Θεοχάρης : Το Ποτάμι χρειάζεται επανίδρυση, συντηρητικό κόμμα η ΝΔ

Ο βουλευτής του Ποταμιού τονίζει ότι περιμένει να ακούσει στο συνέδριο το σχέδιο του Θεοδωράκη. “Δεν υπάρχει δίλημμα με τους δανειστές ή με τα τρακτέρ”, υποστηρίζει και εκφράζει ανησυχία για τη ρευστότητα της χώρας.

Το σχέδιο του Σταύρου Θεοδωράκη για την επόμενη ημέρα περιμένει να ακούσει στο συνέδριο του Ποταμιού ο βουλευτής Χάρης Θεοχάρης, ο οποίος δηλώνει στο News247 ότι δε θα είναι υποψήφιος για την προεδρία καθώς δεν έχει νόημα μία διαδικασία ρήξης.

Ανάγει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας τα σενάρια μετακίνησης του στη Νέα Δημοκρατία, καθώς όπως σημειώνει είναι ένα συντηρητικό κόμμα με βαρίδια και αγκυλώσεις, συνεπώς ο αρχηγός της και τα στελέχη της θα πρέπει να αποδείξουν πόσο διατεθειμένοι είναι να αλλάξουν.

“Σίγουρα ο κ. Μητσοτάκης καλείται να δώσει σκληρές μάχες στο εσωτερικό του κόμματός του προκειμένου να αποδείξει στην ελληνική κοινωνία ότι είναι έτοιμος για ρήξεις και τομές. Αν και εφ'όσον τις κάνει, τότε μπορεί να αναπτυχθεί ένα  πεδίο συζήτησης. Υπάρχει όμως πολύς δρόμος...”, αναφέρει ο κ.Θεοχάρης, ο οποιος τοποθετεί εαυτόν στο χώρο του ριζοσπαστικού κέντρου

Ο βουλευτής του Ποταμιού υποστηρίζει επίσης ότι: “Δεν υπάρχει δίλημμα με τους δανειστές ή τρακτέρ. Όπως δεν υπήρχε και το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο” και εκφράζει ανησυχία για τις πολιτικές εξελίξεις:

“ Η αβεβαιότητα και το περιβάλλον που διαμορφώνει η κυβερνητική πολιτική θυμίζει απόλυτα το πρώτοεξάμηνο του 2015. Σε λίγο θα υπάρχει ξανά ζήτημα αν τα χρήματα θα φθάνουν και για το ΔΝΤ και για μισθούς και συντάξεις. Φοβάμαι ότι θα ξαναζήσουμε τους εφιάλτες του παρελθόντος.”

Ολόκληρη η συνέντευξη του κ.Θεοχάρη στο News247 έχει ως εξής:

'Έχετε αποκλείσει οριστικά το ενδεχόμενο να διεκδικήσετε την ηγεσία του Ποταμιού; Και εάν ναι, οφείλεται στο ότι έχετε ήδη αποφασίσει να μετακομίσετε στη ΝΔ; Υπάρχει εξάλλου λόγος να παραμείνετε σε ένα κίνημα για το οποίο έχετε πει ουσιαστικά ότι δεν έχει πια λόγο αυτόνομης ύπαρξης;

Έχω δηλώσει ότι δε με ενδιαφέρει η ηγεσία του κόμματος και κατά συνέπεια δε θα θέσω υποψηφιότητα στο  συνέδριο. Δεν έχει κανένα νόημα να πάμε σε μια διαδικασία ρήξης. Δεν δείχνει σοβαρότητα, δεν είναι σωστό και δεν θα προσελκύσει νέο κόσμο, κάτι που σίγουρα  χρειαζόμαστε.

Όσον αφορά τα σενάρια για μετακίνησή μου στη ΝΔ ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Αν με ενδιέφερε να πάω σε άλλο κόμμα, κυρία Σαμαρά, δεν θα έδινα τη μάχη για το Ποτάμι. Θα παρέμενα σιωπηλός και απλώς την κατάλληλη στιγμή θα ανακοίνωνα την μετακίνησή μου. Εγώ από την πρώτη μέρα μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου όταν το Ποτάμι δεν κατέγραψε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, έδινα τη μάχη για το Κίνημα στη Βουλή, στις πλατείες, στις εκπομπές. Δεν κρύφθηκα  αλλά στήριξα μια προσπάθεια που πίστεψαν οι χιλιάδες ψηφοφόροι μας.

Στο ερώτημα αν έχει λόγο ύπαρξης το Ποτάμι, απαντώ ξεκάθαρα ότι φυσικά και έχει λόγο ύπαρξης. Κάτω όμως από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Αυτό  που πρέπει πρωτίστως να κάνει για να  προχωρήσει μπροστά είναι  να διορθώσει κάποια λάθη που έγιναν στο παρελθόν και να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο του γιατί  οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Βαίνουμε σε ραγδαίες εξελίξεις και κυρίως βαίνουμε σε ένα σκηνικό ισχυρότατης πόλωσης.

Αυτό που περιμένουμε όλοι από τον επικεφαλής στο συνέδριο είναι να μας πει ποιο είναι το σχέδιο του για την επόμενη μέρα, τι πρέπει να κάνει το Ποτάμι, πως θα το υπηρετήσει ο ίδιος, τι να κάνουμε και εμείς για να υπηρετήσουμε τον ίδιο στόχο και να δούμε αν αυτό το σχέδιο έχει ένα ρεαλισμό, μια πειστικότητα και μια θελκτικότητα για να μπορέσει να γίνει αποδεκτό από τις υπόλοιπες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου. Χρειαζόμαστε νέο κόσμο, νέο αίμα και νέα σύνδεση με την κοινωνία. Με μια λέξη επανίδρυση.

Γιατί έχασε την ορμή του το Ποτάμι; Έφταιγαν οι χειρισμοί του επικεφαλής; Ήταν θολό το αντιπολιτευτικό στίγμα; Έπαιξαν ρόλο δηλώσεις συναδέλφων σας βουλευτών που κατηγορήθηκαν ότι κουνούσαν αφ’ υψηλού το δάκτυλο στην κοινωνία;

Το αποτέλεσμα του Σεπτεμβρίου δεν ήταν θετικό - για να μην εθελοτυφλούμε - και οι δημοσκοπήσεις μας δείχνουν ακόμα χαμηλότερα. Η εικόνα του Κινήματος είναι τραυματισμένη και θα ήταν στρουθοκαμηλισμός αν κάποιος  δεν σημείωνε τα λάθη και τις αστοχίες που έγιναν όλο αυτό το διάστημα. Είναι ξεκάθαρο ότι στο εσωτερικό πεδίο, αλλά και σε σχέση με τη στάση μας έναντι της κυβέρνησης Τσίπρα υπήρξαν λανθασμένες εκτιμήσεις και κινήσεις.

Προεκλογικά το Ποτάμι έδωσε την εντύπωση ότι, αν και δεν είχε ξεκαθαρίσει το στίγμα του αναφορικά με την κατάσταση της χώρας, ήταν διατεθειμένο να συγκυβερνήσει με όποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα ερχόταν πρώτο στις εκλογές.

Από κει και πέρα, ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι ο άνθρωπος που με γενναιότητα πήρε την πρωτοβουλία ίδρυσης του Ποταμιού. Αυτό του πιστώνεται σε κάθε περίπτωση καθώς ήταν ένα σημαντικό και δύσκολο εγχείρημα που μας ένωσε όλους. Στην συνέχεια, τον εμπιστευτήκαμε και του δόθηκε χρόνος και χώρος να αναπτύξει τις πρωτοβουλίες που επιθυμούσε. Ουδέποτε υπονομεύτηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ή το στελεχιακό δυναμικό και είχε και τον χρόνο και τη στήριξη για να αναπτύξει την στρατηγική του.

Το ζήτημά μου εμένα σήμερα δεν είναι να επιβιώσουμε για να επιβιώσουμε. Το ζήτημά μου είναι αν αυτό είναι σωστό για τη χώρα. Και πιστεύω ότι η χώρα χρειάζεται το Ποτάμι, αρκεί και εκείνο να θέλει να προχωρήσει μπροστά και να  ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες.

Εσείς πολιτικά που αυτοτοποθετείστε και που τοποθετείτε το Ποτάμι και τη ΝΔ σήμερα;

Θεωρώ ότι ο χώρος εκείνος που μπορεί να ενώσει δημιουργικές και μεταρρυθμιστικές δυνάμεις είναι το Ριζοσπαστικό κέντρο. Δεν το εννοώ όμως με την έννοια της ταμπέλας ή του απολιτίκ φρέσκου. Αυτά δεν είναι αρκετά από μόνα τους. Το μεγάλο ζητούμενο είναι η ανανέωση και η επανασύνδεση με την κοινωνία.

Είναι ανάγκη των καιρών να κινηθούμε στον χώρο του ριζοσπαστικού κέντρου. Με την έννοια της σύγχρονης σύνθεσης του νέου προοδευτισμού, δηλαδή πίστη ότι η αγορά μπορεί να λειτουργήσει και να δώσει λύση σε πάρα πολλά προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομη, χωρίς ρύθμιση και χωρίς μια εξισορρόπηση των ακραίων δυνάμεών της με ένα ισχυρότερο κοινωνικό κράτος.

Από την άλλη η ΝΔ είναι ένα συντηρητικό κόμμα με βαρίδια και αγκυλώσεις. Ο αρχηγός της και τα στελέχη της θα πρέπει να αποδείξουν πόσο διατεθειμένοι είναι να αλλάξουν.

Ο κ.Θεοδωράκης στην πρόσφατη συνέντευξη του στο News247 εκτίμησε ότι ο κ.Μητσοτάκης ηγείται ενός κόμματος που βρίσκεται πολύ πίσω από τις απόψεις του- το Ποτάμι αντιθέτως δεν έχει κανένα βαρίδι. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση; Να σας θυμίσω πως όταν είσαστε γραμματέας Δημοσίων Εσόδων είχατε δεχθεί πολλά πυρά από βουλευτές της ΝΔ... Πως θα μπορούσατε τώρα να συνεργαστείτε μαζί τους σε οποιοδήποτε επίπεδο;

Σίγουρα ο κ. Μητσοτάκης καλείται να δώσει σκληρές μάχες στο εσωτερικό του κόμματός του προκειμένου να αποδείξει στην ελληνική κοινωνία ότι είναι έτοιμος για ρήξεις και τομές. Αν και εφ'όσον τις κάνει, τότε μπορεί να αναπτυχθεί ένα  πεδίο συζήτησης. Υπάρχει όμως πολύς δρόμος...

Τι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση; Να αποσύρει το ασφαλιστικό και να ξεκινήσει συζήτηση από μηδενική βάση με κίνδυνο να καθυστερήσει κι άλλο η αξιολόγηση ή να προχωρήσει με γνώμονα τη  γρήγορη ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης;

Η Κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη  να φτιάξει κανένα ασφαλιστικό. Ακολουθεί απλώς την πεπατημένη των προηγουμένων. Τι κάνει; Κόβει τη σύνταξη από τους ανθρώπους οι οποίοι δίνουν μεγάλες εισφορές και με αυτό τον τρόπο γκρεμίζει τη σχέση εμπιστοσύνης που έχει ο πολίτης προς το κράτος. Εκτιμώ ότι θα οδηγήσει μαθηματικά στη μη λύση του ασφαλιστικού προβλήματος και επομένως σε 1 με 2 χρόνια θα έχουμε νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση την οποία πρέπει να τη φέρει κάποιος. Και ελπίζω να μην χάσουμε και τότε την ευκαιρία για μια πραγματική μεταρρύθμιση. Είναι εξάλλου φανερό ότι η κυβέρνηση από το 2018 και μετά ομολογεί ότι δεν θα κυβερνά. Ενώ οι άλλες κυβερνήσεις το μετέθεταν πολύ μακριά, στο 2030, 2040, αυτή η κυβέρνηση μεταθέτει το πρόβλημα μόλις τρία χρόνια μετά.

Τελικά είστε με τους δανειστές ή με τα τρακτέρ;

Είμαι με τη χώρα κυρία Σαμαρά που βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι έχοντας μια κυβέρνηση που αντί να κλείνει μέτωπα ανοίγει συνεχώς καινούργια. Δεν υπάρχει δίλημμα με τους δανειστές ή τρακτέρ. Όπως δεν υπήρχε και το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο πάνω στο οποίο στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ τη ρητορική του όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου να έρθει στην εξουσία. Το δίλημμα είναι ένα: Αλήθειες ή ψέματα; Θα αποφασίσουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους πολίτες; Θα τους δώσουμε ένα νέο όραμα που έχουν ανάγκη; Θα παρουσιάσουμε ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση; Αυτό θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο.

Ως πρώην γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, πως αξιολογείτε την κυβέρνηση ως προς αυτό το ζήτημα;

Η χώρα συνεχίζει να βυθίζεται στην αβεβαιότητα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς τα προβλήματα την ξεπερνούν. Τα δημόσια έσοδα κινήθηκαν πλήρως εκτός αρχικών στόχων για το 2015, αντί για 98% η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ είναι στην πραγματικότητα 67,9%. Η Κυβέρνηση αφαίρεσε έργα από τον παρανομαστή για να κρύψει την χαμηλή απορροφητικότητα. Οι δηλώσεις ακόμη να ανοίξουν σε πισωγύρισμα ακόμη και από το πολύ κακό πρόσφατο παρελθόν. Η αβεβαιότητα αυτή και το περιβάλλον που διαμορφώνει η κυβερνητική πολιτική θυμίζει απόλυτα το 1ο εξάμηνο του 2015. Σε λίγο θα υπάρχει ξανά ζήτημα αν τα χρήματα θα φθάνουν και για το ΔΝΤ και για μισθούς και συντάξεις. Φοβάμαι ότι θα ξαναζήσουμε τους εφιάλτες του παρελθόντος.

Γιατί διαφωνείτε με την αδειοδότηση των καναλιών; Δεν πρέπει το κράτος να εισπράξει τα οφειλόμενα και να μπει μία τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο;

Το νομοσχέδιο για την αδειοδότηση των καναλιών αποτελεί μνημείο διαπλοκής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προώθησε μια αντισυνταγματική διαδικασία, με στόχο να κάνει επικοινωνιακό παιχνίδι και να κρατά ομήρους για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα όσους θέλουν να πάρουν τηλεοπτικές άδειες, αλλά και όσους φοβούνται μη χάσουν τα κανάλια τους.  Ο Υπουργός επιχειρηματολόγησε λέγοντας το πρωτοφανές ακόμη και για δεδομένα Βόρειας Κορέας: ότι η νέα τεχνολογία επιβάλει τον περιορισμό των διαθέσιμων συχνοτήτων.

Γιατί κάπως έπρεπε να τεκμηριώσει ότι τέσσερα μόλις ιδιωτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας χωράει  η κυβερνητική δημοκρατία του κ. Παππά.

Την ίδια ώρα το 50% των αδειών πανελλαδικής εμβέλειας -δηλαδή τέσσερις τηλεοπτικοί σταθμοί- δίνονται, ασφαλώς χωρίς αντίτιμο και χωρίς διαγωνιστική διαδικασία στην κρατική ΕΡΤ, η οποία μετά την πανηγυρική επαναλειτουργία της έχει μόλις και βίας καταφέρει να παράξει πρωτογενές τηλεοπτικό πρόγραμμα σε ενάμισι κανάλι και με νούμερα τηλεθέασης που θυμίζουν πολικές θερμοκρασίες.

Στην αντεστραμμένη λογική όμως της κυβέρνησης και σύμφωνα με τα νέα ήθη που θέλει να επιβάλει, πάταξη της διαφθοράς στον χώρο των Μέσων ισούται με περιορισμό των αδειών.

Και επικαλούνται μάλιστα ότι με αυτό τον τρόπο εξυπηρετείται ο πλουραλισμός.

Είναι λάθος, μεγάλο λάθος. Για να έχεις υγιείς επιχειρήσεις και καθαρό τηλεοπτικό τοπίο, δεν ελέγχεις τον αριθμό των αδειών. Βάζεις προϋποθέσεις διατήρησης της άδειας, δημιουργείς πλαίσιο ελέγχου και κυρώσεων. Αν ήθελε η κυβέρνηση πραγματικά να πατάξει τη διαπλοκή θα έδινε με διαφανείς διαδικασίες την κρατική διαφήμιση, θα έβαζε όριο στις ζημιογόνες χρήσεις που μπορεί να έχει ένα κανάλι, θα είχε σοβαρές κυρώσεις για τα χρέη προς το Δημόσιο, θα όριζε κανόνες αδειοδότητησης, χρηματοδότησης, και ισολογισμών. Θα έδινε τέλος, μικρό αλλά εύλογο χρονικό διάστημα στις υπάρχουσες επιχειρήσεις για να συμμορφωθούν στους νέους κανόνες, για παράδειγμα με την εισφορά νέων κεφαλαίων από τους ίδιους ή νέους μετόχους. Έτσι ο ομφάλιος λώρος μεταξύ καναλιών, τραπεζών και πολιτικών θα κοβόταν οριστικά.

Πηγή