Λεφτά (υπάρχουν) και ψέματα…

To έργο το έχουμε ξαναδεί. Αυτά που δίνει σήμερα ο Τσίπρας τα έχουν δώσει και προκάτοχοί του. Η συνέχεια ήταν δραματική...

 Γιώργος Καρελιάς

Κάθε βοήθεια σε ανθρώπους που (καταφέρνουν να) ζουν με λιγότερα από 800 ευρώ δεν μπορεί παρά να είναι καλοδεχούμενη. Δεν μπορεί να υπάρχει αντίρρηση επ’ αυτού. Αρκεί να μην τους αφαιρεθούν πολλαπλασίως στη συνέχεια.

Διότι το έργο που παίζει σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας το έχουμε ξαναδεί. Δεν πρωτοτυπεί. «Κοινωνικό μέρισμα» είχαν μοιράσει και άλλοι πρωθυπουργοί στο πρόσφατο παρελθόν. Όμως, τη μια φορά επρόκειτο για άφρονα ενέργεια, αφού ακολούθησαν δραματικές εξελίξεις και την άλλη δεν ήταν αρκετό για να σώσει τον διανομέα από τον εκλογικό καταποντισμό.

Θυμίζουμε:

Στα τέλη του 2009 κι ενώ η χώρα βάδιζε προς τη χρεοκοπία, ο Γιώργος Παπανδρέου διακήρυττε «τηρούμε τις δεσμεύσεις μας». Και η κυβέρνησή του μοίρασε το περίφημο «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης»: ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε δυόμισι εκατομμύρια νοικοκυριά (εδώ). Αυτά που ακολούθησαν είναι γνωστά.

Στις αρχές του 2014, ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε τη διανομή 500 εκατομμυρίων ευρώ σε ένα εκατομμύριο Ελληνες (εδώ). Ο κ. Τσίπρας είχε μιλήσει τότε για «ψίχουλα» και «βαθιά ανήθικη πράξη» (εδώ).

Ο κ. Τσίπρας ανακοινώνει σήμερα την παροχή 617 εκατομμυρίων ευρώ σε 1.600.000 συνταξιούχους. Αν σκοπεύει να προκηρύξει σύντομα εκλογές, ισχύουν απολύτως τα περί «εξαγοράς ψήφων», όπως ο ίδιος έλεγε το 2014. Και- προσοχή- οι προκάτοχοί του δεν διασώθηκαν από τέτοιες παροχές.

Το χειρότερο, όμως, δεν είναι όλα αυτά. Είναι το ψέμα που τα συνοδεύει. Ισχυρίστηκε ότι «διανύουμε τα τελευταία δύσκολα μέτρα ενός δύσκολου μαραθώνιου». Πρόκειται για συνειδητό ψεύδος, δια του οποίου επιχειρεί να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι τα δύσκολα τελειώνουν. Ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι η πραγματικότητα είναι ζοφερή και θα παραμείνει έτσι για πολλά χρόνια.

Ο κ. Τσίπρας έχει διαστρέψει δυο φορές την πραγματικότητα με (εκλογική)επιτυχία το 2015. Τώρα επιχειρεί να τη διαστρέψει άλλη μια φορά, μοιράζοντας τα δικά του «ψίχουλα» και υποσχόμενος το τέλος των δυσκολιών.

Αλλά, ως συνήθως, «η εσχάτη πλάνη (είναι) χείρων της πρώτης».