Ο Τσίπρας ως... κοκαλωμένος Μητροπολίτης!

Του Θάνου Οικονομόπουλου

Αυτό το «λύκος στα πρόβατα...» που χρησιμοποίησε στην Βουλή για να ψέξει την «καταστροφολόγο» αντιπολίτευση ο πρωθυπουργός (παρεμπιπτόντως, κ. Τσίπρα: μύθος του Αισώπου είναι, όχι λαϊκή παροιμία...), κινδυνεύει να το... λουστεί ο ίδιος και η κυβέρνησή του.

Κατά τρόπο που θα τον αφήσει με το στόμα ανοικτό...

Συνειδητές ψεύτικες υποσχέσεις, έδιναν και όλοι οι προηγούμενοι. Κυρίως, προεκλογικά. Το συστηματικό ψέμα, όμως, δεν συνιστούσε τον πυρήνα της πολιτικής τους. Ήταν ανίκανοι, αναποτελεσματικοί, υπολόγιζαν υπέρ του δέοντος το “πολιτικό κόστος” (ρωτήστε ένα τεχνίτη, θα σας πει πως χωρίς κόστος δεν μπορείς να φτιάξεις τίποτε), ήταν διαπλεκόμενοι, έστησαν και καλλιεργούσαν ένα πελατειακό κράτος. Σύμφωνοι. Αλλά, παρ' όλα τούτα, δεν είχαν αναγάγει το ψέμα σε επιστήμη και βασικό τους μοχλό.

Ο κ. Τσίπρας και το γκουβέρνο του, κατάφερε (!) ν' αποδείξει μέσα σε δυο χρόνια ότι όχι δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτε με τους προκατόχους του, όχι μόνο δεν έφερε στο πολιτικό πεδίο το “νέο” που ευαγγελιζόταν, αλλά ταυτόχρονα είναι προκλητικός ψεύτης και γι' αυτό, μάλιστα, δεν έχει την παραμικρή τσίπα!

Σαν λαός, το' χουμε στο αίμα μας να θεωρούμε ότι εκτός από... περιούσιος και μοναδικός, σχεδόν πάντα για ότι παθαίνουμε δεν ευθυνόμαστε ποτέ, ότι πάντα φταίνε κάποιοι “άλλοι”. Που μας μισούν, μας ζηλεύουν, μας επιβουλεύονται, συνωμοτούν εναντίον μας, το' χουν βάλει αμέτι μουχαμέτι να μας εξαφανίσουν. Όταν δεν είναι οι “ξένοι”, είναι το κράτος που δεν μας νοιάζεται σε... προσωπική βάση (ακόμη και για τα σκουπίδια που πετάμε σαν γύφτοι στους δρόμους, το κράτος φταίει!), όταν δεν είναι το κράτος είναι ο φιλεργατικός και νοικοκυρεμένος γείτονας που προκόβει, όταν εμείς δηλώνουμε άρρωστοι και δεν πάμε στην δουλειά μας, όταν ξοδεύαμε περισσότερα όσα μπορούσαμε και το ρίχναμε στα δάνεια- “δεν μπορεί, λαμόγιο είναι και σίγουρα ο κύριος υπεύθυνος της θηριώδους φοροδιαφυγής...”!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από τότε που ήταν στην αντιπολίτευση ακόμη, πόνταρε πάνω σ' αυτή την χαρακτηριστική εθνική μας παθογένεια. Κι' έχτισε μεθοδικά (και ξεδιάντροπα...) την εκλογική του αναρρίχηση, μέχρι την εξουσία. Καλλιέργησε το σύμπλεγμα αναξιοπάθειας που υποβόσκει μέσα μας. Δίπλα στους παλιούς έστησε και νέους “εχθρούς” τους οποίους διαβεβαίωνε ότι θα κατατροπώσει επειδή και μόνο είναι... αριστερός και “επαναστάτης”.Μας σιγόνταρε να οργιστούμε, (αντί να δούμε την πραγματικότητα νηφάλια), μπήκε επικεφαλής σε διαδηλώσεις μίσους, κατάφερε εκμεταλλευόμενος και την ανικανότητα των προκατόχων του αλλά και τις αντικειμενικές συνθήκες της κρίσης, να μας μετατρέψει σε αγέλη. Να μας κάνει έξαλλους επειδή ότι παθαίνουμε ήρθε... ουρανοκατέβατο,“δεν μας αξίζει, φταίνε οι... άλλοι και μόνο!”, να μας κάνει ένα αλόγιστο τσούρμο που γενικώς και αορίστως θέλει... να βγάλει το άχτι του. Και γαία πυρί μειχθήτω...

Και το χειρότερο: αυτό μας το εθνικό σύμπλεγμα, το εξειδίκευσε, το συμπύκνωσε, το έκανε ...ιδεολογία, και τώρα το διαχειρίζεται ως κεντρική πολιτική και πρακτική, δια πάσαν νόσο και...

Μόνο που η ιστορία, εκδικείται. Όπως εκδικήθηκε και τον βοσκό του “λύκος στα πρόβατα”, που τόσο άστοχα (και χωρίς να βλέπει την δική του καμπούρα...) επικαλέσθηκε ρητορικά ο κ. Τσίπρας! Εκμεταλλεύθηκε το “άχτι” μας, και πήρε την εξουσία. Δεν ήξερε τι να την κάνει, και τώρα κινδυνεύει άμεσα να το παραλάβει... ως μπούμερανγκ, από μια κοινωνία ακόμη πιο οργισμένη, σε μεγαλύτερη απόγνωση και σε πολύ χειρότερη κατάσταση από εκείνη που βρισκόταν, όταν ο κ. Τσίπρας υποσχόταν την είσοδό της σε κάποιον επίγειο παράδεισο! Μπουχτισμένη και... αλλεργική σε περισσότερα ψέμματα, το άχτι της το βγάζει με περισσότερο πάθος και εκδικητικότητα....

Δεν πάει να... μοιράζει “13ες συντάξεις” ο Τσίπρας, δεν πάει να καμώνεται ότι “ελάφρυνε το χρέος”, ότι “δεν πρόκειται να πάρει μέτρα” (παρά μόνο... “κόφτη”!), ότι “έρχεται η ανάπτυξη”! Κινδυνεύει να... εισπράξει την “λατρεία” του κόσμου, όπως ο νεκρός... μητροπολίτης, που κάποιοι φανατικοί περιέφεραν κοκαλωμένο και θρονιασμένο στους δρόμους. Ως αξιοθέατη ατραξιόν...