Ο αφέντης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Ενας ένας οι υπουργοί της κυβέρνησης αρχίζουν να δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο, εντελώς αντίθετο από εκείνο της αξιοκρατίας, τάχα, της διαφάνειας και της σωστής και δίκαιης διανομής των πόρων. Με πρώτον διδάξαντα τον πρωθυπουργό τους, δείχνουν τώρα με εμβόλιμα άρθρα σε πολυνομοσχέδια ποιοι είναι και τι σκοπό έχουν και πόσο αδιαφορούν για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας. Μόνο τους μέλημα η υπερσυγκέντρωση εξουσιών στα χέρια τους [στην γκλάβα τους] και η εκμετάλλευση των πόρων κατά το δοκούν.

Σειρά λοιπόν του υπουργού Εσωτερικών Τ. Θεοδωρικάκου, ο οποίος με μια διάταξη ιδρύει νέα Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης και Εφαρμογής στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ασφαλώς υπό την πλήρη εποπτεία του, προκαλώντας με αυτήν του την κίνηση μεγάλες καθυστερήσεις στην εκτέλεση δρομολογημένων έργων.

Βιλαέτι τους λοιπόν η Τοπική Αυτοδιοίκηση, που υπό δημοκρατικές συνθήκες θα μπορούσε να αποτελέσει το έναυσμα για μια ομαλή αποκέντρωση των εξουσιών και τη συρρίκνωση της καρκινικής γραφειοκρατίας. Θα μπορούσε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να αποτελέσει το κλειδί για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την εμπέδωση κοινοτικού-συλλογικού πνεύματος και συνεργατικής-συνεταιριστικής συνείδησης. Α, μπα, ψιλά γράμματα αυτά για τους γραφειοκράτες «φιλελεύθερους».

Θα μπορούσε επίσης να επιμορφώσει τους πολίτες στην κομποστοποίηση λ.χ., στην επαναχρησιμοποίηση ηλεκτρικών ειδών, επίπλων, ρούχων, σε λιπασματοποίηση οργανικών αποβλήτων, ηλιακές και πράσινες στέγες κ.ά. Μόνο έτσι αναπτύσσεται πνεύμα συνεργατισμού και αλληλεγγύης καθώς και μια ικανοποίηση [και γιατί όχι, υπερηφάνεια] των δημοτών για τον τόπο τους και τον πολιτισμό του, μόνο έτσι προκύπτει αυτοδιοίκηση και ανάσα των πολιτών. Αλλά είπαμε: αυτή, τόση, είναι η λυσιτέλεια των «θεσμών» της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, στην οποία ομνύουμε άπαντες, φιλελεύθεροι και σοσιαλιστές [και πολλοί άλλοι], αφού άπαντες έχουμε πειστεί ότι ο άνθρωπος είναι κυρίαρχος της φύσης και πρέπει ολοένα να την «εκμεταλλεύεται» -έως ότου την αφανίσει, μαζί και όλα τα οικοσυστήματα.

Οσοι μιλούν για έναν τρίτο δρόμο, για μια εναλλακτική οργάνωση και δομή της κοινωνίας, δεν εισακούγονται -τι λέω, δεν ακούγονται καν ούτε και από τους πιο ευαίσθητους ή οικολόγους [οι οικολόγοι βέβαια περί άλλα τυρβάζουν].

Ενας υπουργός λοιπόν αποφασίζει, διότι έτσι γουστάρει, ότι αυτός είναι ο αφέντης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης -και τα σκυλιά δεμένα. Ε, τόσα χρόνια έξω από τον κρατικό κορβανά, τι να σου κάνουν οι άνθρωποι, επλήγησαν από σύνδρομα στέρησης και πέφτουν τώρα με τα μούτρα να φάνε ό,τι μπορούν, χωρίς ασφαλώς να νοιάζονται για το πόπολο ή για μια υγιή ανάπτυξη της χώρας και της παραγωγικότητας. Σιγά τώρα, μην ιδρώσει το αυτί τους στις οιμωγές των αγροτών και γενικότερα των κατοίκων της περιφέρειας.

Προβλέπονται μακρές ουρές δημάρχων έξω από το υπουργικό του γραφείο, να ζητιανεύουν ή και να ρουφιανεύουν τους ομοίους τους προκειμένου να πάρουν την έγκριση του υπουργού για το οποιοδήποτε έργο στον δήμο τους. Αηδιαστικές εικόνες, «κανονικές» όμως για την πολιτική φιλοσοφία των κυβερνώντων. Ζήτω λοιπόν η νεοδημοκρατική αριστεία και κανονικότητα, η δίκαιη κατανομή των πόρων και η αξιοκρατία. Ο κ. Θεοδωρικάκος το έπιασε αμέσως το νόημα της εξουσίας. Ακόμη ένα αστέρι στη διακυβέρνηση της χώρας, ακόμη ένας πολιτικός ανήρ της δημοκρατίας.