Η δική μου μέρα της γυναίκας...

γράφει η Γιάννα Κουκά  

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα εργοστάσιο. Εκεί που η εργάτρια βγάζει κάλους στα πόδια από την ορθοστασία και διάλειμμα μόνο για ένα τσιγάρο κάνει.

Η δική μου μέρα της γυναίκας, γιορτάζεται σ' ένα δουλεμπορικό. Εκεί που η πρόσφυγας, τυλίγει το παιδί της μ' ένα σωσίβιο.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' έναν καταυλισμό. Εκεί που η μετανάστρια δείχνει τα χαρτιά της και γι' άσυλο προσπαθεί να πείσει.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα κακόφημο μπαρ. Εκεί που η μπαργούμαν πρέπει να χαμογελά όλο το βράδυ στους πελάτες.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σε μια φυλακή. Εκεί που η κρατούμενη αναγκάζεται να έχει μαζί το ανήλικο παιδί της.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' έναν οίκο ανοχής. Εκεί που η πόρνη τις ορέξεις ανδρών ικανοποιεί.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα νοσοκομείο. Εκεί που η ηλικιωμένη κοιμάται στο διάδρομο, σ' ένα ράντσο.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα φαρμακείο. Εκεί που η καρκινοπαθής περιμένει για τα φάρμακά της.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα στενό κάτω στην Αθήνα. Εκεί που η τοξικομανής τρυπιέται και παρακαλάει για ηρωίνη.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' ένα παγκάκι. Εκεί που η άστεγη στήνει το σπιτικό της.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σ' έναν κάδο απορριμμάτων. Εκεί που η άπορη ψάχνει το φαγητό της ημέρας για την οικογένεια.

Η δική μου μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σε μια πορεία. Με γαρούφαλλα στα μαλλιά. Και πανό στα χέρια. Και γροθιές σηκωμένες. Και συνθήματα. Για την εργάτρια με τους κάλους στα πόδια. Και την πρόσφυγα με το μωρό στην αγκαλιά μέσα σ' ένα δουλεμπορικό. Και την μετανάστρια που δείχνει τα χαρτιά της για το άσυλο. Και την μπαργούμαν στο κακόφημο μπαρ που χαμογελά στους πελάτες. Και την κρατούμενη με το βρέφος της στη φυλακή. Και την πόρνη στον οίκο ανοχής. Και την ηλικιωμένη στο ράντσο. Και την καρκινοπαθή στο φαρμακείο. Και την τοξικομανή στο στενό της Αθήνας. Και την άστεγη με το καρότσι και το παγκάκι για σπίτι. Και την άπορη που στα σκουπίδια ψάχνει για το γεύμα της ημέρας.

Η δική μου μέρα της γυναίκας είναι αυτές οι αγωνίστριες. 

πηγή