτήρια δίνονται.

 

Αυτή είναι η επιδημιολογική εικόνα που περιγράφουν οι αριθμοί. Με βάση αυτήν την επιδημιολογική εικόνα τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι προφανή:

 

– Γιατί αποφασίστηκε το «άνοιγμα» σε μια στιγμή που κορυφώνεται το τρέχον κύμα της πανδημίας;

 

– Γιατί δεν έχει φροντίσει η κυβέρνηση την ενίσχυση των υποδομών στο σύστημα Υγείας;

 

– Γιατί η κυβέρνηση επιμένει να ακολουθεί και να συμμορφώνεται με την αποτυχημένη διαχείριση των προμηθειών εμβολίων που υπαγορεύει η Ε.Ε.;

 

– Γιατί έχει αποκλείσει την αναζήτηση προμήθειας άλλων εμβολίων (πέραν των δυτικών φαρμακοβιομηχανιών) όπως άλλωστε πράττουν άλλοι εταίροι συμπεριλαμβανομένων Γερμανών, Γάλλων, Ισπανών, Ιταλών κ.λπ.;

 

Και τελικά: Γιατί η κυβέρνηση, χωρίς να έχει εξασφαλίσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις (εμβόλια, ενίσχυση των νοσοκομείων), μεθοδεύει το άνοιγμα της οικονομίας και των δραστηριοτήτων;

 

Μήπως διότι μετρήθηκε στατιστικά ότι τελικά αυτοί που πεθαίνουν (ηλικιωμένοι κατά κύριο λόγο) είναι (δημοσιονομικό) βάρος και το (πολιτικό) κόστος του «ξεφορτώματος» είναι διαχειρίσιμο;

 

πηγή