Κάντε μας κι άλλα, κύριε Σαμαρά!

Του Θανάση Καρτερού

Ξεπερνάμε τις μομφές και τραβάμε στις κορφές! Αυτό είναι το -έμμετρα αποδιδόμενο- μήνυμα που προκύπτει από την ομιλία Σαμαρά στους αποφοίτους του Χάρβαρντ. Μια ομιλία άκρως ποιητική και ηθικοπλαστική, η οποία ανέδειξε τόσο το ύψος της ειλικρίνειας και της γενναιότητας του ανδρός όσο και το βάθος της σκέψης του. Και κατέδειξε ότι με τέτοιο πρωθυπουργό δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτε και κανέναν – εκτός από τον ίδιο ίσως.

Είπε λοιπόν για τις μομφές, είπε για τα άκρα -σιγά μην δεν έλεγε-, είπε για το πλεόνασμα, είπες για τις θυσίες, είπε για την ροδοδάκτυλο ηώ της ανάπτυξης που έρχεται και μάλιστα σύντομα, είπε για τα κατάλοιπα του παρελθόντος. Είπε επίσης για το πολιτικό κόστος που δεν το υπολογίζει, αλλά είπε και για τη θέληση του λαού που την υπολογίζει: Ο λαός απαιτεί να προχωρήσουμε, ο λαός απαιτεί να κάνουμε περισσότερα και ταχύτερα, ο λαός απαιτεί να μην κάνουμε πίσω, ήταν τα λόγια του.

Με το συμπάθιο και με κάθε σεβασμό όμως, εδώ γεννιέται ένα ερωτηματικό: Πόθεν συνάγει το επικό συμπέρασμα ότι οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι κατεστραμμένοι, οι απελπισμένοι, απαιτούν να (τους) κάνει περισσότερα; Ότι οι υπό διαθεσιμότητα υπάλληλοι, οι απολυμένες καθαρίστριες, οι κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί, οι απλήρωτοι νοσηλευτικοί, οι κυνηγημένοι της ΕΡΤ απαιτούν να μην κάνει πίσω; Ότι οι ασθενείς χωρίς γάζες, οι γέροντες χωρίς θέρμανση, οι καταστηματάρχες χωρίς κατάστημα, οι νέοι χωρίς ελπίδα, απαιτούν να προχωρήσει;

Του το είπε ο Χρύσανθος ότι ο λαός τον χειροκροτεί και απαιτεί από αυτόν να συνεχίσει όσα (του) κάνει; Του το είπε κάποια καφετζού του Μαξίμου; Του το είπε η Παναγιά με την οποία έχει, ως γνωστόν καλές σχέσεις; Του το είπαν οι βουλευτές του οι οποίοι οδύρονται γιατί δεν μπορούν να πάνε στις εκλογικές τους περιφέρειες; Ή του το είπαν οι δημοσκοπήσεις που καταγράφουν τους Έλληνες ως τους πιο απαισιόδοξους στην Ευρώπη;

Τέλος πάντων, ο Σαμαράς ξέρει. Είναι κι αυτό μια απάντηση. Αν όμως είναι έτσι, τότε προς τι η φιγούρα περί πολιτικού κόστους; Κάπως μας μπέρδεψε εδώ – ή βλαστημάμε κι έχει κόστος ή χειροκροτούμε κι έχει όφελος. Διαφορετικά, με τις μομφές και τις κορφές πάμε αλλού: Ξεπερνάμε τις μομφές – και στις κορφές καν” έλα…

Πηγή: avgi.gr