Η επιτυχία του Τσίπρα δίνει τώρα το προβάδισμα στην Ελλάδα

Του Νίκου Σταματάκη

Ενώ ο πρώτος γύρος της αντιπαράθεσης της ελληνικής κυβέρνησης με την ομάδα των δανειστών είχε λήξει στις 20 Φεβρουαρίου με ισοπαλία (την οποία εξέφραζε γλαφυρά η «δημιουργική ασάφεια» του κοινού ανακοινωθέντος, ενός πραγματικού μνημείου αμφισημίας που θα το ζήλευε και η ίδια η Πυθία), ο δεύτερος γύρος που έληξε προχθές αποτελεί μια σημαντική ελληνική επιτυχία που πιστώνεται κυρίως στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Οι μάχες ασφαλώς θα συνεχιστούν και θα είναι σκληρές τουλάχιστον έως το τέλος Ιουνίου. Αλλά η μπάλα τώρα βρίσκεται στο ελληνικό γήπεδο και οι επόμενες κινήσεις θα γίνουν με ελληνική πρωτοβουλία.

Ας δούμε πρώτα τα κυριότερα στοιχεία αυτής της ελληνικής επιτυχίας:

1) Χωρίς την «αφόρητα πιεστική», παρέμβαση των ΗΠΑ – και ειδικά χωρίς τις πολλές πιέσεις του ίδιου του Προέδρου Ομπάμα στην καγκελάριο Μέρκελ – δεν θα ήταν δυνατή η αλλαγή της γερμανικής στάσης, που ξεκίνησε με την επιβολή «φιμώτρου» στον κ.Σόιμπλε και τις απαράδεκτες δηλώσεις του. Οι δηλώσεις αυτές, εάν αφήνονταν ανεξέλεγκτες, θα ήταν δυνατό να τινάξουν όχι μόνο την ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια οικονομία στον αέρα. Οι απαντήσεις του κ.Βαρουφάκη ήταν εξίσου εκρηκτικές, πλήν όμως ήταν η γερμανική πλευρά που «ήρξατο χειρών αδίκων». Η πολιτικά και οικονομικά ισχυρή πλευρά – στην περίπτωση μας η ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης η Γερμανία – έχει υποχρέωση να συμπεριφέρεται με μεγαλύτερη υπευθυνότητα και να μην ρίχνει «λάδι στη φωτιά». Και κυρίως να μην μεταχειρίζεται τους υπολοίπους εταίρους ως «υποτακτικούς» της…

2) Αλλά η αμερικανική παρέμβαση δεν θα είχε πραγματοποιηθεί (ή τουλάχιστον δεν θα είχε την ίδια ένταση) εάν η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έδινε από την πρώτη κιόλας στιγμή το μήνυμα ότι «αυτά που ξέρατε τελείωσαν – η Ελλάδα ήταν, είναι και θα παραμείνει ο προμαχώνας της Δύσης, αλλά όχι σε βάρος των στρατηγικών και οικονομικών της συμφερόντων και όχι χωρίς σοβαρά ανταλλάγματα». Το μήνυμα ήταν καθαρότατο και κατά πάσα βεβαιότητα είχε δοθεί προεκλογικά. Είναι διαχρονική αλήθεια άλλωστε ότι οι αμερικανοί σέβονται τα «καθαρά μηνύματα» τέτοιου είδους… Βέβαια άλλο που δεν ήθελαν στην περίπτωσή μας, καθώς εδώ και χρόνια παλεύουν να αλλάξει η αδιέξοδη οικονομική πολιτική της Γερμανίας – και μάλλον βρήκαν τον κατάλληλο πολιορκητικό κριό στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη πλευρά διαθέτουν άριστη ενημέρωση για το κάθε φύλλο που κινείται στην Ελλάδα και μάλιστα από το εσωτερικό της ελληνικής κυβέρνησης, και γνώριζαν ότι ο Τσίπρας δεν μπλοφάρει και «δεν μασάει». Ελαβαν το μήνυμα και έδρασαν με την αποφασιστικότητα που τους διακρίνει όταν διακυβεύονται τα συμφέροντά τους. Ο κ. Σόιμπλε τα μάζεψε και στο εξής θα είναι πιο συνεσταλμένος…

3) Η επιτυχία ασφαλώς δεν ήρθε χωρίς ρίσκο από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα που δεν δίστασε στην πιο κρίσιμη στιγμή να καλέσει την συνάντηση κορυφής με τους Ευρωπαίους ηγέτες (Μέρκελ, Ολάντ, Γιουνγκέρ, Ντράγκι, Ντάισελμπλουμ, Τουσκ). Η θετική κατάληξη είχε προδιαγραφεί προτού ξεκινήσει η συνάντηση καθώς η συμμετοχή των κορυφαίων ηγετών έθετε το θέμα εκεί που το ήθελε η ελληνική πλευρά – σε πολιτική και ευρωπαϊκή βάση. Αλλά στη συνάντηση καθευατή δόθηκε η ευκαιρία να λεχθούν πολλά εκατέρωθεν με απόλυτη ειλικρίνεια. Ο Αλέξης Τσίπρας μπόρεσε να θέσει τα καυτά ερωτήματα – και ειδικά αυτό της ανθρωπιστικής κρίση και της ανάπτυξης. Η έμπρακτη απάντηση ήρθε από την πλευρά του κ.Γιουνγκέρ που επανέφερε στο τραπέζι την εκταμίευση 2 δις ευρώ (άμεσα – έως το τέλος του 2015) για τη νεανική ανεργία και την ανθρωπιστική κρίση. Για τα υπόλοιπα θέματα η συνάντηση αποφάσισε να δώσει σύντομη διορία μιας περίπου εβδομάδας στην ελληνική πλευρά ώστε να ετοιμάσει και να καταθέσει το δικό της συγκεκριμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Αποδοχή του σχεδίου αυτού από το Eurogroup θα ανοίξει τους κρουνούς της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης προς την Ελλάδα από πολλές πηγές και κυρίως από τον κ.Ντράγκι και την ΕΚΤ.

Είναι γνωστό ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Τσίπρα επεξεργάζεται εδώ και καιρό ένα τέτοιο πακέτο συνολικών μεταρρυθμίσεων που θα στοχεύουν στην εκλογίκευση του φορολογικού συστήματος, την πάταξη της διαφθοράς και την αναμόρφωση του δημόσιου τομέα. Προτεραιότητα είναι η δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, αφού είναι τεκμηριωμένο ότι τα εισοδήματα των μεσαίων και κατώτερων τάξεων μειώθηκαν πάνω από 60% στα χρόνια της κρίσης ενώ των ανωτέρων τάξεων μόνο κατά 20%. Η κυβέρνηση καλείται επίσης να δώσει εξετάσεις στην επίσπευση των ελέγχων όσων παραβίασαν το πόθεν έσχες, την εξακρίβωση των στοιχείων της λίστας Λαγκάρντ και των άλλων λιστών σε cd που σκονίζονται στα συρτάρια της Εισαγγελίας, να τιθασεύσει τη φοροδιαφυγή στα καύσιμα και σε άλλους τομείς και περικόψει τις σπατάλες στο δημόσιο με την εκλογίκευση των προμηθειών και την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του. Ασφαλώς πρόκειται για τιτάνιο έργο. Όμως κανείς, εντός και εκτός Ελλάδος, δεν περιμένει θαύματα. Χειροπιαστά δείγματα σοβαρότητας αναμένουν ότι το «νερό έχει μπει στο αυλάκι»…

Αλλά το σπουδαιότερο έργο το έχει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που καταλαβαίνει ασφαλώς τώρα πόσο καυτή είναι η καρέκλα του ηγέτη του «ελληνικού φρενοκομείου», όπου ο καθένας τραβάει το δικό του δρόμο, χωρίς να δίνει λογαριασμό πουθενά… Πρέπει πρώτα να συμμαζέψει τους βουλευτές του που καβάλησαν το καλάμι και δεν συμμορφώνονται στο θέμα των «βουλευτικών αυτοκινήτων»… Και που να τους πεί κανείς ότι σε κανένα κοινοβούλιο του κόσμου (ούτε και στο αμερικανικό Κογκρέσο) δεν αμείβεται υπερωριακά η συμμετοχή σε επιτροπές – εκεί να δεις τις «δημοκρατικές» τους ευαισθησίες… Πρέπει μετά να συμμαζέψει τις συνιστώσες που αλληθωρίζουν προς «επιστροφή στη δραχμή», κρατικές ιδιοκτησίες και λοιπές ιδεοληψίες. Ασφαλώς μια απειλή για εκλογές, μετά τις οποίες θα βρεθούν με σιγουριά και πάλι στο περιθώριο, θα τους πείσει… Και πρέπει ακόμα να πείσει τους γνωστούς «νταβατζήδες» ότι το «πάρτι» με τα «δανεικά και αγύριστα» τελείωσε… Σε τούτο το δύσκολο έργο ο Αλέξης Τσίπρας ας είναι βέβαιος ότι όσο προχωρά στο σωστό δρόμο ο λαός και το Εθνος θα είναι μαζί του…

Οσο για κείνους που ακόμα ονειρεύονται «αριστερή παρένθεση» και βεβαιώνουν καθημερινά ότι η «φούσκα» του ΣΥΡΙΖΑ θα σπάσει, ας πάρουν μια βαθειά ανάσα… Θα έχουν πολύ καιρό στα καφενεία της αντιπολίτευσης να αναλογιστούν τι πήγε λάθος… Η «άθλια» τρόικα δεν τους επέβαλε περικοπές μισθών και συντάξεων και επιδρομή στις φτωχές λαϊκές μάζες – αντίθετα εκείνοι τις διάλεξαν. Είχαν πολλές επιλογές, μια από τις οποίες ήταν να πατάξουν τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή… Εκείνοι όμως έκρυψαν τη λίστα Λαγκάρντ… Εκείνοι διόρισαν το «λύκο» (Χαρδούβελη) να «φυλάει τα πρόβατα»… Οταν ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησής σου – ο κατεξοχήν υπεύθυνος για την χρηματοπιστωτική σταθερότητα της χώρας- αποδεικνύεται ότι βγάζει κρυφά μεγάλα ποσά στο εξωτερικό… Όταν ο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησής σου (Ε.Βενιζέλος) μένει άφωνος και άπρακτος στο τεράστιο θέμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και τρώει συμβολικές (και πρακτικές) «σφαλιάρες» από τον κ.Γιουγκέρ… Όταν ο πρωθυπουργός ο ίδιος αδυνατεί να εκστομίσει ένα αληθινό πατριωτικό λόγο απέναντι στους «δανειστές» και παρακολουθεί αμήχανος την εξαθλίωση του λαού, τότε ας μην κατηγορεί κανένα άλλο παρά τον εαυτό του και τις αδιέξοδες και άδικες πολιτικές του επιλογές… Σε τελική ανάλυση προτίμησε να προασπίσει τα συμφέροντα των λίγων και να μη θίξει τη φαυλοκρατία – αντί να τραβήξει μπροστά στο μέλλον της Ελλάδας – το οποίο άλλωστε είχε ο ίδιος θαυμάσια οραματιστεί – και ο λαός τον πίστεψε και τον ψήφισε με πρωτοφανή μαζικότητα φέρνοντας τον στην ηγεσία του κόμματός του. Για να εισπράξει την απογοήτευση της «κωλοτούμπας»… Η Ιστορία θα έχει πολύ λίγα καλά πράγματα να γράψει για αυτόν…

Νέα Υόρκη, 20 Μαρτίου 2015

Πηγή