Ρεύματα ιδεών ή ρέμα συντήρησης ;

Του Δημήτρη Βάσσιου*

Όσα ακολουθούν είναι σκόρπιες σκέψεις που έκανα στη διάρκεια του συνεδριακού διαλόγου του ΣΥΡΙΖΑ… Είχα σκεφτεί να τις καταγράψω και τις μοιράστηκα με κάποιους συντρόφους μου, αλλά δεν πίστευα ότι θα θεωρούσα σκόπιμο να τις δημοσιοποιήσω μετά τη λήξη του συνεδρίου. Την αφορμή μου έδωσε η διοργάνωση από την τάση της «αριστερής πλατφόρμας» μιας ανοιχτής εκδήλωσης δέκα μόλις μέρες μετά τη λήξη του συνεδρίου περνώντας στην κοινωνία το μήνυμα ότι αυτό δεν έλυσε τα επίδικα της Αριστεράς «μετά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ». Παίζοντας με τα διαφορετικά αλλά αδιάφορα για τις κοινωνικές συνθήκες πρόσημα ταξίδεψα στις πρακτικές της τότε «ανανεωτικής πτέρυγας» του ΣΥΝ. Θυμήθηκα ότι Μιχάλης Παπαγιαννάκης θα ήταν «ο τελευταίος που θα κλείσει την πόρτα». Δεν γνωρίζω τι θα έκανε αν ζούσε. Γνωρίζω όμως ότι αρκετοί συνωστίζονται για να σπρώξουν την πόρτα… προς τα έξω. Είναι από τις φορές που εύχεσαι να διαψευσθείς γνωρίζοντας ότι οι αποχαιρετισμοί στην Αριστερά λειτουργούν αντικειμενικά σε βάρος της κοινωνίας…

Όταν η κινηματική σου δράση και το κάλεσμα «ζητάμε την εμπιστοσύνη για να κυβερνήσουμε» σε οδηγεί από το 4,5 στο 16,5%, δεν αλλάζεις τίποτε από τα δύο... Προσπαθείς απλά να τα βελτιώσεις και να τα επικαιροποιήσεις!

Όταν έχεις ένα πρόγραμμα που σε οδηγεί από το 16.5% στο 27,5% δεν το παίρνεις πίσω για να προσεγγίσεις σεχταριστικά ή δογματικά «αριστερά προγράμματα» μονομερών ενεργειών που καταδικάστηκαν στο 0,35% ή στο 4,5%... Το βελτιώνεις, το επικαιροποιείς, το «δένεις» με αντίστοιχη ανατρεπτική κινηματική δράση ώστε να διεμβολίσεις το «ταβάνι» του 27,5% !

Όταν βρίσκεσαι μπροστά σε νέες προκλήσεις που καλείσαι να απαντήσεις πειστικά και αποτελεσματικά, δεν οχυρώνεσαι πίσω από θεωρητικές αναζητήσεις των αρχών του περασμένου αιώνα βαφτίζοντας τα πάντα «μηχανισμούς που μόνο ανατρέπονται» θεωρώντας ότι έτσι καθάρισες… Ανοίγεις τον αποστειρωμένο από συσχετισμούς σωλήνα της ανάλυσής σου κι αναδεικνύεις τα εργαλεία της ταξικής πάλης σε κυρίαρχα για την οποιασδήποτε μορφής σημερινή ή μελλοντική μεταρρύθμιση, ανατροπή, γκρέμισμα, τσάκισμα κλπ !

Όταν σε διαψεύδουν τα ίδια τα κείμενα σε σχέση με την επιδιωκόμενη ιδιοκτησία στο τραπεζικό σύστημα, δεν μπορείς να επιμένεις να αναζητάς προθέσεις στους άλλους βαφτίζοντας το ψάρι κρέας… Είσαι εσύ που οφείλεις να απολογηθείς για τις δικές σου προθέσεις !

Όταν τρως κατ’ επανάληψη τα μούτρα τον ανεύθυνο σεχταρισμό του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν τα βάζεις με τους εντός συντρόφους σου εγκαλώντας τους για ανειλικρινείς προθέσεις… Επιμένεις στην κυβέρνηση της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και τραβάς μπροστά και επιθετικά απευθυνόμενος στις κοινωνικές δυνάμεις που είναι πολλές κι αστείρευτες !

Όταν έχεις ζητήματα με τις συστηματικά δημόσιες «παραφωνίες και στρογγυλέματα» θέσεων από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν τα «φορτώνεις» σε όσους έχουν διαφορετική μ' εσένα άποψη... Τα επιπλήττεις και στην τελική απαιτείς την αντικατάστασή τους και δεν οδηγείς σε συνειρμούς για τους λόγους που άλλοτε ήθελες να παραμείνει η «ανανεωτική πτέρυγα» στον ΣΥΝ !

Όταν αναζητάς επιβεβαίωση στο παρελθόν, δεν ξεθάβεις απλά τις δικές σου απόψεις για το Μάαστριχ και το σχέδιο Ανάν αφήνοντας τον ανεμιστήρα της λάσπης να παίζει στο φουλ... Οφείλεις και να θυμάσαι και να τιμάς τη γενιά των νέων που ανδρώθηκαν στη ρεματιά σου και κάποια στιγμή αποφάσισαν μαζί και με άλλα παλαιότερα στελέχη να βγουν στο ξέφωτο και ν' ατενίσουν τους ορίζοντες της δικής τους ιστορίας !

Όταν διαμαρτύρεσαι για τη μικρή συμμετοχή στις προσυνεδριακές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ του 27,5% δεν είναι αρκετό να μηρυκάζεις για τα στενά χρονοδιαγράματα προκειμένου να εγκαλέσεις την ηγεσία… Οφείλεις να ανατρέχεις και στην ανάλογη συμμετοχή σε αντίστοιχες συνελεύσεις του ΣΥΝ του 3-4%, αλλά και στο γενικότερο κλίμα απογοήτευσης για στείρες κομματικές διαδικασίες ώστε να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα !

Όταν βλέπεις την αναντιστοιχία του αριθμού των ψηφοφόρων με αυτόν των οργανωμένων μελών, δεν μπορεί να πανηγυρίζεις για το πρώτο και να σκορπάς φοβικά σύνδρομα για την αύξηση του δεύτερου… Οφείλεις να μεταλαμπαδεύεις στα παλιότερα μέλη την εμπιστοσύνη στις ιδέες της Αριστεράς και να πείθεις για την ειλικρίνεια με την οποία οφείλουμε να αγκαλιάζουμε τους νέους συντρόφους μας !

Όταν έχεις δικαιολογημένες ανησυχίες για την εισροή στον ΣΥΡΙΖΑ ατόμων που ονειρεύονται να επωφεληθούν προσωπικά από την πιθανή κυβέρνηση της Αριστεράς, δεν αναπαράγεις την αστική προπαγάνδα ότι «ήρθαν εδώ τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ»… Οικοδομείς οργανώσεις με ορθάνοιχτες πόρτες, αλλά γειωμένες στην κοινωνία τόσο ώστε να γνωρίζουν και οι ίδιες και η κοινωνία ότι σε τέτοια φαινόμενα οι πόρτες μας είναι ερμητικά κλειστές !