Του Θανάση Καρτερού
Το καλοκαίρι μπήκε για τα καλά και οι ζέστες που έσφιξαν μας δίνουν το δικαίωμα να ασχοληθούμε και με κάτι εκτός πολιτικής: Με το ποδόσφαιρο ή, κατά το κοινώς λεγόμενο, με την μπάλα. Και να δούμε όχι απλώς ως φίλαθλοι και μάλιστα προοδευτικοί, αλλά και ως πιστοί οπαδοί, τι εννοεί η κερκίδα όταν φωνάζει: Παίξτε μπάλα, ρε! Και τι ξεχωρίζει μια ομάδα που νικά από μια ομάδα που χάνει ή που θεωρεί επιτυχία το μηδέν-μηδέν.
Οι παίκτες, θα πείτε. Φυσικά οι παίκτες, αλλά έτσι σκέτο δεν λέει τίποτε. Οι παίκτες σε συνδυασμό, σε αρμονία - αυτή είναι η αλήθεια και αν αμφιβάλλετε, ρωτήστε οποιονδήποτε προπονητή. Οι παίκτες που εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον, που συνεργάζονται με κλειστά μάτια, που ξέρουν ο ένας τον άλλον και βοηθούν ο ένας τον άλλον. Η ομάδα δηλαδή, η ομάδα και πάλι η ομάδα. Με πλάνο, αλληλεγγύη, ρόλους, αλληλοκάλυψη, αυτοματισμούς. Και πειθαρχία τέτοια, ώστε να επιτρέπει μέσα στο γενικό σχέδιο να αναπτυχθεί και να αποδώσει το προσωπικό ταλέντο.
Σκεφτείτε το ανάποδα. Να έχει μια ομάδα τον Ρονάλντο, αλλά να μην τον τροφοδοτούν οι συμπαίκτες του. Ή να υποτιμά ο ίδιος τους πάντες και να θέλει να τα κάνει όλα μόνος του. Να τσακώνονται οι παίκτες στα αποδυτήρια. Να συσκέπτονται χωριστά για κάθε αγώνα και για την πορεία της ομάδας. Να παρουσιάζει ο καθένας σε ειδικές εκδηλώσεις το δικό του αγωνιστικό πλάνο. Να πετιέται ξαφνικά ο αριστερός οπισθοφύλακας σε θέση σέντερ φορ και ο σέντερ φορ σε θέση τερματοφύλακα - ο ένας γιατί πιστεύει ότι η ομάδα δεν είναι αρκετά επιθετική κι ο άλλος αρκετά αμυντική.
Κερδίζει τέτοια ομάδα πρωτάθλημα, όσο καλούς παίκτες και φιλάθλους κι αν έχει; Είναι δυνατόν να μιλάμε για καλό ποδόσφαιρο και ξεδίπλωμα της δημοκρατίας του ταλέντου αν οι παίκτες δεν έχουν αίσθημα όχι μόνο πειθαρχίας, αλλά και αυτοπειθαρχίας και συλλογικότητας και εν γένει ομαδικού πνεύματος; Και αν δεν έχουν επίσης κάποια αγάπη για τη φανέλα και κάποιο σεβασμό στις χιλιάδες των οπαδών που ζητούν και χρειάζονται νίκες;
Ευτυχώς, αυτά τα σκληρά, μειωτικά της ελευθερίας πράγματα είναι προϋποθέσεις πρωταθλητισμού στο ποδόσφαιρο. Στην Αριστερά ξέρουμε να διεκδικούμε πρωταθλήματα χωρίς αυτά - και μάλιστα συχνά κόντρα σ' αυτά...
http://www.avgi.gr/