Αναρτήσεις
Οι δύο χθεσινές δολοφονίες χρυσαυγιτών στο Ν. Ηράκλειο συνεχίζουν έναν κύκλο έντασης και αίματος ο οποίος θα κλείσει μόνο με την επαναφορά της πραγματικής δημοκρατίας στην χώρα. Φυσικά οι δολοφονίες δύο νεαρών εντάσσονται στην εμφυλιοπολεμική τακτική που έχουν ανοίξει η κυβέρνηση και το παρακράτος.
Το σκηνικό είναι μια καλοστημένη προβοκάτσια από την οποία επωφελούνται μόνο η Χρυσή Αυγή και η κυβέρνηση. Η μεν πρώτη έχει κι αυτή “μάρτυρες” και σίγουρα θα προσπαθήσει να το αξιοποιήσει επικοινωνιακά, ενώ η δεύτερη μπορεί με αφορμή το γεγονός να επαναφέρει την θεωρία των δύο άκρων. Τι άλλο μπορεί να είναι παρά ένα στημένο και οργανωμένο σχέδιο; Αλλιώς ποιος φονιάς θα ήθελε να δώσει νέα ευκαιρία στην κυβέρνηση προς αξιοποίηση της κρίσης;
Κάποιοι βιάζονται να αποδώσουν στους δολοφόνους τα χαρακτηριστικά “ακροαριστερών” για να συντηρήσουν την προπαγάνδα η οποία στοχεύει στα εξής:
Οι πολιτικοί ολετήρες, τα κνώδαλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνοι για την εξάπλωση ενός κλίματος φόβου και αποσταθεροποίησης. Βέβαια η αποσταθεροποίηση περιγράφει το ξήλωμα κάτι σταθερού. Εξαρτάται αυτό το ξήλωμα ποιον βολεύει και από ποια πλευρά γίνεται. Γίνεται προς όφελος του λαού και της ελευθερίας ή για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης με την επιβολή πιο αυταρχικών συνθηκών; Ο ορίζοντας είναι σκοτεινός και το επόμενο διάστημα είναι εξόχως ύποπτο για την πολιτική κατάσταση της χώρας. Ανέκαθεν άλλωστε, τέτοιου είδους προβοκάτσιες, όπως αυτές στην Ιταλία την δεκαετία του ’70 οργανωμένες από φασίστες, λειτουργούσαν ως εργαλείο τρόμου και βίας, ώστε να παραλύσει η κοινωνία.
Ειδικά τώρα που το success story τρώει την μια σφαλιάρα μετά την άλλη, που οι υποκλοπές και οι παρακολουθήσεις αποδεικνύουν πως κανείς δεν είναι ασφαλής, που νέο μνημόνιο είναι καθ’ οδόν παρά τις προσπάθειες για να πειστούμε για το αντίθετο. Τώρα είναι η ιδανική στιγμή για τον θίασο την κυβέρνησης να ποντάρει στην απόλυτη τρομοκρατία.
Εννοείται πως το να βρεθούν οι δράστες είναι απαραίτητο, διαφορετικά μένουν αναπάντητα ερωτήματα και σκιές που ο καθένας μπορεί να εκμεταλλευτεί όπως τον συμφέρει για να κρύψει τις δικές του σκιερές προθέσεις. Πλέον δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες, το καθεστώς θέλει νεκρούς, έχει νεκρούς και δεν θα σταματήσει αν δεν κάμψει ακόμα και την πιο αχνή φωνή διαφωνίας. Η κυβέρνηση θέλει να αποδείξει πως είναι χρήσιμη. Και να συσπειρώσει τους τρομοκρατημένους, αυτούς που περιφέρονται χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογία και σκέψη υπό την ομπρέλα της.
Μπορεί το επιτελείο του Μαξίμου να μας διαφημίσει νέα διλήμματα τύπου “Σαμαράς ή τρομοκρατία”προκειμένου να στρέψει αλλού το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. “Ο νόμος θα εφαρμοστεί” νομίζω πως ακούω γι’ άλλη μια φορά δια στόματος Δένδια, ενώ κάποιοι προσπαθούν να εξισώσουν δολοφονίες μεταξύ τους (βλέπε αυτή του Παύλου Φύσσα) ενώ είναι εντελώς άσχετες. Φυσικά ο λόγος είναι η συντήρηση μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.
Η προώθηση της πολιτικής γίνεται εν μέσω αίματος και αστυνομίας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ατζέντα περιλαμβάνει ενίσχυση των κρατικών μηχανισμών. Το να ανοίξει πάλι η συζήτηση για τρομοκρατία και βία, οδηγεί μόνο στην εκ νέου εφεύρεση της “ανομίας”, ως συμπεριφορών που διαταράσσουν την “τάξη”, ακόμα κι όταν είναι ειρηνικές διεκδικήσεις.
Και μια επιπλέον παρατήρηση: Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι προβοκάτσια, αλλά “αντίποινα” από ηλίθιους, προφανώς αποδεικνύει πως και μόνο η παρουσία της Χρυσής Αυγής στο προσκήνιο δηλητηριάζει την ήδη δυσώδη ατμόσφαιρα και ανακυκλώνει το μίσος που γεννά. Οι 2 νέοι που σκοτώθηκαν δεν είναι παρά μέρος του να ανήκεις σε ακραία οργάνωση και μάλιστα ναζιστική. Πληρώνεις το “αίμα” χωρίς την τιμή, επειδή είσαι αναλώσιμος.
Αυτοί που ποντάρουν στην ένταση, τον φόβο και τον πόλεμο, σαφώς δοκιμάζουν και τις αντοχές της κοινωνίας. Η ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται πως δεν έχει κανέναν ενδοιασμό στο να χρησιμοποιήσει κάθε τέχνασμα για να παραμείνει στην εξουσία. Ακόμα κι αν αυτό είναι πτώματα στους δρόμους.
Το σκηνικό είναι μια καλοστημένη προβοκάτσια από την οποία επωφελούνται μόνο η Χρυσή Αυγή και η κυβέρνηση. Η μεν πρώτη έχει κι αυτή “μάρτυρες” και σίγουρα θα προσπαθήσει να το αξιοποιήσει επικοινωνιακά, ενώ η δεύτερη μπορεί με αφορμή το γεγονός να επαναφέρει την θεωρία των δύο άκρων. Τι άλλο μπορεί να είναι παρά ένα στημένο και οργανωμένο σχέδιο; Αλλιώς ποιος φονιάς θα ήθελε να δώσει νέα ευκαιρία στην κυβέρνηση προς αξιοποίηση της κρίσης;
Κάποιοι βιάζονται να αποδώσουν στους δολοφόνους τα χαρακτηριστικά “ακροαριστερών” για να συντηρήσουν την προπαγάνδα η οποία στοχεύει στα εξής:
- Συντηρητικοποίηση των πολιτών, οι οποίοι θα ζητήσουν “ασφάλεια” στην αγκαλιά του δημοκρατικού τόξου (sic).
- Φθορά του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ο μεγάλος αντίπαλος στην εκλογική μάχη, με την λογική ότι πρέπει ν’ αποδείξει πως δεν υποθάλπει εγκληματίες. Και πως δεν είναι άκρο.
- Δημιουργία ενός σιδηρούν προσωπείου για την εφαρμογή της πολιτικής, με περισσότερη καταστολή και καταπάτηση ελευθεριών, με πρόσχημα την προστασία από τους τρομοκράτες.
Οι πολιτικοί ολετήρες, τα κνώδαλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνοι για την εξάπλωση ενός κλίματος φόβου και αποσταθεροποίησης. Βέβαια η αποσταθεροποίηση περιγράφει το ξήλωμα κάτι σταθερού. Εξαρτάται αυτό το ξήλωμα ποιον βολεύει και από ποια πλευρά γίνεται. Γίνεται προς όφελος του λαού και της ελευθερίας ή για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης με την επιβολή πιο αυταρχικών συνθηκών; Ο ορίζοντας είναι σκοτεινός και το επόμενο διάστημα είναι εξόχως ύποπτο για την πολιτική κατάσταση της χώρας. Ανέκαθεν άλλωστε, τέτοιου είδους προβοκάτσιες, όπως αυτές στην Ιταλία την δεκαετία του ’70 οργανωμένες από φασίστες, λειτουργούσαν ως εργαλείο τρόμου και βίας, ώστε να παραλύσει η κοινωνία.
Ειδικά τώρα που το success story τρώει την μια σφαλιάρα μετά την άλλη, που οι υποκλοπές και οι παρακολουθήσεις αποδεικνύουν πως κανείς δεν είναι ασφαλής, που νέο μνημόνιο είναι καθ’ οδόν παρά τις προσπάθειες για να πειστούμε για το αντίθετο. Τώρα είναι η ιδανική στιγμή για τον θίασο την κυβέρνησης να ποντάρει στην απόλυτη τρομοκρατία.
Εννοείται πως το να βρεθούν οι δράστες είναι απαραίτητο, διαφορετικά μένουν αναπάντητα ερωτήματα και σκιές που ο καθένας μπορεί να εκμεταλλευτεί όπως τον συμφέρει για να κρύψει τις δικές του σκιερές προθέσεις. Πλέον δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες, το καθεστώς θέλει νεκρούς, έχει νεκρούς και δεν θα σταματήσει αν δεν κάμψει ακόμα και την πιο αχνή φωνή διαφωνίας. Η κυβέρνηση θέλει να αποδείξει πως είναι χρήσιμη. Και να συσπειρώσει τους τρομοκρατημένους, αυτούς που περιφέρονται χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογία και σκέψη υπό την ομπρέλα της.
Μπορεί το επιτελείο του Μαξίμου να μας διαφημίσει νέα διλήμματα τύπου “Σαμαράς ή τρομοκρατία”προκειμένου να στρέψει αλλού το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. “Ο νόμος θα εφαρμοστεί” νομίζω πως ακούω γι’ άλλη μια φορά δια στόματος Δένδια, ενώ κάποιοι προσπαθούν να εξισώσουν δολοφονίες μεταξύ τους (βλέπε αυτή του Παύλου Φύσσα) ενώ είναι εντελώς άσχετες. Φυσικά ο λόγος είναι η συντήρηση μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.
Η προώθηση της πολιτικής γίνεται εν μέσω αίματος και αστυνομίας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ατζέντα περιλαμβάνει ενίσχυση των κρατικών μηχανισμών. Το να ανοίξει πάλι η συζήτηση για τρομοκρατία και βία, οδηγεί μόνο στην εκ νέου εφεύρεση της “ανομίας”, ως συμπεριφορών που διαταράσσουν την “τάξη”, ακόμα κι όταν είναι ειρηνικές διεκδικήσεις.
Και μια επιπλέον παρατήρηση: Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι προβοκάτσια, αλλά “αντίποινα” από ηλίθιους, προφανώς αποδεικνύει πως και μόνο η παρουσία της Χρυσής Αυγής στο προσκήνιο δηλητηριάζει την ήδη δυσώδη ατμόσφαιρα και ανακυκλώνει το μίσος που γεννά. Οι 2 νέοι που σκοτώθηκαν δεν είναι παρά μέρος του να ανήκεις σε ακραία οργάνωση και μάλιστα ναζιστική. Πληρώνεις το “αίμα” χωρίς την τιμή, επειδή είσαι αναλώσιμος.
Αυτοί που ποντάρουν στην ένταση, τον φόβο και τον πόλεμο, σαφώς δοκιμάζουν και τις αντοχές της κοινωνίας. Η ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται πως δεν έχει κανέναν ενδοιασμό στο να χρησιμοποιήσει κάθε τέχνασμα για να παραμείνει στην εξουσία. Ακόμα κι αν αυτό είναι πτώματα στους δρόμους.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου