Οι θεσιθήρες και το ξεπουπούλιασμα του ΠΑΣΟΚ…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Αν πριν από δυο-τρεις δεκαετίες έλεγε κάποιος ότι θα βρίσκονταν στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θα έτρεχαν να υπηρετήσουν ένα Μητσοτάκη, μπορεί και να καλούσαν τους κυρίους με τις άσπρες μπλούζες για να τον μαζέψουν. Σήμερα-για την ακρίβεια έχει αρχίσει εδώ και 15 μήνες -δεν το λέει κάποιος, αλλά γίνεται. Και το διάδοχο του ΠΑΣΟΚ κόμμα είναι τόσο μπερδεμένο, που άλλα λέει η δεξιά του και άλλα η αριστερά του.

 

 

Βεβαίως, το ξεπουπούλιασμα του ΠΑΣΟΚ άρχισε στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2010, όταν η τότε ηγεσία του (Γιώργος Παπανδρέου) φορτώθηκε όλο το βάρος του πρώτου Μνημονίου. Είτε από αφέλεια είτε από υπερβολική υπευθυνότητα, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: το κόμμα που κυριάρχησε στη Μεταπολίτευση καταστράφηκε. Στην πρώτη φάση η εκλογική του βάση-και, φυσικά, πλήθος στελεχών-μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Με βάση την μέχρι τότε πολιτική ρητορεία, η εξέλιξη αυτή ήταν φυσιολογική: από ένα κεντροαριστερό κόμμα πήγαιναν σε ένα αριστερό.

 

Η συνέχεια ήταν ανάλογη και η καταστροφή ολοκληρώθηκε. Η νέα ηγεσία του (Ευάγγελος Βενιζέλος) επέλεξε να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ, το παραδοσιακά αντίπαλο κόμμα. Και στις εκλογές του 2015 το ΠΑΣΟΚ μόλις και μετά βίας γλίτωσε τον αφανισμό, αφού κατάφερε να μπει στη Βουλή με το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία του, 4,68%.

Σήμερα, δηλαδή εδώ και 15 μήνες, συντελείται το «τρελό» που περιγράψαμε στην αρχή. Κορυφαία στελέχη του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, που έκαναν καριέρα με το φωτοστέφανο του «αντιδεξιού», έγιναν υπουργοί της ΝΔ. Εμβληματικότερος ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης,για τον οποίο δεν υπήρχαν αντιρρήσεις από καμιά πλευρά της ΝΔ. Δυο-τρεις ακόμα-εξίσου γνωστά ονόματα-που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ήθελε να έχει στην κυβέρνησή του, δεν μπήκαν, τελικά, υπό το φόβο των αντιδράσεων των λεγόμενων«καραμανλικών».

 

Τώρα που ο νεότερος Μητσοτάκης αποδεικνύεται ικανότερος από τον παλιό και έχει καταφέρει να ξεδοντιάσει κάθε εσωκομματικό αντίπαλο, δεν έχει καμιά δυσκολία να συνεχίσει τον αρχικό σχεδιασμό. Και μπορεί η Αννα Διαμαντοπούλου, που θα προταθεί για την ηγεσία του ΟΟΣΑ, να μην παίρνει κυβερνητική θέση και να μην εντάσσεται οργανικά στη ΝΔ, αλλά ο συμβολισμός είναι προφανέστατος. Αλλο ένα προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, επανειλημμένα υπουργός και επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που είχε ταχθεί υπέρ της αυτοδυναμίας της ΝΔ στις περσινές εκλογές, βρήκε μια θέση. Και ορισμένες πληροφορίες επιμένουν ότι ακόμα ένας-δυο πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ μπορεί να ακολουθήσουν.

 

Θα μπορούσε κανείς να πει για όσους διαγράφουν το παρελθόν τους στο κυνήγι νέων θέσεων, τους θεσιθήρες. Αλλά δεν θα εκόμιζε τίποτα το νέο. Το έχει πει εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο Αριστοτέλης: «Το άρχειν ήδιστον». Και για όσους δεν το κατάλαβαν το επεξήγησε,πριν από 40 χρόνια, ο Χένρι Κίσινγκερ: «Η εξουσία είναι το υπέρτατο αφροδισιακό».