Ωμές απειλές από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου..

 

γράφει η Αντα Ψαρρά

 

Ο Ισίδωρος Ντογιάκος στη γενική συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων όχι μόνο δεν εναντιώθηκε στις παρακρατικές μεθόδους της κυβέρνησης με τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις, αλλά στράφηκε εναντίον εκείνων που αποκάλυψαν το σκάνδαλο και ζήτησαν από τον ίδιο, ως επικεφαλής του θεσμού της Δικαιοσύνης, να τους προστατέψει ● Εκνευρισμένος για την κριτική που δέχτηκε όταν ανέτρεψε μέσα σε λίγη ώρα τη δική του γνωμοδότηση υπέρ της νομιμότητας των ερευνών της ΑΔΑΕ στον ΟΤΕ, μετά το αίτημα των Κύρτσου και Τέλλογλου, έφτασε να απειλήσει ευθέως εκδότες και δημοσιογράφους με φορολογικούς ελέγχους!

«Aυτά που όλοι πρέπει να πιστέψουν είναι ότι ο φόβος και η απογοήτευση δεν αρμόζουν στους δικαστές μιας χώρας που γέννησε τον Τερτσέτη και τον Πολυζωίδη», δήλωσε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ι. Ντογιάκος, στη γενική συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Αυτό, όμως, που δεν θύμισε στην αναφορά αυτή ήταν ότι εκείνοι, παίζοντας τη ζωή τους κορόνα γράμματα, εναντιώθηκαν στην τότε εξουσία (αντιβασιλεία Οθωνα) και δίκασαν με βάση την κρίση τους.

 

Τι ακριβώς ήταν αυτό που οδήγησε τον κ. Ντογιάκο στο να ανασύρει από τη μνήμη του τους ηρωικούς εκείνους δικαστές δεν το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε, όμως, ότι ο ίδιος, στη συνέχεια της ομιλίας του, όχι μόνο δεν εναντιώθηκε στις παρακρατικές μεθόδους που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση προκειμένου να ελέγξει τους πάντες, αλλά αντίθετα επιτέθηκε με πρωτοφανή τρόπο ακόμα και με απειλές εναντίον εκείνων που αποκάλυψαν το σκάνδαλο και ζήτησαν από τον ίδιο, ως επικεφαλής του θεσμού της Δικαιοσύνης, να τους προστατέψει.

 

Συγκεκριμένα:

 

 

■ Ενώ σήμερα δοκιμάζεται σε δύσκολες συνθήκες ο βαθμός ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, ο σημερινός εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ι. Ντογιάκος, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Βασίλη Πλειώτα, ο οποίος κινήθηκε με εξαιρετικά προσεκτικούς χειρισμούς και φειδωλές δημόσιες παρεμβάσεις, προκάλεσε πολλά ερωτήματα για το πώς αντιλαμβάνεται τον θεσμικό του ρόλο. Για παράδειγμα, ενώ η χώρα σείεται κυριολεκτικά με τις αποκαλύψεις εντός και εκτός Ελλάδας για το σκάνδαλο που δείχνει ευθέως τον πολιτικό προϊστάμενο της ΕΥΠ, ο ίδιος αποφάσισε να διερευνήσει αποκλειστικά τους υπευθύνους των διαρροών, ενώ στη δημόσια παρέμβασή του κάθε άλλο παρά κινήθηκε σε «ουδέτερο» έδαφος: «Δεν είναι άξιοι κάποιοι να φέρουν τον άλλοτε άκρως τιμητικό τίτλο και ιδιότητα του εκδότη εφημερίδων ή περιοδικών [...]. Ασφαλώς σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του εξωτερικού οι αρμόδιες αρχές δεν θα τους επέτρεπαν να υβρίζουν και να συκοφαντούν [...]. Ούτε και να τους επισκέπτονται στα γραφεία τους και να τους πιέζουν και να τους απειλούν». Το αίτημα των παρακολουθούμενων που τον επισκέφτηκαν ζητώντας να τους προστατέψει, να πάρει υπόψη του τα στοιχεία και να διερευνήσει τις παρακρατικές μεθόδους σε βάθος, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου το εξέλαβε ως πίεση.

 

■ Εκνευρισμένος για την κριτική που δέχτηκε όταν ανέτρεψε μέσα σε λίγη ώρα τη δική του γνωμοδότηση υπέρ της νομιμότητας των ερευνών της ΑΔΑΕ στον ΟΤΕ, μετά το αίτημα των Κύρτσου και Τέλλογλου, έφτασε να απειλήσει ευθέως εκδότες και δημοσιογράφους με φορολογικούς ελέγχους! Εξαπέλυσε σφοδρή κριτική «για τη στάση κομμάτων που πιέζουν τη Δικαιοσύνη ενώ ψηφίζουν τους νόμους που η Δικαιοσύνη καλείται να εφαρμόσει», αποσιωπώντας το γεγονός ότι την ντροπιαστική διάταξη της αδιαφάνειας και τον νόμο της συγκάλυψης ψήφισε μόνη η κυβέρνηση.

 

■ «Για να έχουν, όμως, αυτό το ηθικό δικαίωμα (όσοι δημοσιογράφοι κάνουν ανόμοιες συγκρίσεις), πρέπει να μεταβούν και οι ίδιοι στις χώρες που φαντάζονται ότι λειτουργούν τέλεια δικαστικά συστήματα, για να δοκιμάσουν εκεί τις δυνάμεις τους και να συγκριθούν κι εκείνοι με τους εκεί συναδέλφους τους. Μετά, ας έρθουν να μας πουν τα αποτελέσματα». Σοβαρά το είπε άραγε αυτό ο κ. Ντογιάκος, όταν όλοι βλέπουμε ότι στις χώρες αυτές (πλην Ουγγαρίας και Πολωνίας κ.λπ.) διώκονται χωρίς φόβο κυβερνητικοί αξιωματούχοι που διέπραξαν αδικήματα διαφθοράς, συλλαμβάνονται και δικάζονται, χάρη στη Δικαιοσύνη και την ελευθερία του Τύπου; Στις χώρες αυτές, κ. Ντογιάκο, οι υπουργοί δεν απειλούν με φυλακή εισαγγελείς και δημοσιογράφους που έκαναν το καθήκον τους.

 

■ Και βέβαια είναι ο ίδιος που προχώρησε σε ανόμοιες συγκρίσεις, όταν επικαλέστηκε τη δήλωση του Βέλγου αρμοδίου που είπε ότι «χωρίς υποκλοπές δεν αντιμετωπίζεται το έγκλημα», ταυτίζοντας τις υποκλοπές για το οργανωμένο έγκλημα με τις χιλιάδες υποκλοπές της ΕΥΠ με πρόσχημα την «εθνική ασφάλεια», επιλέγοντας να αγνοήσει τις κολοσσιαίες διαφορές ανάμεσα στα δύο. Υποστήριξε ότι υποβαθμίζεται η Ελλάδα, επειδή κάποιοι συγκρίνουν ανόμοια δικαστικά συστήματα, όταν ο ίδιος σύγκρινε και ταύτισε εντελώς ανόμοιες υποθέσεις.

 

■ Η αναφορά του σε κάποιους «κατά κανόνα (!) εκτός του χώρου της Δικαιοσύνης, οι οποίοι με διάφορες ιδιότητες δήθεν κόπτονται για το καλό της και τη βελτίωσή της, ενώ με κάθε ευκολία και με την πρώτη ευκαιρία τη συκοφαντούν και την κατακρεουργούν με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο», ήταν προσωποποιημένη και αφορούσε προφανέστατα όλους όσοι έκαναν τις αποκαλύψεις και όχι όσους τις συγκαλύπτουν. Ως «βασιλικότερος του βασιλέα» προχώρησε σε κριτική του «αναποτελεσματικού» Νόμου για τον Τύπο και όχι του Νόμου για την ΕΥΠ, δίνοντας αντικειμενικά το σύνθημα στην κυβερνητική πλειοψηφία να περιορίσει κι άλλο την ελευθερία του Τύπου με νόμο που βρίσκεται ήδη στη διαβούλευση, την ώρα που διεθνώς κατρακυλάει και στον τομέα αυτόν η Ελλάδα.

 

■ «Δεν είναι άξιοι κάποιοι να φέρουν τον άλλοτε άκρως τιμητικό τίτλο και ιδιότητα του εκδότη εφημερίδων ή περιοδικών», είπε. Τώρα, από πού κι ώς πού ο κ. Ντογιάκος έχει την αρμοδιότητα να αποφασίζει για το ποιοι είναι άξιοι, ας το απαντήσει ο ίδιος και ας διευκρινίσει ποιους απειλεί: «Κρατούν για τον εαυτό τους και μόνον ως επτασφράγιστο μυστικό το οικονομικό τους υπόβαθρο με βάση το οποίο έγιναν εκδότες. Ισως, όμως, ένας εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος σε αυτούς τους ολίγους αποκαλύψει πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες». Προφανώς, μάλλον δεν αναφέρεται στο υπόβαθρο των προστατευόμενων της λίστας Πέτσα ούτε στους εκδότες και δημοσιογράφους που στο παρελθόν τον στοχοποίησαν προσωπικά.

 

Αναρωτήθηκε άραγε ο κ. Ντογιάκος τι θα είχε συμβεί αν ο ίδιος, μόλις αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο της παραβίασης του απορρήτου που διασύρει διεθνώς τη χώρα, έσπευδε να ζητήσει όλα τα στοιχεία από την ΕΥΠ, έσπευδε να εποπτεύσει ο ίδιος όλες τις έρευνες και γνωμοδοτούσε για τον νόμο της ντροπής που ψήφισε η κυβέρνηση; Είχε την ευκαιρία να αποδείξει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και να αποκαταστήσει με μία μόνο κίνηση μέρος από το χαμένο κύρος της.