To Προσφυγικό στα χέρια μιας Τσιμτσιλή και ενός Αρνιακού

Η αντιμεταναστευτική ρητορική δεν είναι πια προνόμιο του Βελόπουλου και των ακραίων. Μπαίνει στα σπίτια του μέσου Ελληνα καλυμμένη με τον μανδύα της τηλεοπτικής σαχλαμάρας. Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνο

Γράφει ο Αλέκος Παπαναστασίου  

Είναι μια ημέρα ιστορική και μια ημέρα εθνικής ενδοσκόπησης. Καθώς ξεκίνησε πανηγυρικά το έργο της η επιτροπή Ελλάδα 2021, η χώρα μας καλείται να αναζητήσει τις αρετές της και να τις συστήσει στον κόσμο. Μια από αυτές, λοιπόν, είναι η ροπή μας προς τη σαχλαμάρα. Η χαρακτηριστική ικανότητά μας ως λαός να ξεφτιλίζουμε ακόμα και τα πιο σοβαρά, πιο βαθιά ανθρώπινα, ζητήματα. Να κάνουμε, εν προκειμένω, φτηνιάρικη τηλεόραση με το πιο ακριβό θέμα, αυτό της ζωής και του θανάτου. 

Πρώτη είχε την έμπνευση η Σταματίνα Τσιμτσιλή. Με την απόλυτη βεβαιότητα ότι είναι πλέον ζώον πολιτικόν –κατά την αριστοτελική προσέγγιση, εξάλλου έχει πάρει συνέντευξη και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη– , είπε να ασχοληθεί στην εκπομπή της στον Alpha με το δημογραφικό πρόβλημα, επειδή το είχε αναφέρει σε μια από τις πρόσφατες ομιλίες του ο Κώστας Καραμανλής. Ας προσπεράσουμε, παρακαλώ, το μέχρι πρότινος αδιανόητο ότι μιλάμε πλέον για «ομιλίες» του κ. Καραμανλή και ας μείνουμε στην τρυφερή κυρία Τσιμτσιλή. 

Η οποία γεμάτη αυτοπεποίθηση και με το δίκιο και την αγωνία για το μέλλον του Εθνους να την πνίγουν είπε ότι «είναι θέμα παιδείας, οι άνθρωποι που έρχονται ως μετανάστες είναι μαθημένοι ακόμα και να μην έχουν να φάνε θα κάνουν πέντε και έξι παιδιά. Ο Ελληνας στην περίοδο της κρίσης με το ζόρι έκανε ένα παιδί και αυτό για να πει, ας πούμε έγινα γονιός». 

Η πρώτη υποδήλωση, ότι οι μετανάστες που γεννοβολάνε κι ας μην έχουν να φάνε έρχονται στη χώρα (και θα μας την πάρουν αφού υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα) είχε γίνει. Αλλά για όσους δεν το κατάλαβαν η παρουσιάστρια του «Happy Day» συνέχισε: «Βλέπεις τους μετανάστες, που είναι με την κοιλιά στο στόμα και μπαίνουνε στη βάρκα! Και δεν τους νοιάζει! Ο Ελληνας αν δεν κάνει τον προγραμματισμό να σκεφτεί “θα ‘χω να σπουδάσω το παιδί μου, να το ταΐσω, να το φροντίσω;” δεν θα κάνει δεύτερο».   

Τώρα η υποδήλωση γίνεται πιο σαφής, αλλά και πιο τρομακτική. Στον κόσμο της κυρίας Τσιμτσιλή όχι μόνο οι εγκυμονούσες μετανάστριες συμπεριφέρονται άλογα και ανεύθυνα, αλλά μπαίνουνε στη βάρκα από μια διάθεση περιπέτειας αν όχι για αναψυχή, και «δεν τους νοιάζει» που είναι με την κοιλιά στη μύτη. Δεν μπαίνουνε στη βάρκα επειδή προσπαθούν να σωθούν από σφαγές και να σώσουν το μωρό που κουβαλούν μέσα τους. Θεωρεί η κυρία Τσιμτσιλή ότι για την κατατρεγμένη με την κοιλιά στη μύτη ο κίνδυνος είναι η βάρκα στο Αιγαίο και όχι η βόμβα ή ο διακινητής. 

Το νήμα από την κυρία Τσιμτσιλή έπιασε λίγες ημέρες έπειτα ο συμπαθής μετεωρολόγος του ΑΝΤ1 Τάσος Αρνιακός, ο οποίος, ως γνωστόν, έχει ένα στιλ και διανθίζει τις προγνώσεις με στοιχεία της επικαιρότητας. Είπε λοιπόν (εδώ): 

«Στο έλεος των νοτιάδων θα συνεχίσει να βρίσκεται η χώρα μας και τις επόμενες ημέρες, γεγονός που συνεπάγεται συννεφιές, υγρασία, βροχές, καταιγίδες και υψηλές -για την εποχή- θερμοκρασίες, κυρίως στα δυτικά. Σε επαναλαμβανόμενα κύματα, όπως ακριβώς τα κύματα των προσφύγων που δεχόμαστε από τα ανατολικά. Μεταξύ δύο πυρών δηλαδή». 

Εδώ πια δεν υπάρχει καν υποδήλωση. Η χώρα βρίσκεται στο «έλεος» των νοτιάδων και των προσφύγων. Η χώρα βρίσκεται μεταξύ δύο «πυρών»: από τη μία οι νότιοι άνεμοι και από την άλλη οι πρόσφυγες, άγνωστο τι είναι «χειρότερο», η σοροκάδα ή οι κατατρεγμένοι. 

Θα ήταν για γέλια. Αν δεν ήταν άκρως επικίνδυνο. Το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό έχει ξεφύγει πια από τα χέρια των πολιτικών, αν θεωρήσουμε ότι ήταν ποτέ, και έχει περιπέσει στο στόμα διαφόρων δευτεροκλασάτων τηλεπαρουσιαστών που από απροσεξία ή δόλο, νομίζουν ότι λένε κάτι έξυπνο αλλά στην πραγματικότητα κάνουν ρατσιστικό κήρυγμα. Και το χειρότερο; Παράγουν αυτοί τελικά πολιτική! Θα ήταν για γέλια, αλλά την κάθε Τσιμτσιλή και τον κάθε Αρνιακό τούς βλέπουν και τους εμπιστεύονται πολλοί περισσότεροι απ’ όσο θέλουμε να νομίζουμε –άλλωστε ο μέσος Ελληνας εμπιστεύεται όχι τις ειδήσεις και τους δημοσιογράφους, αλλά το Facebook και το τηλεοπτικό του αντίστοιχο, το περίφημο infotainment. 

Την επόμενη φορά που θα απορήσουμε γιατί παιδιά που έτυχε να γεννηθούν στην Ελλάδα κάνουν πορείες και καταλήψεις κατά άλλων παιδιών που έτυχε να γεννηθούν αλλού –αλήθεια ποιος επιλέγει πού θα γεννηθεί;–, δεν χρειάζεται να ψάξουμε κάπου μακριά. Ας δούμε τι παίζει η τηλεόραση στο σπίτι.