Του Μαρίνου Γκασιάμη
Ένας εξαίρετος φίλος και συνάδελφος μου ζήτησε να γράψω την άποψή μου. Δεν σας κρύβω ότι οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και ότι κι αν γράψω κινδυνεύω να πέσω έξω.
Θα γράψω λοιπόν απλά αυτά που αισθάνομαι και βλέπω και διαβάζω. Θα γράψω μια άποψη όσο ακόμα δεν υπάρχει παρέμβαση από την Ευρώπη και για κάτι τέτοιο.
Θα γράψω λοιπόν απλά αυτά που αισθάνομαι και βλέπω και διαβάζω. Θα γράψω μια άποψη όσο ακόμα δεν υπάρχει παρέμβαση από την Ευρώπη και για κάτι τέτοιο.
Κατ’ αρχήν η ωμή παρέμβαση των «θεσμών» σε ένα θέμα όπως το αναμενόμενο δημοψήφισμα με βρίσκει αντίθετο. Κάθετα αντίθετο. Φανταστείτε να συνέβαινε κάτι αντίστοιχο πχ στη Γερμανία και να έλεγε η Ελλάδα τι πρέπει να αποφασίσει ο Γερμανικός λαός.
Θα έπεφταν όλοι να μας «φάνε». Αλλά ευτυχώς η Ελλάδα και όπου Ελλάδα εννοώ τον ελληνικό λαό, έχει μάθει μέσα από τις διαχρονικές «μάχες» και «φάπες» που έχει φάει να σέβεται την άποψη των άλλων λαών και να μην παρεμβαίνει. Σε τελική ανάλυση εμείς ανακαλύψαμε την Δημοκρατία και έχουμε μάθει να την εφαρμόζουμε. Μπορεί να φαίνεται χαζό αλλά ναι μέσα από όλες τις γκρίνιες και τους τσακωμούς η δημοκρατία τελικά λειτουργεί.
Μπορεί να μην είναι η δίκαιη δημοκρατία για φτωχούς και πλούσιους που θα επιθυμούσα προσωπικά αλλά είναι δημοκρατία.
Αν δει κανείς την ιστορία μας, από τα αρχαία χρόνια, η δημοκρατία εφαρμοζόταν μέσα από τσακωμούς, ίντριγκες, αλλά εφαρμοζόταν.
Αν δει κανείς την ιστορία μας, από τα αρχαία χρόνια, η δημοκρατία εφαρμοζόταν μέσα από τσακωμούς, ίντριγκες, αλλά εφαρμοζόταν.
Όσον αφορά το θέμα των Τραπεζών τώρα, κατανοώ τον φόβο των πολιτών που έπεσαν πάνω στα ΑΤΜ για να σηκώσουν χρήματα. Μπορώ επίσης να καταλάβω την σκοπιμότητα όσων ενστάλαξαν στις καρδιές των ανθρώπων αυτό τον φόβο.
Αυτό που όμως δεν θέλω να καταλάβω με τίποτα και δεν πρόκειται να μπω καν στην διαδικασία είναι το «μένος», «φτασμένων» συναδέλφων που για να διατηρηθεί η καθεστηκυία τάξη άρχισαν να βομβαρδίζουν με τίτλους του τύπου «Ελλάδα ώρα μηδέν», «Κρίσιμες ώρες για την Ελλάδα» και να τα «χώνουν» στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της.
Ξεσπάθωσαν δε με το κλείσιμο των Τραπεζών όταν εδώ και 5 χρόνια έχουν κλείσει ένα σωρό σπίτια, το ένα τέταρτο των πολιτών είναι άνεργοι, οι αυτοκτονίες μπήκαν σχεδόν σε ημερήσια διάταξη, οι συλλογικές συμβάσεις έγιναν παρελθόν και οι εργοδότες πληρώνουν όταν θυμούνται.
Δεν είδα τέτοιο «μένος» για αυτή την κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια.
Ζήτησαν δε τον λόγο που η κυβέρνηση «μεταβίβασε» την ευθύνη στον λαό! Ξέχασαν μάλλον πως σε τελική ανάλυση η κυβέρνηση είναι απλά η εκτελεστική εξουσία και την ευθύνη την έχει ο λαός.
Αν πραγματικά νοιάζονταν για τον λαό για τον οποίο τώρα «κόπτονται» θα έπρεπε να ζητούν δημοψηφίσματα πιο συχνά αλλά από παρατάξεις με Μπαλτάκους τι να περιμένει κανείς.
Αν πραγματικά νοιάζονταν για τον λαό για τον οποίο τώρα «κόπτονται» θα έπρεπε να ζητούν δημοψηφίσματα πιο συχνά αλλά από παρατάξεις με Μπαλτάκους τι να περιμένει κανείς.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου