Τα τουρκικά MME «κάλυψαν» το μπούστο της Ολγας Κεφαλογιάννη!

Νίκος Ζαχαριάδης

Σε μια πρωτοφανή κίνηση «ενδυματολογικής λογοκρισίας» προχώρησαν οι τούρκικες εφημερίδες, αλλοιώνοντας τις φωτογραφίες από την επίσκεψη της Ελληνίδας υπουργού τουρισμού και εμφανίζοντάς την με σεμνό πουκάμισο και μαντήλα!

Στην υπηρεσία του photoshop κατέφυγαν οι τούρκοι, προκειμένου να «εναρμονίσουν» το τολμηρό ντύσιμο της Όλγας Κεφαλογιάννη, με τους ενδυματολογικούς κανόνες, που επιβάλλει το θεοκρατικό καθεστώς Ερντογάν.

Ήδη τις τελευταίες ώρες, ο τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Εγκεμέν Μπαγίς, ο οποίος κοίταζε σαν λιγούρης το δαντελένιο μπούστο της Ελληνίδας Υπουργού, έχει εξαφανιστεί. Με αποτέλεσμα να οργιάζουν οι φήμες ότι ο ορμονικά «άτακτος» τούρκος αξιωματούχος, έχει σταλεί σε κέντρο ισλαμικής σεξουαλικής συμμόρφωσης!

Αν και παραμένει άγνωστο ποιός έδωσε την εντολή για την «επέμβαση» στις φωτογραφίες (και για τον τίτλο «Το Στήθος της Όλγας Κρύφτηκε»), είναι σχεδόν σίγουρο ότι η κίνηση εκφράζει την επίσημη θέση της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία επιθυμεί να προστατεύεσει τους πιστούς κάθε θρησκείας, από την έκθεση στα γυναικεία σέξυ ρούχα και σε άλλες δυτικού τύπου διαστροφές!

Τέλος, για «ωμή παρέμβαση στην εντυματολογική ελευθερία της Όλγας Κεφαλογιάννη και γενικότερα κάθε γυναίκας» κάνει λόγο σε ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών, κατηγορώντας την τουρκική κυβέρνηση για μεσαιωνικού τύπου σεξισμό.

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό και η φωτογραφία που το συνοδεύει, αποτελούν προϊόν επινόησης με στόχο τη σάτιρα και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Καταναλώστε τα υπεύθυνα)

http://www.protagon.gr/

Για τη συρρίκνωση της δημόσιας Υγείας

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης η Υγεία όπως και η Παιδεία όφειλαν να μείνουν εκτός της πολιτικής της συρρίκνωσης, που εφαρμόζεται γενικά από την κυβέρνηση για περικοπή δαπανών και νοικοκύρεμα του κρατικού μηχανισμού. Αντ” αυτού συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σε ό,τι αφορά ειδικά τον χώρο της Υγείας η κατάσταση είναι απελπιστική. Μόνο για το 2013 οι κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία έχουν μειωθεί κατά 1.200, ενώ στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας διακόσιες παραμένουν κλειστές, λόγω έλλειψης προσωπικού.

Αυτό είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα (έλλειψη κλινών και υποστελέχωση), για το οποίο ουδείς νιώθει την ανάγκη να λογοδοτήσει. Με συνέπεια, οι ασθενείς να πληρώνουν όλο και περισσότερο και να μην πλησιάζουν καν το ΕΣΥ εάν είναι άνεργοι ή ανασφάλιστοι. Παλαιότερα πλήρωναν το 11,5%, κατά μέσο όρο, της τιμής του φαρμάκου ενώ σήμερα καλούνται να συμμετάσχουν με ποσοστό 23,5% της τιμής. Το πρόβλημα είναι οξύ και η κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι προτεραιότητά της έπρεπε να είναι να ανοίξει νέες μονάδες για να φιλοξενούνται εκεί ασθενείς με πιο μόνιμες ανάγκες, και όχι βεβαίως να κλείνει τις υπάρχουσες. Αυτό απαιτεί μια σταθερή κοινωνική πολιτική, έξω από τη «φιλοσοφία» της μείωσης δαπανών που επιτάσσει η μνημονιακή πολιτική.

Προκαλεί ανατριχίλα η δήλωση του υπουργού Υγείας ότι «δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε την πρόσβαση όλων των πολιτών στην Υγεία». Εάν δηλώνουν αδυναμία, ας παραιτηθούν. Δεν είναι δυνατόν σε μια δημοκρατική χώρα ο κάθε πολίτης να μην μπορεί να έχει πρόσβαση στην Υγεία (ή στην Παιδεία). Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήτες δεν έχουν σχέση με τη δημοκρατία την ίδια, ούτε καν μ” εκείνη την εκδοχή της στην οποία ο πολίτης συμμετέχει με δικά του έξοδα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν υπουργικές εντολές για «εκκαθάριση» των νοσοκομείων και μάλιστα με τη φρικώδη φράση «Μαζέψτε τα και δρόμο. Περιμένουν κι άλλοι στη σειρά», ειδικά σε Μονάδες Ειδικών Λοιμώξεων, όπως συνέβη στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Μαζί με την κοινωνική αναλγησία εμφανίζεται και ένας πρωτοφανής κοινωνικός ρατσισμός. Ο υπουργός Υγείας είναι υπόλογος απέναντι στην ελληνική κοινωνία αλλά και στις ίδιες τις ανθρωπιστικές ιδέες και πρακτικές. Οι οροθετικοί, χρήστες ουσιών ή νοσούντες με AIDS δεν είναι σε θέση να φύγουν ή να μετακινηθούν χωρίς συνοδό, οι δε κοινωνικές υπηρεσίες των νοσοκομείων είναι σχεδόν ανύπαρκτες με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βοηθήσουν σ” αυτές τις απάνθρωπες «μετακινήσεις».

Είναι θέμα πολιτισμού και δημοκρατίας η δημόσια περίθαλψη των ασθενών. Εάν αυτά δεν υπάρχουν, τότε «νοσεί» η κυβέρνηση, αλλά και η ίδια η χώρα.

http://www.efsyn.gr/

Πλεόνασμα… χρέους παρά το κούρεμα..

303,5 δισ. (156,6% του ΑΕΠ) τον Σεπτέμβριο του 2012 ● 321,8 δισ. (176% του ΑΕΠ) τον φετινό Σεπτέμβριο

Η τάση του παραμένει αυξητική θέτοντας εν αμφιβόλω τη βιωσιμότητά του

 Των Κώστα Τσάβαλου – Μάριου Χριστοδούλου

Αγος αποτελεί για την ελληνική οικονομία το δημόσιο χρέος της χώρας, καθώς παρά το PSI+ («κούρεμα») και το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, η τάση του παραμένει αυξητική θέτοντας εν αμφιβόλω τη βιωσιμότητά του – ζήτημα το οποίο έχει εξελιχθεί σήμερα σε διελκυστίνδα μεταξύ Ευρώπης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Μέσα σε έναν χρόνο, από τον Σεπτέμβριο του 2012 μέχρι τον ίδιο μήνα φέτος, το κρατικό χρέος «φούσκωσε» κατά 18,3 δισ. ευρώ φτάνοντας στα 321,8 δισ. ευρώ ή στο 176% του ΑΕΠ, από 303,5 δισ. ευρώ (156,6% του ΑΕΠ) τον αντίστοιχο περσινό μήνα. Από την αρχή του έτους, προστέθηκαν στο χρέος 16,3 δισ. ευρώ, ενώ μέσα σε τρεις μήνες (Ιούνιος–Σεπτέμβριος 2013) το χρέος αυξήθηκε κατά περίπου 500 εκατ. ευρώ. Αν γινόταν ένας επιμερισμός του συνολικού χρέους της χώρας με τον αριθμό των Ελλήνων πολιτών, προκύπτει για τον καθένα μας επιβάρυνση 29.260 ευρώ.

Κύριο χαρακτηριστικό των σημερινών δανεικών της χώρας είναι ότι αυτά έχουν ληφθεί κυρίως από κεντρικές κυβερνήσεις καθώς οι ιδιώτες δανειστές είναι ουσιαστικά ανύπαρκτοι μετά τις αναδιαρθρώσεις που έγιναν. Τα δάνεια που πήρε η χώρα μας από την τρόικα ανέρχονται σε 213,8 δισ. ευρώ(!) αυξημένα κατά 65 δισ. ευρώ από τον Σεπτέμβριο του 2012. Μέχρι τότε η Αθήνα είχε δανειστεί 148,8 δισ. ευρώ από τον μηχανισμό στήριξης. Οπως προκύπτει από τα τελευταία στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τα δάνεια σε ευρώ αντιστοιχούν στο 95,7% του χρέους και το 28,4% από αυτά είναι σταθερού επιτοκίου. Το μόνο θετικό στοιχείο είναι ότι ο κρατικός κορβανάς είχε πριν από ένα δίμηνο υψηλά ταμειακά διαθέσιμα που έφταναν τα 7,548 δισ. ευρώ, ελέω της βαριάς φορολογίας και των μαζεμένων εκκαθαριστικών που έλαβαν και πλήρωσαν οι πολίτες το φετινό φθινόπωρο.

Ωστόσο, η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα (η επιστροφή της οποίας αναμένεται να καθυστερήσει πέραν της 2ας Δεκεμβρίου) και οι λήξεις ομολόγων θα αναγκάσουν τη χώρα, πολύ σύντομα, να «ροκανίσει» τα έτοιμα. Στις 11 Ιανουαρίου θα πρέπει να πληρωθούν ομόλογα αξίας 1,850 δισ. ευρώ που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ενώ τίτλοι ύψους 197 εκατ. ευρώ θα πρέπει να καλυφθούν στο τέλος του ίδιου μήνα.

Δύσκολος ο Αύγουστος του ’14

Πάντως, τα δύσκολα θα έρθουν το καλοκαίρι του 2014 που ο ΟΔΔΗΧ θα πρέπει να πληρώσει μόνο για δύο μεγάλα ομόλογα που λήγουν μέσα στον Αύγουστο 12,5 δισ. ευρώ.

Οι ανάσες που παίρνει η Ελλάδα από την αναδιάρθρωση του χρέους (κούρεμα και επαναγορά) αποτυπώνονται στη σταδιακή μείωση των τοκοχρεολύσιων που καταβάλλει κάθε χρόνο για την εξυπηρέτηση των δανείων. Οι δαπάνες για τόκους θα μειωθούν το 2014 κατά 50% στα 6,1 δισ. ευρώ από 12,224 δισ. ευρώ φέτος, και θα σταθεροποιηθούν στα 6,15 δισ. ευρώ το 2014. Βέβαια, «έκρηξη» δαπανών για χρεολύσια θα σημειωθεί μετά το 2020 λόγω της χρονικής επιμήκυνσης αποπληρωμής των δανεικών, ως απόρροια του PSI. H μεσοσταθμική διάρκεια του χρέους έχει φτάσει τα 16 χρόνια (από 15 πέρυσι και 6 το 2011), ενώ στις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης δεν ξεπερνά τα 7 έτη. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που κατατέθηκε στη Βουλή, το χρέος της γενικής κυβέρνησης προβλέπεται να φτάσει τα 320 δισ. ευρώ το 2014, μόλις 1 δισ. ευρώ πιο κάτω από τα επίπεδα των 321 δισ. ευρώ (175,5% του ΑΕΠ) που εκτιμάται ότι θα ανέλθει φέτος.

http://www.efsyn.gr/

«Στο βυθό παρασύρει την οικονομία ο προϋπολογισμός!»

 Του Γιώργου Δελαστίκ*

Εφιαλτικό είναι το δόγμα που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου απέναντι σε πάνω από πέντε εκατομμύρια Έλληνες: όσο πιο πολύ μειώνονται τα εισοδήματα τους, τόσο περισσότερους και μεγαλύτερους φόρους θα πληρώνουν! Όσο πιο πολύ φτωχαίνει ο πληθυσμός της χώρας μας εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής, τόσο πιο πολύ θα τον «γδέρνουν» φορολογικά οι ηγέτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ!

Η πολιτική αυτή αποτυπώνεται και στον προϋπολογισμό του 2014 που κατέθεσε η κυβέρνηση. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά τουλάχιστον 4% στη διάρκεια του 2013. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες έγιναν ακόμη φτωχότεροι, πράγμα που εκδηλώνεται με μια σειρά άλλους οικονομικούς δείκτες. Η απασχόληση μειώθηκε ακόμη 3,5%, με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτιναχθεί στο 27%. Η ιδιωτική κατανάλωση συρρικνώθηκε κι αυτή κατά 6,7% στη διάρκεια της χρονιάς που τελειώνει, πράγμα που σημαίνει ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων με τις αποταμιεύσεις τους από προηγούμενα χρόνια δεν αρκούν πλέον για να συγκρατήσουν το επίπεδο ζωής τους, το οποίο καταβαραθρώνεται.

Λιγότερο εισόδημα, περισσότεροι φόροι!

Φτωχότεροι έγιναν οι Έλληνες το 2013. Μικρότερο το εισόδημα τους, αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αποφάσισε ότι θα πληρώσουν… περισσότερους φόρους! Με λιγότερο εισόδημα, ακόμη και ο φόρος εισοδήματος θα είναι μεγαλύτερος!

Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου ή για δημοσιογραφική υπερβολή με στόχο τον εντυπωσιασμό. Οι αριθμοί του προϋπολογισμού είναι αμείλικτοι. Από 11,6 δις ευρώ που ήταν ο φόρος εισοδήματος όλων των Ελλήνων το 2013, θα γίνει 12,9 δις ευρώ το 2014 – δηλαδή 1,3 δις ή 11,5% μεγαλύτερος φόρος για ένα εισόδημα που μειώθηκε! Ανελέητο φορολογικό «γδάρσιμο» του πληθυσμού.

Υπάρχουν και χειρότερα. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος είχαν πει ότι το χαράτσι στα ακίνητα ήταν «προσωρινό» και «έκτακτο» και ότι θα το καταργούσαν οσονούπω, όπου να ‘ναι. Τι ακριβώς εννοούσαν το καταλάβαμε μόλις αντικατέστησαν το χαράτσι με τον ενιαίο φόρο ακινήτων: από 2,8 δις ευρώ που ήταν το 2013 το χαράτσι, ο φόρος ακινήτων το 2014 θα εκτιναχθεί στα… 3,9 δις – δηλαδή 1,1 δις ευρώ επιπλέον ή… 41,4% υψηλότερος φόρος!
Οι δεξιοί παίρνουν σπίτια!

Έναν αιώνα τώρα η κυρίαρχη προπαγάνδα προσπαθούσε να πείσει τον κοσμάκη πως αν έρθουν οι κομουνιστές στην εξουσία θα του πάρουν το σπίτι. Αποδείχθηκε όμως ότι τα σπίτια του κόσμου του τα αρπάζουν οι δεξιοί του Σαμαρά και οι πασόκοι του Βενιζέλου! Ιλαροτραγωδία…

Χειρότερη υγεία, χειρότερη παιδεία, χειρότερες συντάξεις, χειρότερη νοσοκομειακή περίθαλψη, χειρότερες κοινωνικές παροχές εξασφαλίζει ο προϋπολογισμός του 2014! Αδίστακτα ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος σπρώχνουν προς το βυθό το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, συμφωνώντας ασμένως με τις εντολές των Γερμανών και των άλλων Ευρωπαίων επικυρίαρχων της πατρίδας μας.

Από 12,2 δις ευρώ που ήταν φέτος οι δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση, θα πέσουν στα 10,8 δις του χρόνου – μείωση δηλαδή κατά 11,5%.

Από 5,4 δις ευρώ που ήταν οι δαπάνες για την υγεία το 2013, θα καταβαραθρωθούν στα 4,3 δις το 2014, θα μειωθούν δηλαδή κατά 20,4%.

Στον Καιάδα θα ρίξουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και τον ΕΟΠΥΥ με τους σχεδόν δέκα εκατομμύρια ασφαλισμένους. Τα έσοδα του καταρρέουν – από 7,44 δις ευρώ που ήταν φέτος θα πέσουν στα 5,25 δις του χρόνου. Δραματική μείωση κατά 29,4% – κι έχεις και την κυβέρνηση από πάνω να… μειώνει (!) την επιχορήγηση προς τον ΕΟΠΥΥ κάτω από αυτές τις συνθήκες από το 1,1 δις φέτος σε λιγότερο από 0,8 δις του χρόνου.

Όλα «στο κόκκινο»!

Συνολικά, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας συνεχίζει να πηγαίνει απ’ το κακό στο χειρότερο σε όλους τους τομείς. Αν συνεχιστεί αυτή η καταστροφική πολιτική, δεν υπάρχει σωτηρία. Θα καταρρεύσουν τα πάντα! Η πολιτική του Μνημονίου με τις απολύσεις, τις δραματικές μειώσεις μισθών και την κτηνώδη υπερφορολόγηση του πληθυσμού έχει εγκλωβίσει τη χώρα σε ένα σίριαλ θανάτου που την οδηγεί όλο και πιο χαμηλά και από το οποίο αδυνατεί να ξεφύγει. Είναι εκπληκτικά τα στοιχεία του καταποντισμού της ελληνικής οικονομίας μέσα στα τέσσερα μνημονιακά χρόνια, σε όποιον τομέα κι αν εξετάσει κανείς.

Στις 31 Δεκεμβρίου 2008, τελευταία χρονιά πριν από την κρίση, τα επιχειρηματικά, για παράδειγμα, δάνεια ήταν μη εξυπηρετούμενα (είχαν, δηλαδή, καθυστέρηση των δόσεων αποπληρωμής τους πάνω από τρεις μήνες) στο πραγματικά ασήμαντο ποσοστό του 4,3% του συνολικού ποσού. Ακόμη και στο τέλος του 2009, χρονιά κρίσης αλλά προ Μνημονίου, το ποσοστό αυτό είχε ανεβεί στο 6,7%, ποσοστό εύκολα χειρίσιμο.

Με το που μπήκαμε όμως στο επαίσχυντο μνημονιακό καθεστώς, το ποσοστό αυτό απογειώθηκε. Στις 31 Μαρτίου 2013, βάσει των τελευταίων επίσημων στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος, το ποσοστό είχε εκτοξευτεί στο… 27,5%! Σχεδόν εξαπλάσιο του προκρισιακού ποσοστού!

Όπως έγραφε, μάλιστα, η Καθημερινή την περασμένη εβδομάδα, τραπεζικοί παράγοντες εκτιμούσαν ότι στο τέλος Σεπτεμβρίου το ποσοστό των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων ανήλθε στο 31 % του συνόλου, επταπλάσιο, δηλαδή, του προ κρίσης ποσοστού!

Δεν είναι εξόφθαλμο ότι αιτία αυτής της πρωτοφανούς επιδείνωσης είναι το Μνημόνιο;

Χρεοκοπημένες τράπεζες

Ανάλογη εκτίναξη παρουσίασαν και τα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια των ιδιωτών.
Τα «κόκκινα» στεγαστικά από 5,3% του συνόλου που ήταν στο τέλος του 2008 εκτινάχθηκαν στο 22,9% το Μάρτιο του 2013, υπερτετραπλασιάστηκαν, δηλαδή, σε τέσσερα χρόνια.

Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση με τα καταναλωτικά δάνεια, που «κοκκίνισαν» σε εγκληματικό βαθμό: από το 8,2% του 2008 βρίσκονταν πλέον στη… στρατόσφαιρα του 42,4% το Μάρτιο του 2013 και εκτιμάται από τραπεζίτες ότι το Σεπτέμβριο είχαν ανέλθει στο 46% του συνόλου!

Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια στις 31 Μαρτίου 2013 ανέρχονταν σε 34 δις ευρώ, τα «κόκκινα» στεγαστικά σε 16,8 δις και τα «κόκκινα» καταναλωτικά σε 12,3 δις -δηλαδή 63,1 δις αθροιστικά επί συνόλου δανείων που έχουν χορηγήσει οι τράπεζες ύψους 225,8 δις-, συνειδητοποιεί το μέγεθος του προβλήματος και καταλαβαίνει ότι αποκλείεται οι τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία!

Τραπεζικοί παράγοντες εκτιμούν, μάλιστα, ότι στις 30 Σεπτεμβρίου 2013 το ύψος των «κόκκινων» δανείων κινούνταν συνολικά γύρω στα 70 δις ευρώ. Αυτό το ποσό όμως είναι… υπερδιπλάσιο (!) των κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών. Με τι λεφτά, λοιπόν, θα δώσουν δάνεια στις επιχειρήσεις και στον κόσμο;

Καταθέσεις, γιοκ!

Με τα λεφτά των καταθέσεων, είναι λογική απάντηση. Λογική, αλλά… εντελώς αντίθετη με την πραγματικότητα της κρίσης.

Στις 31 Δεκεμβρίου 2009 οι ελληνικές τράπεζες είχαν καταθέσεις ύψους 237 δις ευρώ. Στα τρία και κάτι όμως χρόνια του μνημονιακού καθεστώτος και της αντίστοιχης ολέθριας πολιτικής, καταθέσεις 75 δις ευρώ περίπου έκαναν φτερά από τις τράπεζες και απέμειναν μόνο 162 δις! Οι πλούσιοι τα πήραν και τα έβγαλαν στο εξωτερικό, οι φτωχοί για να αντιμετωπίσουν πιεστικές ανάγκες που δεν κάλυπταν πλέον τα εισοδήματα τους, κάποιοι άλλοι πήραν τα λεφτά τους για να μην τους τα αρπάξουν με «κούρεμα» καταθέσεων ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος.

Ναι, αλλά από τη στιγμή που οι τράπεζες έχουν δώσει δάνεια 225 δις και έχουν καταθέσεις μόνο 160 δις και δικά τους κεφάλαια μόλις 30 δις, είναι προφανές ότι για τα επόμενα χρόνια η στρατηγική τους θα είναι να μειώνουν διαρκώς το χάσμα μεταξύ δανείων και καταθέσεων. Θα δίνουν, δηλαδή, όλο και λιγότερα δάνεια! Πόσω μάλλον που αυξάνονται συνέχεια τα «κόκκινα» δάνεια, αυξάνοντας τις ζημιές των τραπεζών σε σχέση με τα έσοδα που προσδοκούσαν.
Ζοφερό παρόν και κατάμαυρο μέλλον, αν δεν αλλάξει η πολιτική υποτέλειας στο Μνημόνιο!
*ΕΠΙΚΑΙΡΑ

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ: ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ. ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ Η ΔΗΜΑΡ

Οριακό προβάδισμα 0,9% της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου δείχνει δημοσκόπηση που πραγματοποίησε η εταιρία Metrisis, και η οποία δημοσιεύεται το Σάββατο 30 Νοεμβρίου, στην εφημερίδα “Παραπολιτικά”.

Ειδικότερα στην πρόθεση ψήφου (χωρίς άκυρο/λευκό) η ΝΔ συγκεντρώνει 21,5% (21,9% τον Οκτώβριο) και ο ΣΥΡΙΖΑ 20,6% (20,7%).

Τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή με 6,1% (5,7%). Ακολουθούν το ΚΚΕ με 4,9% (5,1%), το ΠΑΣΟΚ με 4,3% (5,1%), οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 4,1% (4,7%), ενώ η ΔΗΜΑΡ συγκεντρώνει το 1,6% (1,9%) των ερωτηθέντων. ‘Αλλο (κόμμα) επιλέγει το 6,3% (7,2%) των ερωτηθέντων, ενώ αδιευκρίνιστη είναι η προτίμηση του 30,6% (27,7%) του δείγματος.

Μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ στην παράσταση νίκης

Στην παράσταση νίκης, ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται με 23,8% (20,7%) και ακολουθεί η ΝΔ με 22,9% (32,9%). ‘Αλλο Κόμμα απάντησε το 6,4% (5,5%) των ερωτηθέντων και ΔΞ/ΔΑ το 47% (40,8%).

Στην ερώτηση “ποιον θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό”, ο Αντώνης Σαμαράς θεωρείται καταλληλότερος από το 37,2% (40,1%) των ερωτηθέντων και ο Αλέξης Τσίπρας από το 27,1% (26,8%). “Κανένας” απάντησε το 29,2% (29,5%), ενώ ένα 6,5% (3,6%) των ερωτηθέντων δεν απάντησε.

Ο… Στουρνάρας είχε προσφέρει τον μισθό του στον Γιώργο..

Του Νίκου Μπογιόπουλου

“- Ο γενικός γραμματέας εσόδων του υπουργείου Οικονομικών δήλωσε ότι ο φόρος επί των ακινήτων, αυτός δηλαδή που φορολογεί για όγδοη φορά από γιαπιά μέχρι μαντριά,, είναι ένας… αριστερός φόρος! Φανταστείτε δηλαδή τι έχει να γίνει όταν θα αρχίσουν να επιβάλουν και… δεξιούς φόρους! Εμείς, πάντως, όταν γράφαμε από αυτή τη στήλη ότι οι κυβερνώντες είναι ικανοί να ρημάζουν τον κοσμάκη, βάζοντας τα προπαγανδιστικά τους σαΐνια να ισχυρίζονται ότι φταίνε… οι κομμουνιστές που «θα ‘ρθουν να μας πάρουν τα σπίτια», το λέγαμε για πλάκα.  Ε, μ’ αυτούς που έχουμε μπλέξει το καλαμπούρι έλαβε τέλος.    

- Η ΝΔ, το κόμμα που έχει κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Βορίδη, που έχει υπουργό τον Γεωργιάδη, που έχει βουλευτή τον Μαρκόπουλο και που έχει πρόεδρο τον Σαμαρά, θεώρησε (προφανώς η εισήγηση έγινε από τα ίδια  προπαγανδιστικά σαΐνια) ότι μπορεί να κάνει επικοινωνιακά παιχνίδια εισάγοντας στην πολιτική ζωή θεωρίες… αποστασίας.

   – Το ΠΑΣΟΚ που έφερε στην Ελλάδα τα ΔΝΤ και τα Μνημόνια (και που συνεχίζει να διατηρεί στον τίτλο του τον όρο «σοσιαλιστικό»…)  λέει δια του προέδρου του ότι «βγάζει την Ελλάδα από τα Μνημόνια» (!) και ότι η πολιτική του στο Σκαραμαγκά έχει στο κέντρο της τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία!  Στο μεταξύ οι εργαζόμενοι (σσ: για τους οποίους «αγωνίζεται» ο Βενιζέλος) ξέρουν ότι εργοδοσία και κυβέρνηση κρατούν κλειστό το ναυπηγείο επί 18 μήνες, ξέρουν ότι είναι απλήρωτοι, ξέρουν ότι οι «σωτήρες» όλο αυτό το διάστημα τους έχουν επιβάλει το εξοντωτικό μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας με μία μέρα δουλειά τη βδομάδα!

   – Ο χρυσαυγίτης Παναγιώταρος βγαίνει στη Βουλή και κάνει μαθήματα «Ιστορίας» μνημονεύοντας ρήσεις του «Κωνσταντίνου» (!) Κολοκοτρώνη… Ε, όσο ο Κολοκοτρώνης ήταν «Κωνσταντίνος» και όχι Θεόδωρος, όσο ο Καραϊσκάκης ήταν «Θανάσης» και όχι Γεώργιος, και όσο ο Ανδρούτσος ήταν «Καιάδας» η «Αδόλφος» και όχι Οδυσσέας, άλλο τόσο και ο ναζισμός είναι «πατριωτισμός».

   – Ο άγιος Μητροπολίτης Πειραιώς, ο κύριος Σεραφείμ, ο ίδιος που έχει καταγγείλει τον… Δια (τον θεό…) ως «αίσχιστο κακούργο παιδεραστή», που η διαφωνία του με τη Χρυσή Αυγή έγκειται στο γεγονός ότι συνιστά «τάγμα σατανιστών» και όχι τάγμα ναζιστών, ανακοίνωσε ότι «θα αφορίσει» (!) τους βουλευτές της περιφερείας του που θα ψηφίσουν το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης».  Με τους άλλους πάντως, τους βουλευτές της περιφερείας του που έχουν ψηφίσει όλα τα σύμφωνα  «αποβίωσης» (σσ: τέτοια λέξη δεν υπάρχει, αλλά ούτε και τέτοια καραγκιοζιλίκια υπάρχουν…) του ελληνικού λαού, ο άγιος είναι περισσότερο καρτερικός.

   – Η κυβέρνηση πλήρωσε 1 εκατομμύριο ευρώ για μια μελέτη του ΟΟΣΑ που μας «πληροφορεί» πόσες μέρες διάρκεια ζωής έχει το φρέσκο γάλα και ότι του χρόνου στην Ελλάδα θα έχουμε και πάλι ύφεση. Τέτοια ανακάλυψη! Ελπίζουμε τα γλυκόλογα του γραμματέα του ΟΟΣΑ για την «καταπληκτική» πολιτική της κυβέρνησης (που θα γίνει «καταπληκτικότερη» αν αρχίσουν να πουλάνε φάρμακα τα σούπερ μάρκετ, αν καταργηθεί εντελώς η κυριακάτικη αργία κι αν επιταχυνθεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας) να ήταν μέσα στην τιμή…

   – Στην Ελλάδα, που το χαράτσι για να μπεις στο (διαλυμένο) νοσοκομείο ανέβηκε στα 25 ευρώ, που οι ανασφάλιστοι οι οποίοι δεν μπορούν να μπουν σε (ούτε καν διαλυμένο) νοσοκομείο ανέρχονται στο 30%, που οι ασθενείς αλλάζουν μόνοι τους τη δοσολογία των φαρμάκων γιατί δεν έχουν λεφτά να τα αγοράσουν, που οι τιμές των φαρμάκων αυξήθηκαν μεσοσταθμικά μέσα σε ένα χρόνο 13%, παρακολουθούμε το – κατά την ρήση του πρώην υφυπουργού Υγείας και γιατρού Θ.Γιαννόπουλου - «γνωσιακό ιατρικό παραλήρημα» του Γεωργιάδη να παριστάνει τον «Ρομπέν» με στολή «Ιπποκράτη» και να ξεκατινιάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ (υπό την εντός Βουλής ιαχή του Βενιζέλου: «Αδωνι, θεέ πάρε την ΠΑΕ»!),  σε μια ακατάσχετη κοινοβουλευτική μπουρδοφαρσοκωμωδία για τα μάτια των φαρμακοβιομηχανιών.

   – Ο κ.Στουρνάρας, ο άνθρωπος που ανακάλυψε ότι οι Έλληνες… υποφορολογούνται  (!), κληθείς να σχολιάσει τη λεηλασία μισθών και συντάξεων των (υποφορολογημένων) Ελλήνων, δήλωσε: «Το πόσο εγώ έχω δεχτεί μείωση μισθού για να έρθω στο δημόσιο δεν περιγράφεται. Αλλά το κάνω με πολύ μεγάλη χαρά»!  Και εμάς είναι μεγάλη η χαρά μας. Βρήκαμε επιτέλους ποιός ήταν εκείνος που είχε συναντήσει προ τριετίας τον κ.Παπανδρέου στο σούπερ μάρκετ και – κατά την γνωστή διήγηση του πρώην πρωθυπουργού – του είχε πει: «Γιώργο, πάρε μου και το μισθό αν είναι να σώσεις τη χώρα»…   

Όλα αυτά, εκτός των άλλων, είναι και γελοία πράματα. Τόσο γελοία, που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία: Η κατάσταση, μέρα με τη μέρα, σοβαρεύει επικίνδυνα”.

enikos.gr:

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΝΕΟΥΣ: ΑΠΛΑ ΠΕΙΤΕ ΟΧΙ, ΣΕ ΟΛΑ

Αφού έχει δρομολογηθεί επιτυχημένα η διαχείριση της κρίσης, που ισοδυναμεί με την καλλιέργεια κλίματος έκτακτης ανάγκης και τον εκφοβισμό της περαιτέρω εξαθλίωσης στις μεγαλύτερες ηλικίες, αφού έχουν κοπεί μισθοί, αφού χάθηκαν εκατομμύρια θέσεις εργασίας, αφού διαλύθηκαν οικογένειες, αφού εξανεμίστηκαν οι προσπάθειες δεκαετιών εκείνων που είχαν την αφέλεια να προγραμματίσουν την ζωή τους σύμφωνα με τις παραισθήσεις της οικονομικής φούσκας που προηγήθηκε της παταγώδους έκρηξης, έχει έρθει η ώρα της επόμενης γενιάς να πειθαρχήσει και να εξασκηθεί στον εξευτελισμό, τη αδικία, την εκμετάλλευση, την φτώχεια.

Οι νεότεροι Έλληνες, χοντρικά εκείνοι που είναι κάτω της ηλικίας των 30, είναι και οι πλέον βαρύτατα πληγωμένοι από τις καταστροφικές επιλογές της πολιτικής ηγεσίας που επέλεξαν οι προγενέστεροι τους. Απλά δεν το γνωρίζουν.

Είναι εκείνοι που όχι μόνο κληρονόμησαν το αδιεξοδικό παρόν που έχτισε η αλαζονεία της γενιάς της Μεταπολίτευσης, αλλά και εκείνοι που καλούνται να πληρώσουν και τον λογαριασμό στο μέλλον, αφού οι παλιότερες γενιές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να οδεύουν προς τον παροπλισμό και την περιθωριοποίηση, κυρίως επειδή επιμένουν να πιστεύουν σε ένα μοντέλο κοινωνίας που τους πρόδωσε αφού πρώτα τους πήρε τα σώβρακα.

Η αδράνεια των μεγαλύτερων, εκείνων που βρίσκονται στην λάθος άκρη των 30 και κάτι, που έχουν ξεπεράσει δηλαδή τον νεανικό ενθουσιασμό και βλέπουν την μέση ηλικία να καθυστερεί τα αντανακλαστικά τους λίγο σύμφωνα με τον νόμο της φύσης που θέλει την ωριμότητα εγκλωβισμένη σε γερασμένα κορμιά, λίγο επειδή οι ίδιοι δράττονται των φαντασμάτων που απέμειναν από τα προνόμια, άλλων καλύτερων εποχών.

Αν λοιπόν οι 40ρηδες και άνω είναι οι έκπτωτοι αριστοκράτες της ήδη απαξιωμένης Ελληνικής ελίτ ή των ψευδαισθήσεων της, αν οι ψηφοφόροι που έχτισαν το παλάτι των οργίων της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι πλέον η γελοιοποιημένη αυλή ενός βασιλιά που φάνηκε ανάξιος να συνεχίσει να διαφθείρει τους κακομαθημένους του υπηκόους, τότε οι νέοι είναι εκείνοι που καλούνται να υποταχτούν συνειδησιακά σε ένα καθεστώς που είναι a priori στρεβλό.

Ένας νέος που εισέρχεται σήμερα στην αγορά εργασίας, νεοπτυχιούχος, ονειροπόλος, ενθουσιώδης, μοιάζει με έναν τραγικό ήρωα του Μπαλζάκ, κάποιον ευγενή πλην αφελή ποιητή, που καταφθάνει στην πραγματικότητα φορτωμένος προσδοκίες και φιλοδοξίες. Σύντομα ανακαλύπτει, προς συντριβή του, πως τα σαλόνια της αναγνώρισης, ή έστω τα πεζοδρόμια της επιβίωσης, ακολουθούν τελετουργίες και ιεραρχίες αυστηρά παγιωμένες ώστε να υπηρετούν συμφέροντα, προτεραιότητες, ακόμα και αυθαίρετα καπρίτσια ενός κατεστημένου που ήδη περιμένει την κάθε νέα γενιά στην γωνία, με δόντια κοφτερά, δοκιμασμένες παγίδες και μεθυστικές υποσχέσεις.

Όμως, για κακή τύχη των κυβερνώντων, δεν είναι καθόλου εύκολο να διαφθείρεις, να υποτάξεις και να διαχειριστείς τις συνειδήσεις και την δράση μιας γενιάς που έχει μεγαλώσει με το διαδίκτυο ως δεδομένο. Η προπαγάνδα πλέον έχει να αντιμετωπίσει ένα κοινό που πληροφορείται πολλαπλώς και εκφράζει ελεύθερα άποψη σε πλείστα όσα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ιστοσελίδες πάσης φύσης. Δεν μπορεί πλέον να μονοπωληθεί η ηγεμονική αφήγηση της πραγματικότητας. Αρκεί ένα πληκτρολόγιο και η εξουσία είναι πλήρως ενήμερη πως οι ιδιοτελείς ελιγμοί γύρω από την αλήθεια, ή τις αλήθειες, είναι αδύνατη.

Έτσι, επιστρατεύεται μια όλο και πιο ανεπτυγμένη μηχανή παραπληροφόρησης και αντιπερισπασμού της κοινής γνώμης, προσαρμοσμένης στις ανάγκες της νέας εποχής για ταχύτατη εναλλαγή εντυπώσεων και θεμάτων προκειμένου να διατηρηθεί η αναστολή δυσπιστίας που είναι απαραίτητη ώστε κάποιος να καθηλωθεί, να πιστέψει, να παρακολουθήσει όχι μόνο μια συγκεκριμένη αφήγηση, αλλά πολλαπλές, στοχευμένες στις ταχύτατα εναλλασσόμενες ορέξεις ενός νεανικού κοινού που κατ’αρχήν έχει μάθει να δυσανασχετεί με μονοσήμαντες ερμηνείες, αναγνωρίζοντας τες ως εξουσιαστικές, και απαιτεί πολυδιάστατες προσεγγίσεις και αναγνώσεις.

Δηλαδή, η μηχανή κρατικής προπαγάνδας κατασκευάζει έναν εικονικό αντικατοπτρισμό κομμένο και ραμμένο ειδικά και ξεχωριστά για κάθε νέο άνθρωπο που προσπαθεί να οραματιστεί το μέλλον του, καθώς περπατάει, άναυδος, σε μια έρημο ελπίδας.

Για κάποιες ομάδες, μορφωτικά στερημένες ή πνευματικά νωθρές, η παραίσθηση κανονικότητας είναι υπερβολικά απλή στην σύλληψη και στην κατασκευή – αρκεί λίγο λάμψη, λίγο γλέντι και η διασκέδαση, που ούτως ή άλλως είναι προτεραιότητα των νέων ανθρώπων, γίνεται ναρκωτικό που τους μετατρέπει σε κυνηγούς Σαββατοκύριακων λήθης. Πολύ γρήγορα, οι καλοπερασάκηδες, θα αντιληφθούν ότι μετά τα 30, τα πανέρια με τα γαρίφαλα, οι μυτιές, οι άγαρμπες παρτούζες, το σπίτι των γονιών, δεν αθροίζονται σε ένα αποτέλεσμα που τους επιτρέπει την ενηλικίωση.

Όταν πλέον τους χτυπήσουν την πόρτα οι ενήλικες οικογενειακές ή άλλες υποχρεώσεις, π.χ. ένα πρόβλημα υγείας, τότε ανακαλύπτουν ότι τίποτε το άτρωτο δεν έχει η ζωή τους, αλλά αντίθετα, άφησαν εαυτόν εκτεθειμένο σε κινδύνους, απάτες και επιτήδειους, με αποτέλεσμα η ασφάλεια, οικονομική και ψυχική, να τους διαφεύγει, και μαζί της, η σταθερότητα που απαιτεί η ωριμότητα.

Πέρα από την διασκέδαση, υπάρχουν άλλοι, πολυμορφικοί μετασχηματισμοί μηχανισμών διαχείρισης της νεαρής συνείδησης καθώς οδεύει προς το σφαγείο του εξαρτησιογόνου καπιταλισμού – εκείνου του πολιτεύματος που όχι μόνο έχει ήδη εφαρμοστεί, αλλά πλέον θέλει και να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική εκτός από την σκλαβιά και την υποταγή σε αφηρημένα, παγκοσμιοποιημένα συμφέροντα που έχουν την δύναμη, ως άλλες θεότητες, να αποφασίζουν για ζητήματα ζωής και θανάτου εκατομμυρίων ανθρώπων.

Ο εξαρτησιογόνος καπιταλισμός είναι εκείνο τα παγιωμένο σύστημα που μεταφέρει το χρήμα και ό,τι αυτό μπορεί να αγοράσει, δηλαδή τα πάντα, στην άρχουσα τάξη. Η ελάχιστη αυτή μερίδα της κοινωνίας, που υπολογίζεται στο 1% παγκοσμίως, είναι μια πρωτοφανής κοινωνική συνθήκη, ένα είδος διεστραμμένης ταξικής ανατροπής που θέτει υπό αμφισβήτηση δεδομένα που η ανθρωπότητα έχει θέσει από εποχής Γαλλικού διαφωτισμού.

Εξαρτησιογόνο είναι αυτό το σύστημα επειδή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα πρέπει να συνεργαστείς, να πάρεις την δόση βρομερής συνενοχής με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα διαφθοράς και βίας. Είτε είσαι μισθωτός σκλάβος, είτε πλουτοκράτης, είτε μεσάζων, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο. Οι στυγνές απειλές και τα παραδείγματα προς αποφυγήν είναι δίπλα σου ανά πάσα στιγμή – πρόσφυγες, άστεγοι, δολοφονημένοι, αυτόχειρες. Αν τολμάς, σήκωσε κι εσύ κεφάλι.

Ειδικότερα στην Ελλάδα, οι νέοι άνθρωποι, είναι ξένοιαστοι και αφελείς, μιας και η εφηβεία μπορεί να τους σύστησε την ζωή και τον κόσμο υπό το συγκρουσιακό και επώδυνο φαινόμενο της τεχνητής κρίσης, αλλά τα παιδικά τους χρόνια διατηρούν μνήμες ευμάρειας και ανεμελιάς. Είναι και αυτοί μολυσμένοι με τον ιό της ελπίδας για ένα καλύτερο παρελθόν, όπως και η γενιά των γονιών τους. Δεν μπορούν να δουν την νέα πραγματικότητα ως ένα πραξικόπημα που αν δεν ανατραπεί το συντομότερο θα εδραιωθεί και θα έχει αντηχήσεις και επιρροή σε βάθος αιώνων.

Ακόμα χειρότερα, αυτή η νεανική αθωότητα είναι νοσηρή απομίμηση και όχι αυθεντική παιδικότητα, μιας και η αναφορά στις συγκεκριμένες «καλύτερες εποχές», της περασμένης και προπερασμένης δεκαετίας, επί της ουσίας είναι μια νοσταλγία για μια περίοδο όπου απλά οδηγούμασταν, μεθυσμένοι από ψευδαισθήσεις, στον σημερινό όλεθρο. Τον όλεθρο της τρομακτικής ανεργίας, της κυβερνητικής αυθαιρεσίας, της αστυνομικής βίας, της δικαστικής πλάνης, της τηλεοπτικής παράκρουσης, της εξουσίας των ψυχοπαθών, των πονηρών, των αδίστακτων.

Η πλέον επικίνδυνη δεξαμενή εγγειοβελτιωτικής διαχείρισης της νεανικής αμφισβήτησης γεμίζει διοχετευμένη από αγωγούς που μιμούνται την επανάσταση ως γλώσσα και αισθητική, ψευδεπίγραφα σκευωρώντας και φαλκιδεύοντας την επικίνδυνη για το κατεστημένο αντίδραση, μέχρι αυτή να ενδυθεί την στολή του εναλλακτικού και του καλλιτεχνίζοντος, δηλαδή να περιθωριοποιηθεί, κατά προτίμηση επί σκηνής ώστε αφενός να προσφέρει θέαμα, αλλά και να μπορεί να παράγει άρτο. Οι αγωγοί αυτοί μπορεί να είναι εκθέσεις τέχνης, αθλητικές συναντήσεις, φεστιβάλ πάσης φύσης και, στο έσχατο επίπεδο της εκμετάλλευσης των καλόψυχων, ο εταιρικός εθελοντισμός.

Οι νεαροί άνθρωποι που θέλουν, επειδή πρέπει, να ανακρίνουν, να ταρακουνήσουν, να εναντιωθούν στο παρόν, στρεβλό καθεστώς δεν έχουν το περιθώριο να εκπροσωπηθούν ή να συμμετέχουν σε κρατικά οργανωμένες εκθέσεις, να εμφανίζονται ή να συμμετέχουν σε φεστιβάλ ή επιχειρήσεις χρηματοδοτημένες από ιδιωτικούς χορηγούς αμφισβητούμενου ήθους και πολιτικής θέσης, περιοδικά και εφημερίδες με πολυσχιδείς διαπλοκές με το κράτος.

Αυτό που οφείλουν να κάνουν είναι να διατηρήσουν πάση θυσία την ανεξαρτησία τους προκειμένου να είναι ελεύθεροι και να αποφύγουν την εκμετάλλευση. Καλύτερα να ζεις με την αγωνία του επόμενου πελάτη, παρά να εξαρτάσαι από τις διεστραμμένες ορέξεις ενός υπερεξελιγμένου, υπερξελιγωμένου και εν τέλει άδικου φεουδαρχικού συστήματος.

Κάποιοι νέοι άνθρωποι που είναι αρκετά θρασείς ώστε να νομίζουν ότι μπορούν να αλλάξουν το σύστημα δουλεύοντας από τα μέσα, μάλλον δεν έχουν ακούσει ότι η εξουσία, την παρούσα στιγμή, και ίσως εσαεί, μιλάει μόνο με όπλα. Όποιος έχει την ικανότητα να διαπραγματεύεται υπό την απειλή όπλου, ίσως δεν ανήκει πια σε εκείνους που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο, ίσως είναι πολύ δειλός για να κάνει αλλιώς, ίσως είναι παράτολμος – το σίγουρο όμως είναι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από τα όρια.

Νεολαία που δεν ξεφεύγει από τα όρια που της έχει θέσει η προηγούμενη γενιά είναι νεολαία ανίκανη να αλλάξει τα πράγματα. Και τα πράγματα πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουν, αν δεν θέλουμε να ζούμε υπό ένα καθεστώς που θεωρεί φυσιολογικό και διαπραγματεύσιμο να είναι Υπουργός Υγείας ένας τηλεπωλητής που κυκλοφορεί με το τηλέφωνο του Μπάρμπα-Στρουμφ στην Βουλή και να περηφανεύεται ότι είναι προς δόξαν του να απειλεί με απόλυση κορυφαίους νευροχειρούργους δημόσιων νοσοκομείων ενώ εκείνοι δηλώνουν απλήρωτοι.

Οπότε είναι καιρός να αλλάξει η νεολαία. Και να συνειδητοποιήσει ότι πλέον ο στόχος δεν είναι μια θέση στο σύστημα, αλλά η ανατροπή της συνθήκης που απαιτεί ένοπλη διαπραγμάτευση εφ’ όσον οι ένοχοι πρέπει να απολογηθούν και να επανορθώσουν τις ακραίες ζημιές που έχουν προκαλέσει.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι να πάψει η εξουσία να τρομοκρατεί, να κάνει καψόνια, να καταστρέφει, να λεηλατεί, να αποβλακώνει, να απελπίζει.

Υπάρχει μια και μοναδική λύση για τον αφοπλισμό αυτής της τάξης πραγμάτων. Αυτή είναι η άρνηση συνεργασίας, με κάθε τρόπο. Από σιωπηλή μέχρι κραυγαλέα, όλοι οι νέοι άνθρωποι αυτής της χώρας πρέπει να αρνούνται την συμμετοχή και την στήριξη μιας κυβέρνησης που οδηγεί την γενιά τους στον αφανισμό.

Όλοι όμως. Εκείνοι που αδιαφορούν, θα τιμωρηθούν, όχι από τους αντιρρησίες συνείδησης, αλλά από το ίδιο το καθεστώς, αφού, για να επιβιώσει η παρούσα τάξη πραγμάτων, δεν έχει διστάσει να ομολογήσει ότι εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα και βολεύεται με Ναζιστικούς φόνους αθώων ανθρώπων. Δηλαδή δεν διστάζει να ομολογήσει ότι πατάει, ατάραχη, επί πτωμάτων.

Τι άλλο πρέπει να ακούσει κανείς για να διακόψει κάθε επαφή με κάποιον?

-Αφού έχει δρομολογηθεί επιτυχημένα η διαχείριση της κρίσης, που ισοδυναμεί με την καλλιέργεια κλίματος έκτακτης ανάγκης και τον εκφοβισμό της περαιτέρω εξαθλίωσης στις μεγαλύτερες ηλικίες, αφού έχουν κοπεί μισθοί, αφού χάθηκαν εκατομμύρια θέσεις εργασίας, αφού διαλύθηκαν οικογένειες, αφού εξανεμίστηκαν οι προσπάθειες δεκαετιών εκείνων που είχαν την αφέλεια να προγραμματίσουν την ζωή τους σύμφωνα με τις παραισθήσεις της οικονομικής φούσκας που προηγήθηκε της παταγώδους έκρηξης, έχει έρθει η ώρα της επόμενης γενιάς να πειθαρχήσει και να εξασκηθεί στον εξευτελισμό, τη αδικία, την εκμετάλλευση, την φτώχεια.

Οι νεότεροι Έλληνες, χοντρικά εκείνοι που είναι κάτω της ηλικίας των 30, είναι και οι πλέον βαρύτατα πληγωμένοι από τις καταστροφικές επιλογές της πολιτικής ηγεσίας που επέλεξαν οι προγενέστεροι τους. Απλά δεν το γνωρίζουν.

Είναι εκείνοι που όχι μόνο κληρονόμησαν το αδιεξοδικό παρόν που έχτισε η αλαζονεία της γενιάς της Μεταπολίτευσης, αλλά και εκείνοι που καλούνται να πληρώσουν και τον λογαριασμό στο μέλλον, αφού οι παλιότερες γενιές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να οδεύουν προς τον παροπλισμό και την περιθωριοποίηση, κυρίως επειδή επιμένουν να πιστεύουν σε ένα μοντέλο κοινωνίας που τους πρόδωσε αφού πρώτα τους πήρε τα σώβρακα.

Η αδράνεια των μεγαλύτερων, εκείνων που βρίσκονται στην λάθος άκρη των 30 και κάτι, που έχουν ξεπεράσει δηλαδή τον νεανικό ενθουσιασμό και βλέπουν την μέση ηλικία να καθυστερεί τα αντανακλαστικά τους λίγο σύμφωνα με τον νόμο της φύσης που θέλει την ωριμότητα εγκλωβισμένη σε γερασμένα κορμιά, λίγο επειδή οι ίδιοι δράττονται των φαντασμάτων που απέμειναν από τα προνόμια, άλλων καλύτερων εποχών.

Αν λοιπόν οι 40ρηδες και άνω είναι οι έκπτωτοι αριστοκράτες της ήδη απαξιωμένης Ελληνικής ελίτ ή των ψευδαισθήσεων της, αν οι ψηφοφόροι που έχτισαν το παλάτι των οργίων της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι πλέον η γελοιοποιημένη αυλή ενός βασιλιά που φάνηκε ανάξιος να συνεχίσει να διαφθείρει τους κακομαθημένους του υπηκόους, τότε οι νέοι είναι εκείνοι που καλούνται να υποταχτούν συνειδησιακά σε ένα καθεστώς που είναι a priori στρεβλό.

Ένας νέος που εισέρχεται σήμερα στην αγορά εργασίας, νεοπτυχιούχος, ονειροπόλος, ενθουσιώδης, μοιάζει με έναν τραγικό ήρωα του Μπαλζάκ, κάποιον ευγενή πλην αφελή ποιητή, που καταφθάνει στην πραγματικότητα φορτωμένος προσδοκίες και φιλοδοξίες. Σύντομα ανακαλύπτει, προς συντριβή του, πως τα σαλόνια της αναγνώρισης, ή έστω τα πεζοδρόμια της επιβίωσης, ακολουθούν τελετουργίες και ιεραρχίες αυστηρά παγιωμένες ώστε να υπηρετούν συμφέροντα, προτεραιότητες, ακόμα και αυθαίρετα καπρίτσια ενός κατεστημένου που ήδη περιμένει την κάθε νέα γενιά στην γωνία, με δόντια κοφτερά, δοκιμασμένες παγίδες και μεθυστικές υποσχέσεις.

Όμως, για κακή τύχη των κυβερνώντων, δεν είναι καθόλου εύκολο να διαφθείρεις, να υποτάξεις και να διαχειριστείς τις συνειδήσεις και την δράση μιας γενιάς που έχει μεγαλώσει με το διαδίκτυο ως δεδομένο. Η προπαγάνδα πλέον έχει να αντιμετωπίσει ένα κοινό που πληροφορείται πολλαπλώς και εκφράζει ελεύθερα άποψη σε πλείστα όσα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ιστοσελίδες πάσης φύσης. Δεν μπορεί πλέον να μονοπωληθεί η ηγεμονική αφήγηση της πραγματικότητας. Αρκεί ένα πληκτρολόγιο και η εξουσία είναι πλήρως ενήμερη πως οι ιδιοτελείς ελιγμοί γύρω από την αλήθεια, ή τις αλήθειες, είναι αδύνατη.

Έτσι, επιστρατεύεται μια όλο και πιο ανεπτυγμένη μηχανή παραπληροφόρησης και αντιπερισπασμού της κοινής γνώμης, προσαρμοσμένης στις ανάγκες της νέας εποχής για ταχύτατη εναλλαγή εντυπώσεων και θεμάτων προκειμένου να διατηρηθεί η αναστολή δυσπιστίας που είναι απαραίτητη ώστε κάποιος να καθηλωθεί, να πιστέψει, να παρακολουθήσει όχι μόνο μια συγκεκριμένη αφήγηση, αλλά πολλαπλές, στοχευμένες στις ταχύτατα εναλλασσόμενες ορέξεις ενός νεανικού κοινού που κατ’αρχήν έχει μάθει να δυσανασχετεί με μονοσήμαντες ερμηνείες, αναγνωρίζοντας τες ως εξουσιαστικές, και απαιτεί πολυδιάστατες προσεγγίσεις και αναγνώσεις.

Δηλαδή, η μηχανή κρατικής προπαγάνδας κατασκευάζει έναν εικονικό αντικατοπτρισμό κομμένο και ραμμένο ειδικά και ξεχωριστά για κάθε νέο άνθρωπο που προσπαθεί να οραματιστεί το μέλλον του, καθώς περπατάει, άναυδος, σε μια έρημο ελπίδας.

Για κάποιες ομάδες, μορφωτικά στερημένες ή πνευματικά νωθρές, η παραίσθηση κανονικότητας είναι υπερβολικά απλή στην σύλληψη και στην κατασκευή – αρκεί λίγο λάμψη, λίγο γλέντι και η διασκέδαση, που ούτως ή άλλως είναι προτεραιότητα των νέων ανθρώπων, γίνεται ναρκωτικό που τους μετατρέπει σε κυνηγούς Σαββατοκύριακων λήθης. Πολύ γρήγορα, οι καλοπερασάκηδες, θα αντιληφθούν ότι μετά τα 30, τα πανέρια με τα γαρίφαλα, οι μυτιές, οι άγαρμπες παρτούζες, το σπίτι των γονιών, δεν αθροίζονται σε ένα αποτέλεσμα που τους επιτρέπει την ενηλικίωση.

Όταν πλέον τους χτυπήσουν την πόρτα οι ενήλικες οικογενειακές ή άλλες υποχρεώσεις, π.χ. ένα πρόβλημα υγείας, τότε ανακαλύπτουν ότι τίποτε το άτρωτο δεν έχει η ζωή τους, αλλά αντίθετα, άφησαν εαυτόν εκτεθειμένο σε κινδύνους, απάτες και επιτήδειους, με αποτέλεσμα η ασφάλεια, οικονομική και ψυχική, να τους διαφεύγει, και μαζί της, η σταθερότητα που απαιτεί η ωριμότητα.

Πέρα από την διασκέδαση, υπάρχουν άλλοι, πολυμορφικοί μετασχηματισμοί μηχανισμών διαχείρισης της νεαρής συνείδησης καθώς οδεύει προς το σφαγείο του εξαρτησιογόνου καπιταλισμού – εκείνου του πολιτεύματος που όχι μόνο έχει ήδη εφαρμοστεί, αλλά πλέον θέλει και να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική εκτός από την σκλαβιά και την υποταγή σε αφηρημένα, παγκοσμιοποιημένα συμφέροντα που έχουν την δύναμη, ως άλλες θεότητες, να αποφασίζουν για ζητήματα ζωής και θανάτου εκατομμυρίων ανθρώπων.

Ο εξαρτησιογόνος καπιταλισμός είναι εκείνο τα παγιωμένο σύστημα που μεταφέρει το χρήμα και ό,τι αυτό μπορεί να αγοράσει, δηλαδή τα πάντα, στην άρχουσα τάξη. Η ελάχιστη αυτή μερίδα της κοινωνίας, που υπολογίζεται στο 1% παγκοσμίως, είναι μια πρωτοφανής κοινωνική συνθήκη, ένα είδος διεστραμμένης ταξικής ανατροπής που θέτει υπό αμφισβήτηση δεδομένα που η ανθρωπότητα έχει θέσει από εποχής Γαλλικού διαφωτισμού.

Εξαρτησιογόνο είναι αυτό το σύστημα επειδή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα πρέπει να συνεργαστείς, να πάρεις την δόση βρομερής συνενοχής με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα διαφθοράς και βίας. Είτε είσαι μισθωτός σκλάβος, είτε πλουτοκράτης, είτε μεσάζων, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο. Οι στυγνές απειλές και τα παραδείγματα προς αποφυγήν είναι δίπλα σου ανά πάσα στιγμή – πρόσφυγες, άστεγοι, δολοφονημένοι, αυτόχειρες. Αν τολμάς, σήκωσε κι εσύ κεφάλι.

Ειδικότερα στην Ελλάδα, οι νέοι άνθρωποι, είναι ξένοιαστοι και αφελείς, μιας και η εφηβεία μπορεί να τους σύστησε την ζωή και τον κόσμο υπό το συγκρουσιακό και επώδυνο φαινόμενο της τεχνητής κρίσης, αλλά τα παιδικά τους χρόνια διατηρούν μνήμες ευμάρειας και ανεμελιάς. Είναι και αυτοί μολυσμένοι με τον ιό της ελπίδας για ένα καλύτερο παρελθόν, όπως και η γενιά των γονιών τους. Δεν μπορούν να δουν την νέα πραγματικότητα ως ένα πραξικόπημα που αν δεν ανατραπεί το συντομότερο θα εδραιωθεί και θα έχει αντηχήσεις και επιρροή σε βάθος αιώνων.

Ακόμα χειρότερα, αυτή η νεανική αθωότητα είναι νοσηρή απομίμηση και όχι αυθεντική παιδικότητα, μιας και η αναφορά στις συγκεκριμένες «καλύτερες εποχές», της περασμένης και προπερασμένης δεκαετίας, επί της ουσίας είναι μια νοσταλγία για μια περίοδο όπου απλά οδηγούμασταν, μεθυσμένοι από ψευδαισθήσεις, στον σημερινό όλεθρο. Τον όλεθρο της τρομακτικής ανεργίας, της κυβερνητικής αυθαιρεσίας, της αστυνομικής βίας, της δικαστικής πλάνης, της τηλεοπτικής παράκρουσης, της εξουσίας των ψυχοπαθών, των πονηρών, των αδίστακτων.

Η πλέον επικίνδυνη δεξαμενή εγγειοβελτιωτικής διαχείρισης της νεανικής αμφισβήτησης γεμίζει διοχετευμένη από αγωγούς που μιμούνται την επανάσταση ως γλώσσα και αισθητική, ψευδεπίγραφα σκευωρώντας και φαλκιδεύοντας την επικίνδυνη για το κατεστημένο αντίδραση, μέχρι αυτή να ενδυθεί την στολή του εναλλακτικού και του καλλιτεχνίζοντος, δηλαδή να περιθωριοποιηθεί, κατά προτίμηση επί σκηνής ώστε αφενός να προσφέρει θέαμα, αλλά και να μπορεί να παράγει άρτο. Οι αγωγοί αυτοί μπορεί να είναι εκθέσεις τέχνης, αθλητικές συναντήσεις, φεστιβάλ πάσης φύσης και, στο έσχατο επίπεδο της εκμετάλλευσης των καλόψυχων, ο εταιρικός εθελοντισμός.

Οι νεαροί άνθρωποι που θέλουν, επειδή πρέπει, να ανακρίνουν, να ταρακουνήσουν, να εναντιωθούν στο παρόν, στρεβλό καθεστώς δεν έχουν το περιθώριο να εκπροσωπηθούν ή να συμμετέχουν σε κρατικά οργανωμένες εκθέσεις, να εμφανίζονται ή να συμμετέχουν σε φεστιβάλ ή επιχειρήσεις χρηματοδοτημένες από ιδιωτικούς χορηγούς αμφισβητούμενου ήθους και πολιτικής θέσης, περιοδικά και εφημερίδες με πολυσχιδείς διαπλοκές με το κράτος.

Αυτό που οφείλουν να κάνουν είναι να διατηρήσουν πάση θυσία την ανεξαρτησία τους προκειμένου να είναι ελεύθεροι και να αποφύγουν την εκμετάλλευση. Καλύτερα να ζεις με την αγωνία του επόμενου πελάτη, παρά να εξαρτάσαι από τις διεστραμμένες ορέξεις ενός υπερεξελιγμένου, υπερξελιγωμένου και εν τέλει άδικου φεουδαρχικού συστήματος.

Κάποιοι νέοι άνθρωποι που είναι αρκετά θρασείς ώστε να νομίζουν ότι μπορούν να αλλάξουν το σύστημα δουλεύοντας από τα μέσα, μάλλον δεν έχουν ακούσει ότι η εξουσία, την παρούσα στιγμή, και ίσως εσαεί, μιλάει μόνο με όπλα. Όποιος έχει την ικανότητα να διαπραγματεύεται υπό την απειλή όπλου, ίσως δεν ανήκει πια σε εκείνους που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο, ίσως είναι πολύ δειλός για να κάνει αλλιώς, ίσως είναι παράτολμος – το σίγουρο όμως είναι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από τα όρια.

Νεολαία που δεν ξεφεύγει από τα όρια που της έχει θέσει η προηγούμενη γενιά είναι νεολαία ανίκανη να αλλάξει τα πράγματα. Και τα πράγματα πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουν, αν δεν θέλουμε να ζούμε υπό ένα καθεστώς που θεωρεί φυσιολογικό και διαπραγματεύσιμο να είναι Υπουργός Υγείας ένας τηλεπωλητής που κυκλοφορεί με το τηλέφωνο του Μπάρμπα-Στρουμφ στην Βουλή και να περηφανεύεται ότι είναι προς δόξαν του να απειλεί με απόλυση κορυφαίους νευροχειρούργους δημόσιων νοσοκομείων ενώ εκείνοι δηλώνουν απλήρωτοι.

Οπότε είναι καιρός να αλλάξει η νεολαία. Και να συνειδητοποιήσει ότι πλέον ο στόχος δεν είναι μια θέση στο σύστημα, αλλά η ανατροπή της συνθήκης που απαιτεί ένοπλη διαπραγμάτευση εφ’ όσον οι ένοχοι πρέπει να απολογηθούν και να επανορθώσουν τις ακραίες ζημιές που έχουν προκαλέσει.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι να πάψει η εξουσία να τρομοκρατεί, να κάνει καψόνια, να καταστρέφει, να λεηλατεί, να αποβλακώνει, να απελπίζει.

Υπάρχει μια και μοναδική λύση για τον αφοπλισμό αυτής της τάξης πραγμάτων. Αυτή είναι η άρνηση συνεργασίας, με κάθε τρόπο. Από σιωπηλή μέχρι κραυγαλέα, όλοι οι νέοι άνθρωποι αυτής της χώρας πρέπει να αρνούνται την συμμετοχή και την στήριξη μιας κυβέρνησης που οδηγεί την γενιά τους στον αφανισμό.

Όλοι όμως. Εκείνοι που αδιαφορούν, θα τιμωρηθούν, όχι από τους αντιρρησίες συνείδησης, αλλά από το ίδιο το καθεστώς, αφού, για να επιβιώσει η παρούσα τάξη πραγμάτων, δεν έχει διστάσει να ομολογήσει ότι εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα και βολεύεται με Ναζιστικούς φόνους αθώων ανθρώπων. Δηλαδή δεν διστάζει να ομολογήσει ότι πατάει, ατάραχη, επί πτωμάτων.

Τι άλλο πρέπει να ακούσει κανείς για να διακόψει κάθε επαφή με κάποιον?

-Του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου--

http://strangejournal.wordpress.com/

Αποβολές και σιωπή για την εκπαιδευτικό Ευφρόσυνη Μπουλούτα

 Σιωπή μέχρι και αυτή την ώρα αναφορικά με την τύχη της εκπαιδευτικού του Κολεγίου Αθηνών η οποία συνέλαβε τον υιό του πρωθυπουργού και ανιψιού του Προέδρου του σχολείο να αντιγράφει. Από την ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας) ενημερώνουν ότι ακόμη δεν γνωρίζουν τίποτα.

Υπενθυμίζεται ότι μέχρι αργά χθες το βράδυ βρισκόταν σε εξέλιξη η συνεδρίαση του ΚΥΣΔΕ, στην οποία εξεταζόταν η νομιμότητα της καταγγελίας της σύμβασης της εκπαιδευτικού η οποία ακολούθησε το περιστατικό με τον γιο του Αντώνη Σαμαρά.

Η συνεδρίαση διεκόπη προσωρινά μετά από αίτημα των νομικών εκπροσώπων του κολεγίου για αποβολή των μελών της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) από το ΚΥΣΔΕ. Μάλιστα το συμβούλιο έκανε τελικά δεκτό το αίτημα.

Διαβάστε αναλυτικά για την υπόθεση

«Η χθεσινή αποβολή αιρετών εκπροσώπων της ΟΙΕΛΕ από το ΚΥΣΔΕ είναι μια πρωτοφανής πράξη που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Είναι μια πράξη που σαφώς δείχνει αρκετά πράγματα. Δείχνει ότι για το Κολλέγιο Αθηνών και για μια ομάδα σχολαρχών - που θέλουν ουσιαστικά να αποσυρθεί η κρατική εποπτεία από την ιδιωτική εκπαίδευση - η υπόθεση αυτή δεν ήταν μια απλή υπόθεση μιας εκπαιδευτικού που ήρθε σε διένεξη με τον εργοδότη της» τονίζει εκ μέρους της ΟΙΕΛΕ ο υπεύθυνος Τύπου της ομοσπονδίας, Γιώργος Χριστόπουλος. 

«Είναι μια προσπάθεια αφενός μεν να μετατραπούν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί σε τρομαγμένους αναλώσιμους υπαλλήλους, αφετέρου δε να δοθεί το σήμα ότι πλέον τα ιδιωτικά σχολεία στην Ελλάδα θα γίνουν χώροι ανομίας, χώροι που τα πτυχία τους θα είναι μπακαλόχαρτα, χώροι που όποιος πληρώνει θα παίρνει πτυχία, θα παίρνει απολυτήρια, θα περνάει τις εξετάσεις, θα βγάζει βαθμολογίες. Αυτό ήθελαν, αυτό προσπαθούν να πετύχουν. Ελπίζουμε έστω και την ύστατη ώρα, το θεσμικό όργανο της πολιτείας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων να περιφρουρήσει τη συνταγματική νομιμότητα και να μην επιτρέψει την εργοδοτική αυθαιρεσία, όσο ισχυρές κι αν είναι οι πιέσεις» κατέληξε.

http://tvxs.gr/

Το απόλυτο παρατραπεζικό «ξέπλυμα»

Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι το γεγονός ότι ένας ιδιοκτήτης ενοικιαζόμενων δωματίων από τη Σκιάθο, μια στρατιωτικός από τη Θεσσαλονίκη, ένας 60χρονος από την Κρύα Βρύση και ένας κάτοικος των Αθηνών εμφανίστηκαν να εμβάζουν δεκάδες εκατομμύρια στο εξωτερικό χωρίς οι ίδιοι να έχουν καμιά ανάμιξη με την υπόθεση; Είναι απλά λάθη αφηρημένων τραπεζικών υπαλλήλων ή μήπως από πίσω κρύβεται ένα τεράστιο σκάνδαλο;

Η εκπομπή Friday Today News Ρεπορτάζ αποκάλυψε στην χθεσινή εκπομπή όλα τα συγκλονιστικά στοιχεία για μια υπό διερεύνηση υπόθεση του ΣΔΟΕ, η οποία φαίνεται ότι ακουμπά παρατραπεζικό κύκλωμα το οποίο χρησιμοποιώντας φορολογικά στοιχεία ανυποψίαστων πολιτών φρόντισε να κρύψει τους πραγματικούς αποστολείς εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στο εξωτερικό την περίοδο 2009-2011.

Η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε με αφορμή την διαβόητη λίστα των 52.000 προσώπωνπου ενέβασαν χρήματα σε χώρες του εξωτερικού κατά την έναρξη της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας. Η συγκεκριμένη λίστα στάλθηκε στις περιφερειακές Διευθύνσεις του ΣΔΟΕ κατόπιν εντολής του πρώην ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ, κ. Ιωάννη Διώτη.

Από τον έλεγχο όμως των προσώπων που φαίνονται στις επίσημες λίστες να ενέβασαν περισσότερα από πέντε εκατομμύρια ευρώ προέκυψαν σημεία και τέρατα.

Από τους 38 συνολικά πολίτες ελέγχθηκαν περίπου 10. Για τέσσερις από αυτούς προέκυψε ότι δεν είχαν καμία σχέση με την υπόθεση καθώς οι τράπεζες χρησιμοποίησαν τα ΑΦΜ τους.

 Ο γεωργός και τα Ναυπηγεία Σαλαμίνας

Toν Νοέμβριο του 2011 ο 58χρονος τότε Δημήτρης Κουπαντσής, γεωργός από την Κρύα Βρύση Γιαννιτσών, επιστρέφοντας στο σπίτι του ειδοποιήθηκε από τον γαμπρό του ότι καλείται από το ΣΔΟΕ προκειμένου να δικαιολογήσει ποσά ύψους 9 εκατομμυρίων€ ευρώ που φέρεται να είχε εμβάσει σε Ολλανδία και Ισπανία.

Η μοναδική συναλλαγή που είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή με την Εμπορική Τράπεζα ήταν ένα στεγαστικό δάνειο 20.000 ευρώ. Από τα στοιχεία που προσκόμισε αλλά και τον έλεγχι του ΣΔΟΕαποδείχτηκε ότι το ΑΦΜ του είχε χρησιμοποιηθεί και ότι πραγματικός απόστολέας των 9 εκατ. ήταν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, με τα οποία η δημοσιογραφική ομάδα της εκπομπής επικοινώνησε αλλά απάντησε δεν έλαβε.

 Ο ιδιοκτήτης διαμερισμάτων και ο εφοπλιστής

Η δεύτερη υπόθεση «ανύπαρκτου εκατομμυριούχου» αφορά τον κ. Σταύρο Φραγκούλα, ιδιοκτήτη ενοικιαζόμενων δωματίων από τη Σκιάθο. Στις 21 Οκτωβρίου 2011 ο κ. Φραγκούλας ειδοποιήθηκε από δημοσιογράφους ότι οι λίστες του υπουργείου τον εμφανίζουν να ενέβασε στο μακρινό Χονγκ Κονγκ 8.5 εκατομμύρια δολάρια!

Στις 14 Δεκεμβρίου του 2012 κλήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να δικαιολογήσει τα εκατομμύρια δολάρια που φέρονται ότι κατέληξαν από κατάστημα της Εμπορικής στον Πειραιά στην Τράπεζα ΗSBC του HONGKONG με αποδέκτη του εμβάσματος τον κ. Ηolman Fenwick Willan.

Μετά από εισαγγελική παραγγελία και αφού από τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε κατάφερε να πάρει στα χέρια του το πόρισμα του ΣΔΟΕ από το οποίο προέκυψε ότι το ποσό των 8.500.000 δολαρίων μεταφέρθηκε από την εταιρία «KARINA PROP-SAILING SHIPMANAGEMENT INC» στην Κηφισιά, προς τον κ. Ηolman Fenwick Willan σε λογαριασμό που διατηρούσε ο ανωτέρω στην Τράπεζα HONGKONG SHANGHAI BANKING CORPO.

Ωστόσο από περαιτέρω έρευνα προέκυψε ότι τα στοιχεία της εταιρίας «KARINA» αλλά και το ΑΦΜ ήταν εικονικά. Πίσω δε από το έμβασμα φέρεται να βρίσκεται εφοπλιστής ο οποίος υπήρξε και συνιδιοκτήτης μεγάλης αλυσίδας Σούπερ Μάρκετ!

Η στρατολόγος και ο άνεργος

Δυο ακόμη περιπατώσεις αφορούν μια στρατολόγο από τη Θεσσαλονίκη και έναν άνεργο από την Αθήνα.

Η στρατολόγος παρουσιάστηκε να εμβάζει 44.9 εκατομμύρια ευρώ γεγονός που ουδέποτε συνέβη. Από την άλλη πλευρά ο άνεργος από την Αθήνα φιλοξενήθηκε και εκείνος στις λίστες του υπουργείου. Στη δική του υπόθεση η έρευνα του ΣΔΟΕ έδειξε ότι τα χρήματα τα ενέβασε η ίδια η τράπεζα!

http://www.e-reportaz.gr/