Να πούμε αλήθειες…

Του Γιάννη Παντελάκη

Και είπε ο Τσίπρας προς τους αγρότες που συνάντησε στο Μαξίμου: «Ας προσπαθήσουμε να πούμε αλήθειες, αλλά να βρούμε και λύσεις». Πόσο ωραίο ακούγεται! Ειδικά το πρώτο μέρος της φράσης «ας προσπαθήσουμε να πούμε αλήθειες». Υπάρχει πάντα μια σχέση χρόνου και αλήθειας. Ο πρωθυπουργός είπε μια σωστή φράση, σε λάθος χρόνο. Καθυστέρησε κάποιους μήνες. Περίπου πέντε. Δεν ξανα-κέρδισε την εξουσία τον Σεπτέμβρη με αλήθειες. Οι συνομιλητές του χθες πήγαν στο Μέγαρο με τις «αλήθειες» του Σεπτέμβρη. Γι' αυτό είναι τώρα δύσκολα τα πράγματα. Και οι λύσεις τους.

Στις «αλήθειες» του Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός έκανε αυτό που με κυνικό μεν, αποκαλυπτικό δε, τρόπο περιέγραψε πριν λίγες ημέρες ο Π. Σγουρίδης. Παραπλάνησε και τους αγρότες. Όπως πράγματι έκαναν παλαιότερα οι Σαμαράς και Παπανδρέου. Και αυτό, το έκανε για τον αυτονόητο λόγο ανακατάληψης της εξουσίας. Γιατί, όπως επίσης σωστά είπε ο Σγουρίδης: «Αν δεν τάξεις, δεν σε ψηφίζει. Όταν σου μιλάει κάποιος ορθολογιστικά, δεν είναι καλός». Δεν μίλησε ορθολογιστικά ο Τσίπρας τότε. Δεν τους είπε πως «η ανάκτηση του εθνικού μας πλούτου είναι η προϋπόθεση για έξοδο από την κρίση», όπως τους είπε χθες.

Τους υποσχόταν ισοδύναμα. Παρεμβάσεις για τη στήριξη και ενίσχυση του εισοδήματος των αγροτών. Αντισταθμιστικά μέτρα. Γενικό αφορολόγητο όριο στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, τεκμαρτή δαπάνη για την αμοιβή της οικογενειακής εργασίας. Από αυτές τις διαδικασίες, αλλά και από την πάταξη της φοροδιαφυγής, θα προέκυπταν τα αντισταθμιστικά ισοδύναμα για να εξαλειφθεί η υπερφορολόγηση των αγροτών. Αυτά και άλλα πολλά τέτοια άκουγαν οι αγρότες στις προεκλογικές ομιλίες του Τσίπρα στη Λάρισα και αλλού. Και με βάσει αυτά ψήφισαν τον Σεπτέμβρη. Αυτά ήθελαν, αυτά άκουσαν, έτσι οδηγήθηκε η ψήφος τους.

Όλα αυτά, βέβαια, δεν έγιναν. Και το γνώριζαν ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τότε που έδιναν αφειδώς υποσχέσεις. Δεν θα μπορούσαν να γίνουν άλλωστε, γιατί, όπως είπε χθες, από το 2010 έως το 2015 υπήρξε μια μεγάλη καταστροφή του εθνικού πλούτου. Από τα 245 δισ. ευρώ που ήταν το ΑΕΠ, φτάσαμε στα 175 δισ. Αυτή η μείωση του ΑΕΠ υπήρχε και τότε. Την έβλεπε και ο ίδιος, την έβλεπαν και οι αγρότες. Οι οποίοι, ωστόσο, είχαν προφανώς την αίσθηση πως αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να βρει μια άλλη λύση όπως τους έλεγε. Από κάπου θα ερχόταν αυτό το χρήμα που θα κάλυπτε την αποφυγή λήψης νέων μέτρων. Ποιος ξέρει τι είχε ο καθένας στο μυαλό του γι' αυτό.

Πολλά ήταν τα ψέμματα που είπαμε ως εδώ, ας πούμε και μια αλήθεια και ας πέσει στο γιαλό, έλεγε ο Σαββόπουλος εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αν έλεγε καμιά αλήθεια ο Τσίπρα στις προηγούμενες εκλογές, υπήρχε περίπτωση να έπεφτε αυτή στο γιαλό και οι εκλογές να χανόντουσαν. Ωστόσο, ποιος θα μπορούσε σήμερα να τον κατηγορήσει για κάτι;