Ο ανασχηματισμός και το μήνυμα της στυμμένης λεμονόκουπας…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Σε έναν ανασχηματισμό ψάχνουμε να βρούμε τα «μηνύματα», αν υπάρχουν. Γιατί μπορεί και να μην υπάρχουν. Να έγινε απλώς επειδή υπήρχε γκρίνια στο εσωτερικό της ΝΔ και ο Μητσοτάκης, για να την μετριάσει, έβαλε καμιά δεκαριά βουλευτές σε θέσεις υφυπουργών. Αυτό είναι το (μη) μήνυμα. Ασήμαντο για τον πολίτη, ακόμα και τον νεοδημοκράτη.

 

Επίσης, σιγά μην είναι εκλογικό μήνυμα η τοποθέτηση του Βορίδη, με βοηθό τον Πέτσα, στο υπουργείο Εσωτερικών. Αν πιστέψουμε τους ερμηνευτές των βουλών του, από το περασμένο καλοκαίρι ο Μητσοτάκης «σχεδίαζε» να κάνει εκλογές, για να κάψει την απλή αναλογική. Οσο τις είδατε εσείς, άλλο τόσο έγιναν. Τώρα «ξανασχεδιάζει». Για το καλοκαίρι που έρχεται ή για το φθινόπωρο. Δεν έχει νόημα να εξηγήσουμε ξανά γιατί όλα αυτά είναι επί χάρτου και χωρίς αξία για τον πολίτη, που δεν περιμένει από τον πρωθυπουργό να σπαταλάει φαιά ουσία για τέτοια μικροκομματικά την ώρα που η χώρα καίγεται. Απλώς για τους σχεδιασμούς θέλω να θυμίσω αυτό που έχει πει ο Αμερικανός πρωτοπυγμάχος Μάικ Τάισον: «Ολοι έχουν κάποιο σχέδιο, μέχρι να φάνε μια μπουνιά στη μούρη». Ελπίζω να το ξέρουν ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ, γιατί το έχουν πάθει προκάτοχοί τους, εγχώριοι και αλλοδαποί.

 

Σε αντίθεση, λοιπόν, με αυτά τα(μη) «μηνύματα» του σημερινού ανασχηματισμού (υπουργοποίηση βουλευτών, εκλογικές στοχεύσεις κ.α), εγώ βλέπω ένα άλλο μήνυμα. Την εκπαραθύρωση του μέχρι χτες υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου. Ο Θεοδωρικάκος δεν ήταν ΝΔ. Προέρχεται από το ΚΚΕ, έγινε ΠΑΣΟΚ και, όταν ο Μητσοτάκης έγινε αρχηγός της ΝΔ, πέρασε στο στρατόπεδό του. Και επαγγελματικά, ως αναλυτής δημοσκοπήσεων και πολιτικά, ως σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού και επικοινωνίας. Η πολιτική σχέση ολοκληρώθηκε με την υπουργοποίησή του μετά τις εκλογές του 2019. Τώρα έφτασε στο τέλος της(;). Ο κ. Μητσοτάκης τον πετάει έξω από την κυβέρνηση ως αποτυχημένο (φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ του καταλόγιζαν παλαιοκομματικές πρακτικές), αλλά η μέθοδος θυμίζει αυτήν την στυμμένης λεμονόκουπας.

 

Οι αρχηγοί και τα κόμματα χρησιμοποιούν ικανούς «επήλυδες» για να κατακτήσουν κάποιον στόχο. Αλλά μετά, όταν δεν έχουν κάτι άλλο να δώσουν, τούς αδειάζουν, αφού οι θέσεις είναι λίγες και πρέπει να μοιραστούν μεταξύ των «γηγενών» του κομματικού στρατεύματος.Αυτό είναι ένα μήνυμα και προς άλλους, που πρωταγωνίστησαν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά όταν κατάλαβαν ότι δεν έχει πια αξιώματα να τους δώσει, είδαν το(δεξιό-μητσοτακικό) φως το αληθινόν.

 

Ο Θεοδωρικάκος ήταν μεταξύ αυτών που οδήγησαν τον Μητσοτάκη στην παγίωση της αρχηγίας του και στην εκλογική νίκη. Ας μην έχουν ψευδαισθήσεις οι λίγοι(ουσιαστικά ένας, πήρε άραγε το μήνυμα;) από τους «ξένους» που έμειναν στην κυβέρνηση. Θα έχουν την ίδια τύχη, όταν η περίσταση το απαιτήσει. Γιατί τη μάχη των εκλογών θα τη δώσουν οι κομματικώς ορθόδοξοι.

 

Οι σημερινοί «επιτυχημένοι» αύριο θα είναι άχρηστοι. Και δεν θα βρίσκουν πια άλλη καρέκλα. Είναι το τίμημα που στο τέλος πληρώνουν οι πολιτικοί γυρολόγοι και καιροσκόποι. Τους παίρνουν ό,τι έχουν να δώσουν, τους ξεζουμίζουν και τους πετάνε. Στην κατηγορία αυτή των πολιτευομένων ταιριάζει αυτό που έχει πει ο Ρωμαίος αυτοκρατορας Μάρκος Αυρήλιος: «Πρεπει να στέκεσαι όρθιος, όχι να σε κρατάνε όρθιο».