Αναρτήσεις
Η ιστορία λέει ότι στο μέσον του προγράμματος «Απόλλων», το οποίο θα κορυφωνόταν το 1969 με το ταξίδι των Άρμστρονγκ, Κόλινς και Όλντριν, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έκανε επίσκεψη – έκπληξη στις εγκαταστάσεις της ΝΑΣΑ. Ώσπου να ειδοποιήσουν τους υπευθύνους για το σχέδιο να διαθέσουν την ημέρα τους στον Τζον Κέννεντυ, εκείνος έμεινε να περιμένει στην υποδοχή, όπου ένας ταπεινός καθαριστής γυάλιζε τη βιτρίνα. Από ευγένεια ο Κέννεντυ τον ρώτησε «κι εσείς με τι ασχολείστε»; Ο καθαριστής απάντησε υπερήφανος «βοηθάω τον άνθρωπο να φτάσει στη Σελήνη»!
Αυτό το μικρό περιστατικό δείχνει πως η συλλογική εκείνη αποστολή κατόρθωσε να τους εμπλέξει όλους, ακόμη κι αυτόν που καταλάμβανε το χαμηλότερο «σκαλί» της ΝΑΣΑ κι έκανε μιά δουλειά ρουτίνας. Συνεπώς, κανένα συλλογικό σχέδιο δεν θα έχει ποτέ επιτυχία, αν δεν το εκλάβουμε ως προσωπικό μας σχέδιο, ακριβώς όπως έκανε στον καιρό του ο καθαριστής της ΝΑΣΑ.
Έτσι και στην Ελλάδα, πρέπει όλοι -ο καθένας όπως και όσο μπορεί- να βοηθήσει στο κοινωνικό σχέδιο διάσωσης. Ποιο είναι αυτό; Μα η κοινή λογική. Και αφορά, πρωτίστως, το μεταναστευτικό. Και μετά το ασφαλιστικό και το φορολογικό. Αν δεν αφυπνιστούμε τώρα, η κατάσταση προοιωνίζεται εφιαλτική.
Με όση ενάργεια έχει ο καθένας να σώσουμε τα παιδιά. Να ξεχάσουμε τον βολονταρισμό με τον οποίο διαποτίστηκαν οι γενιές πολιτικών μετά το Πολυτεχνείο και μας οδήγησαν στη φιλοσοφία του κομματικού βολέματος, του πελατειακού κράτους, του μαξιμαλιστικού συνδικαλισμού, του άκρατου λαικισμού και της απύθμενης φοροδιαφυγής. Δηλαδή στο πολιτικό έγκλημα καθοσιώσεως που όλοι βλέπουν δυστυχώς τώρα, ενώ έχει συντελεστεί εδώ και τριάντα χρόνια. Απλώς τώρα «ξεχείλισε το ποτήρι».
Με τον αρχηγό της Λαικής Ενότητας Παναγιώτη Λαφαζάνη, που παρ ολίγον να έμπαινε στη Βουλή, να δίνει τηλεοπτική συνέντευξη στον Μένιο Φουρθιώτη, την κυρία Θεανώ ως νέα κυρία Βέφα να δίνει στους άνεργους διαδηλωτές συνταγές μαγειρικής για γεμιστά, την κυρία Τασία να θεωρεί ότι οι μετανάστες «λιάζονται» (είμαι σίγουρος ότι αν είχε το θάρρος θα έλεγε αυτό που πιστεύει σήμερα ότι«κάνουν περίπατο ή πικ νικ στην εθνική οδό»), τον ευτραφή συνταξιούχο συνδικαλιστή του ενός εκατομμυρίου εφάπαξ και καθημερινό τηλεπανελίστα να είναι γραμματέας σε κάποιο υπουργείο -και πάει λέγοντας.
Φοβάμαι πως οι περισσότεροι πολιτικοί εξακολουθούν να παίζουν ρόλους. Να ζούνε «στην κοσμάρα τους». Αλλά ακόμη και σε αυτό το πολιτικό «θέατρο του παραλόγου» είναι κακοί. Γιατί, όπως έλεγε ο Ρώσος ηθοποιός και σκηνοθέτης Κονσταντίν Στανισλάφσκι, ο οποίος έφερε επανάσταση στη σκηνική τέχνη «δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι, αλλά μικροί ηθοποιοί».
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου