Έκκληση στους σκιτσογράφους για Σαμαρά

Η εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Άννα Ασημακοπούλου, εδήλωσε πως «το μαύρο της οθόνης της ΕΡΤ συμβολίζει το τέλος της εποχής της αδιαφάνειας της αναξιοκρατίας και της διαφθοράς». Πανέμορφα! Παρέλειψε βεβαίως να προσθέσει ότι το μαύρο συμβολίζει επίσης τη χαρά της ζωής, αλλά θα ήταν πολύ μικρόψυχο να το κάνουμε θέμα. Πρόκειται για έναν νέο άνθρωπο, όπως έλεγε και ο Βασίλης Κικίλιας (άλλη προσωπική επιλογή του Αντώνη Σαμαρά). Του Γιάννη Γιανουλόπουλου

Καλύτερα όμως να ασχοληθούμε με την ουσία του θέματος. Η ΝΔ μας λέει, με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι το μαύρο της οθόνης της ΕΡΤ είναι το σύμβολο του αγώνα για μια άλλη Ελλάδα. Για να αφήσουμε οριστικά πίσω μας το χτες και να επιλέξουμε την «πορεία προς τα εμπρός», όπως εδήλωσε, επικουρικώς, ο Κωστής Χατζηδάκης (όχι που θα τον άφηναν να το παίζει «πολιτισμένος Ευρωπαίος», όλοι Σοφία Βούλτεψη θα γίνετε τώρα στα δύσκολα), μια πορεία, συνέχισε, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να συνεχιστεί «τώρα που η ελπίδα και πάλι ανθίζει». Άρα, το μαύρο συμβολίζει και την ελπίδα. Δική μου η παράλειψη αυτή τη φορά.

^{Σκίτσο του Φωκίωνα Δημητριάδη}

Συμπέρασμα: Όποιος και όποια υπονομεύει αυτή την πορεία είναι σαν να χτυπάει την Ελλάδα. Κάνω έκκληση λοιπόν σε κάποιον – αν ανταποκριθούν περισσότεροι, ακόμα καλύτερα – από τους σκιτσογράφους των εφημερίδων και άλλων εντύπων να προβάλλουν διαρκώς αυτό το σύμβολο/μήνυμα για να μην ξεχαστεί, για να το εμπεδώσει ο κόσμος. Να έχουν τα κότσια να το κάνουν, χωρίς να σκέπτονται πως μπορεί να τους πουν δεξιούς που προωθούν τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας, διότι δεν είναι κομματικό το θέμα αλλά εθνικό. Να σχεδιάζουν δηλαδή – αν αγαπάνε την Ελλάδα, εάν τους λέει τίποτα αυτή η λέξη – τον Αντώνη Σαμαρά, πάντα και ανεξαρτήτως θέματος της γελοιογραφίας, με μια μαύρη οθόνη τηλεόρασης στη θέση της ακατοίκητης κεφαλής του, προκειμένου να γίνει η συγκεκριμένη απεικόνιση άμεσα αναγνωρίσιμο στοιχείο της ταυτότητας τού μεγάλου αυτού πολιτικού ανδρός. Όπως παλιότερα το παρδαλό κατσίκι του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη ή η κότα του Κωνσταντίνου Τσάτσου.

* Ο Γιάννης Γιανουλόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Ενθέματα