Του Θανάση Καρτερού
Εσύ, φαντάρε της ΔΗΜ.ΑΡ. τι κοιτάς τώρα; Πώς μας θωρείς ακίνητος, μαζεμένους έξω από τηνΕΡΤ, πού τρέχει ο λογισμός σου; Στη στήριξη του Μνημονίου διά της στήριξης του Σαμαρά; Στη στήριξη του αφανισμού διά της στήριξης του Σαμαρά; Στη στήριξη κάθε αθλιότητας, όπως ότι οι αριστεροί μισούν αυτό τον τόπο, διά της στήριξης του Σαμαρά; Στη στήριξη του Βορίδη, τουΆδωνη, του Δένδια, διά της στήριξης του Σαμαρά; Ή στη στήριξη της μαύρης επιχείρησης που έφερε το μαύρο μέσα στα σπίτια μας, διά της στήριξης του Σαμαρά;
Α, ναι, ο Φώτης διαφωνεί με την καθόλου ευγενική πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να κλείσει την ΕΡΤ. Το είπε και στην ΠΡΟΣΠΕΡΤ - διαφωνεί. Το είπε και στον Σαμαρά την Κυριακή που τον ενημέρωσε για όσα ετοιμάζει. Αλλά δεν το είπε και με μεγάλο πάθος, όπως μας ενημέρωσε ο Κεδίκογλου - ο κυβερνητικός σας εκπρόσωπος. Και δεν έκρινε σκόπιμο να βγει εγκαίρως, ως Φώτης άξιος του ονόματός του, να φωτίσει τις 2.650 ιερές αγελάδες της ΕΡΤ ότι τις πάνε για σφαγή. Μη χαλάσει τον αιφνιδιασμό του Σαμαρά.
Οι ακροδεξιοί κάνουν, φαντάρε μου, τη δουλειά που ανέλαβαν -με αποφασιστικότητα μάλιστα μαφιόζων. Ο Σαμαράς είναι Σαμαράς, ο Βορίδης είναι Βορίδης, ο Δένδιας είναι Δένδιας - έχουν ταυτότητα που αναγράφει και το πολιτικό τους θρήσκευμα και όλα. Εσείς όμως τι ακριβώς είστε; Εταίροι του Σαμαρά, όπως λέτε, ή εταίρες του, όπως λέει το φέρσιμό του; Γιατί αν φέρθηκε στους εργαζόμενους της ΕΡΤ σαν να είναι σκουπίδια, σε σας φέρεται σαν να είστε χανουμάκια - ή γιουσουφάκια του. Που μπορεί και εξ ονόματός σας να κάνει τα ανείπωτα, βέβαιος ότι θα γκρινιάξετε, αλλά θα του κάτσετε - συγνώμη, θα τον στηρίξετε.
Στην πολιτική, φαντάρε, χειρότερη από την ήττα είναι η ξεφτίλα. Όπως να στηρίζεις το χέρι που κρατάει το μαχαίρι -ψήφος εμπιστοσύνης λέγεται αυτό- κι όταν παίρνει κεφάλια να θρηνείς. Προσυπογράψατε τον όλεθρο - θρηνώντας. Τα χαράτσια - θρηνώντας. Τις περικοπές και τις απολύσεις -θρηνώντας. Τώρα ο Φώτης σας ψάχνει (ακόμα!) τον σωστό συνδυασμό θρήνου, μουτζούρη και στήριξης του μαχαιροβγάλτη της ΕΡΤ. Μήπως είναι καιρός, αγαπητέ στρατιώτη, να θυμώσετε; Εκτός πια κι αν σας αρέσει να σας φέρονται σαν γιουσουφάκια - τι να πει κανείς...