γράφει η Μαρία Παρέντη
“Δεν έχεις παιδί και δεν ξέρεις”.
Αυτή η απαράδεκτη φράση βγαίνει
από τα χείλη όλων όσοι χρησιμοποιούν το παιδί τους για να απέχουν από
οποιαδήποτε δράση ή για να δικαιολογήσουν τον συντηρητισμό και τη βολή τους.
Λες και η απόκτηση ενός παιδιού σε μετατρέπει αυτομάτως σε αδιάφορο παλιάνθρωπο.
Και να που εσύ κανείς παιδί και
συνειδητοποιείς ότι στην πραγματικότητα θέλεις ακόμη περισσότερο να κατέβεις
στο δρόμο. Να δράσεις όσο σε βαστούν τα πόδια σου…Για εκείνο και για όλα τα
παιδιά.Για έναν κόσμο καλύτερο στον οποίο θα μεγαλώνει ελεύθερο και ίσο, χωρίς
να ντρέπεται για τον εαυτό του και τις επιλογές του. Για έναν κόσμο στον οποίο
τα παιδιά δεν θα πνίγονται προσπαθώντας να ξεφύγουν από τον πόλεμο, δεν θα
πεινάνε, δεν θα ζητιανεύουν υγεία και παιδεία, δεν θα τα ακουμπάει κανείς παρά
μόνο με την τρυφερότητα που τους αρμόζει. Για έναν κόσμο στον οποίο τα παιδιά
δεν θα δολοφονούνται εν ψυχρώ μια νύχτα του Δεκέμβρη, ενώ γελούν και γιορτάζουν
το φίλο τους.
Για τον Αλέξη που έντεκα χρόνια
πριν σταμάτησε να γελά και για την κόρη μου, που άρχισε να γελά εδώ και δύο
μήνες.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου