Κι από την πανδημία ψήφους

γράφει ο Νίκος Ξυδάκης

Είπαμε χθες πώς απαιτείται να γίνει επικοινωνία στον καιρό της πανδημίας. Και εισακουστήκαμε. Ο μεν πρωθυπουργός ευχήθηκε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος να αλλάξει γνώμη για να σταματήσει να γεμίζει τους ναούς.

Ευχήθηκε. Αναψε κι ένα κερί. Αρα αυτό θα κάνουν οι πολίτες: ανάβουμε κεριά και προσπέφτουμε στην Ιερά Σύνοδο να μας εισακούσει, να ελεήσει ευάλωτους, γέροντες και ανοσοκατασταλμένους. Δεόμεθα στη Madonna Misericordia, την Παναγία Ελεούσα, όπως στα χρόνια του Μεσαιωνικού Λοιμού.

Επικοινωνία αλλιώς: Η σύζυγος του πρωθυπουργού πρόβαλε ως δική της την ιδέα ενός μαζικού επαίνου αλά ισπανικά για τους ήρωες του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η σύζυγος του πρωθυπουργού που εξελέγη με σημαία τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Εχει ιδέες υπέρ του ΕΣΥ.

Επικοινωνιασμός, καπηλεία, κι από την πανδημία ψήφους.

Σε άλλα κανάλια, εκτός Instagram, άλλοι δημοσιομάχοι και δημόσιοι άνδρες, κυβερνητικοί και φριντμανομανείς, εξακολουθούν να δέονται υστερικά υπέρ της Αόρατης Χειρός της Αγίας Αγοράς, που προστατεύει την Ιερά Αισχροκέρδεια και καταπολεμά τον ιό. Θεομπαίχτες.

Αυτοί οι κουλ όμως, οι άριστοι, οι εχθαίροντες κάθε δημόσιο και σικχαίνοντες κάθε λαϊκό, δεν θα δυσκολευτούν να βρουν ποιοτική περίθαλψη και ΜΕΘ όταν παραστεί ανάγκη ― βεβαίως σε δημόσιο νοσοκομείο. Οι άμοιροι ψηφοφόροι τους;

Μες στον πόνο των αδυνάτων, μες στη μοναξιά των γερόντων, μες στον φόβο όλων μας, κάποιοι ανάξιοι των περιστάσεων και της θέσης τους, μοιραίοι και αυτάρεσκοι, δημαγωγούν. Ακόμη.