Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Ρέστης; Ρέστης; Βρε, πού τον ξέρω, πού τον ξέρω; Α ναι, είναι αυτός που όταν είχε ανακοινώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ανάμεσα στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, ότι σκοπεύει να φορολογήσει τους εφοπλιστές και τις off shore, είχε απαντήσει «αν μπορεί ο Τσίπρας, ας έρθει να με πιάσει». Κάτι σαν σύγχρονο "μολών λαβέ", μόνο που στη θέση των Θερμοπυλών βρισκόντουσαν τα νησιά Κάιμαν κι ο Λεωνίδας φορούσε ρόλεξ χρυσό και σκαρπίνι γυαλιστερό. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, που έλεγε κι εκείνος ο παλαιός.
Τα 'φερε που λέτε έτσι η ζωή, κι έναν χρόνο μετά τους λεονταρισμούς και τους κουτσαβακισμούς, τον Ρέστη δεν τον έπιασε ο Τσίπρας, τον έπιασε η Αστυνομία, το οποίο είναι τρε μπανάλ για έναν κύριο του επιπέδου του. Τον έπιασε τον Ρέστη η Αστυνομία για υπεξαίρεση και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα ύψους 500 εκατ. ευρώ, κακουργήματα καραμπινάτα και τα δύο. Και βρέθηκε ο Βίκτωρ απ' τα ψηλά στα χαμηλά κι απ' τα πολλά στα λίγα, από το Σίτι του Λονδίνου στο Σίτι του Κορυδαλλού, από τα Ριτζ και τα Φορσίζονς, στη στενή, την ψειρού, την μπουζού, το μάνταλο, το σύρμα, το γεντί. Στο κελί τριάντα τρία μ' είχαν στον Κορυδαλλό/ είχα τάνκερ δεκατρία, μα ήμουνα παιδί χωρίς μυαλό.
Ο Βίκτωρ Ρέστης, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης και άλλοι πολλοί, για τους οποίους θα μας δοθεί σίγουρα αφορμή να μιλήσουμε στο μέλλον. Αρχετυπικοί εκπρόσωποι της Ελλάδας που φούσκωνε με βρόμικο αέρα κι όσο φουσκώναν τα πανιά τους, φουσκώνανε και τα μυαλά τους. Ασύδοτοι, αχόρταγοι, αλαζόνες, επιδειξίες, τραγελαφικοί επίγονοι της Μαντάμ Σουσού, που πέρασε εν μία νυκτί από τον Βούθουλα στο Κολωνάκι και από το φακιόλι στο καπέλο με τα φτερά φασιανού.
Τα εκλεκτά παιδιά μιας αδηφάγου και διεφθαρμένης εξουσίας, που τους έκανε πλάτες για να αγοράζουν τράπεζες, να αγοράζουν ΜΜΕ, να αγοράζουν συνειδήσεις. Όταν ο Ρέστης έλεγε στον Τσίπρα «πιάσε με αν μπορείς», δεν εκπροσωπούσε τον εαυτό του, εκπροσωπούσε ένα ολόκληρο σύστημα, που ένιωθε ακόμη άτρωτο, παρά το στραπάτσο που είχε πάθει στις εκλογές του Μαΐου. Εκπροσωπούσε τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που τον Ιούλιο του 2011, υπουργός Οικονομικών του ΓΑΠ τότε, είχε καταβάλει την έσχατη προσπάθεια να βγάλει λάδι τον Λαυρεντιάδη, σώζοντας με σκανδαλώδη νόμο την Proton Bank. Την επόμενη φορά που κάποιο παγκαλοειδές θα ξεστομίσει "το όλοι μαζί τα φάγαμε", μη γυρίσετε να κοιτάξετε προς τον καθρέφτη σας, γυρίστε να κοιτάξετε προς τον Κορυδαλλό.
Για να κλείσουμε με κάτι ευχάριστο, το καλό που προκύπτει από τη σύλληψη του κ. Ρέστη είναι ότι πλέον θα είναι γνωστής και μονίμου διαμονής, οπότε όποιος θέλει να τον βρει, θα τον βρίσκει αμέσως.
http://www.avgi.gr/