Άντε περαστικά μας

«Πρώτα θα πάω για σκι και μετά θα τα βρούμε με την Ελλάδα» είπε αξιωματούχος της Ε.Ε. Μαγκιά του. Δεν υπάρχει περιεκτικότερη πρόταση που να περιγράφει πιο ολοκληρωμένα την κατάσταση. Κι απορώ γιατί δεν αποκαλύπτουν και το όνομα του αξιωματούχου να τον εκτιμήσουμε περισσότερο.

Τι κακό είπε ο άνθρωπος και ξαφνικά κάποιοι θίχτηκαν; Δηλαδή πόσο πιο σοβαρό και αξιοπρεπές ήταν το υφάκι του Σαμαρά όταν μόνο που δεν έξυνε τ’ αρχίδια του  κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Τσίπρα στη Βουλή; Πόσο πιο σοβαρό και αξιοπρεπές ήταν το χιουμοράκι του Τσίπρα όταν έλεγε στον Βενιζέλο ότι πήγε στο Τέξας για να μάθει τεχνικές μονομαχίας στο Ελ Πάσο;

Πόσο πιο σοβαρό και αξιοπρεπές ήταν το παραλήρημα του 
Βενιζέλου όταν απειλούσε πως αν επιμείνει η αντιπολίτευση να συζητηθεί η σχέση του με το σκάνδαλο των υποβρυχίων, τότε κι αυτός θα αποκαλύψει τις σχέσεις επιχειρηματιών με τον ΣΥΡΙΖΑ; Πόσο σοβαρή και αξιοπρεπής είναι η Δικαιοσύνη όταν ακούει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να καταγγέλλει σχέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης με μυστικές υπηρεσίες και δεν τον καλεί την ίδια ώρα να δώσει εξηγήσεις;

Θα ήταν ακόμη πληρέστερη η ατάκα του ανώνυμου αξιωματούχου της Ε.Ε. αν έλεγε «Πρώτα θα πάω για σκι και μετά θα τα βρούμε με τους Έλληνες». Ναι, με μας. Αξίζουμε λιγότερο από διακοπές για σκι, αυτό αποδεικνύουμε καθημερινά. Δεν είναι να μας παίρνουν στα σοβαρά. Και γι’ αυτό φυσικά θ’ αρχίσουν να μας παίρνουν τα σπίτια. Δεν είναι απαίτηση της Τρόικας αυτό. Πρώτος είχε βρει λογικό το μέτρο των πλειστηριασμών ο Μαυρουδής Βορίδης. Δεύτερον, η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων μόλις ισχύσει το μέτρο θα είναι ακόμη μια ταφόπλακα στις τόσες που έχουν μπει στην ελληνική οικονομία. Τρίτον, το μέτρο δεν έχει ούτε δημοσιονομικά οφέλη, ούτε ευνοεί τις τράπεζες. Είναι καθαρά τιμωρητικό μέτρο. Δεν έχει κάποια άλλη λογική. Μας τιμωρούν και πάλι για να έχουν να… μας σώζουν.

Ακόμη και τώρα όμως εμείς τι κάνουμε; Περιμένουμε να «γίνει κάτι», θεωρητικολογούμε επί παντός και ασκούμε κριτική στην κατάσταση. Μόνο που η όποια μας κριτική έχει αυτοδιαψευστεί. Μας καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε συγκεντρώσεις. Έστω, αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ της διγλωσσίας που έχει μπερδέψει τα μπούτια του. Πάντως μας καλεί να συγκεντρωθούμε. Δεν πάμε, με το επιχείρημα ότι το κάνει για να μαζέψει ψήφους. Έλεος, πολιτικό κόμμα είναι, μύρτιλα έπρεπε να μαζεύει; Φυσικά και μαζεύει ψήφους, αλλά αν πάμε δεν υπάρχει περίπτωση να μας βάλουν να υπογράψουμε υπεύθυνη δήλωση ότι θα ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν πηγαίνουμε όμως. Μας καλεί το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ σε συγκεντρώσεις. Έστω αυτό το ΚΚΕ με την ξύλινη γλώσσα και τις όσες κατηγορίες για τη διαχείριση των πραγμάτων του μπορεί κάποιος να του προσάψει. Πάντως μας καλεί να συγκεντρωθούμε. Δεν πηγαίνουμε, με το επιχείρημα ότι είναι «κολλημένοι». Είναι δηλαδή κολλημένοι αυτοί που καλούν τον κόσμο, αλλά είναι ξεκολλημένος ο κόσμος που αρνείται να κατέβει στις συγκεντρώσεις και απλώς βρίζει τη μοίρα του. Παράλογο, αλλά σιγά, το μόνο είναι;

Δε γουστάρουμε και το ΚΚΕ επειδή θεωρητικολογεί και δεν είναι επαναστατικό, σεβαστό. Πάμε τότε να σταθούμε στο πλευρό των αντιεξουσιαστών κάθε φορά που τα ΜΑΤ κάνουν ντου στα Εξάρχεια, σε καταλήψεις, σε στέκια, σε πανεπιστήμια. Πάμε να πλακωθούμε με τα ΜΑΤ, να αγωνιστούμε για μια διαφορετική κοινωνία χωρίς εξουσία. Όχι, δεν πάμε, γιατί αυτοί είναι «αλήτες», είναι «κουκουλοφόροι», είναι «μπαχαλάκηδες». Σωστό, ενώ οι τσιχλόμαγκες στη Βουλή είναι κύριοι επειδή φοράνε κουστούμια. Κι ας είναι αμόρφωτοι, λειψοί και απατεώνες που αποφασίζουν όλο και πιο βίαια μέτρα εναντίον μας.

Ούτε αυτό το θέλουμε, λοιπόν. Δεκτό. Πάμε ο καθένας μόνος του. Ας βγούμε στο δρόμο ο καθένας μόνος του να φωνάξει τη φρίκη του και να δείξει την οργή του. Ούτε αυτό το κάνουμε, διότι «χωρίς οργάνωση αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα και στο κάτω – κάτω δεν είμαστε τίποτε αναρχικοί». Δεν είμαστε αναρχικοί, αλλά αν κάποιος πάει να το οργανώσει δε θα πάμε επειδή ή θα το κάνει για να «μαζέψει ψήφους» ή θα μας το πει με ξύλινη γλώσσα και μας ενοχλεί αισθητικά. Δεν έχει λογική, αλλά δεκτό κι αυτό.

Λοιπόν, για να το τελειώνουμε, οι λύσεις που περισσεύουν είναι ή ότι στηρίζουμε συνειδητά την κυβερνητική πολιτική κι απλώς γκρινιάζουμε επειδή είναι της μόδας ή είμαστε θαυμαστές της Χρυσής Αυγής και περιμένουμε να την ψηφίσουμε στις εκλογές για να κάνουμε την έκπληξη. Για τόσο φασίστες δεν μας έχω. Μένει το πρώτο. Ότι «καλός είναι ο Σαμαράς, αλλά μωρέ λιγότερους φόρους να έβαζε…».

Σε αυτό καταλήγω κι επειδή απ’ όσους γνωρίζω που είχαν ψηφίσει Νέα Δημοκρατία στις προηγούμενες εκλογές, δεν άκουσα κανέναν μέχρι σήμερα να το έχει μετανιώσει. Κανένας δε μου είπε το κλασικό «ας κοβόταν το χέρι μου». Όλοι, μα όλοι, αφού τελειώσουν την κριτική τους, βάζουν πριν την τελεία ένα «όμως και οι άλλοι καλύτερα θα τα έκαναν;» Ε, ωραία, καν’τα και φάτα τότε. Όσο αυτή η κοινωνία ψάχνει άλλοθι για να μην αντιδράσει, τότε ο  αξιωματούχος της Ε.Ε. θα πηγαίνει για σκι κι όταν βαρεθεί το βουνό, θ’ αγοράσει πέντε τάληρα το σπίτι μας από τη μάντρα κατοικιών της τάδε τράπεζας. Ευγενικούς και ψύχραιμους μας θέλω τότε. Δεν έγιναν μόνα τους τα πράγματα έτσι. Εμείς τ’ αφήσαμε να γίνουν.

*Για μένα το έγραψα· μια απόφαση να σταματήσω να μου προσφέρω άλλοθι.                       kartesios.