Ο Μητσοτάκης ξορκίζει τον λαϊκισμό. Πώς; Λαϊκίζοντας!

Όποιος έχει το κουράγιο να διαβάσει ολόκληρη την ομιλία του αρχηγού της ΝΔ στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματός του, πολύ εύκολα θα διαπιστώσει ότι χρησιμοποιεί επιχειρήματα που βασίζονται σε ψευδή ή παραπλανητικά στοιχεία. Και γι’ αυτό η ομιλία του βρίθει λαϊκιστικών αναφορών.

Του Γιώργου Καρελιά

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξορκίζει, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, τον λαϊκισμό. Και εμφανίζεται ως ο κατ’ εξοχήν «αντιλαϊκιστής» ηγέτης απέναντι στον-«λαϊκιστή», βεβαίως- Αλέξη Τσίπρα. « Η ΝΔ πρωταγωνιστεί στη μάχη εναντίον κάθε είδους λαϊκισμού» είπε στη σαββατιάτικη ομιλία του προς τα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματός του.

Όμως, όποιος έχει το κουράγιο να την διαβάσει ολόκληρη πολύ εύκολα θα διαπιστώσει ότι ο αρχηγός της ΝΔ χρησιμοποιεί επιχειρήματα που βασίζονται σε ψευδή ή παραπλανητικά στοιχεία. Και γι’ αυτό η ομιλία του βρίθει λαϊκιστικών αναφορών. Κάτι που δεν ισοσταθμίζεται με την επίκληση του- καλπάζοντος το 2014 και το 2015- λαϊκισμού του Τσίπρα.

Ας τα δούμε με πέντε παραδείγματα:

1.Είπε ο κ. Μητσοτάκης: « Η γενιά των 360 ευρώ είναι δημιούργημα του κ. Τσίπρα». Υπάρχουν σήμερα, επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, νέοι που αμείβονται με 360 ευρώ ή και λιγότερα; Ασφαλώς. Όμως, αυτό που κρύβει ο κ. Μητσοτάκης είναι ότι οι αμοιβές αυτού του επιπέδου δεν έπεσαν ξαφνικά από τον ουρανό κατά τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχισαν το 2010, με το πρώτο Μνημόνιο και συνεχίστηκαν με το δεύτερο, που εφάρμοσε η κυβέρνηση Σαμαρά, της οποίας ο κ. Μητσοτάκης ήταν μέλος. Δεν θυμόμαστε τότε να είχε αποκηρύξει τα μέτρα που οδήγησαν σε αμοιβές των 400 ευρώ. Αντίθετα, μερικά χρόνια αργότερα αποκήρυξε ως «φιλοδωρήματα» τις ενισχύσεις των νέων εργαζομένων αυτής της κατηγορίας.

2. Είπε ο κ. Μητσοτάκης: «Καμαρώνει ο κ. Τσίπρας για τα πλεονάσματα. Για τα υπερπλεονάσματα. Δεν λέει, όμως, ότι αυτά είναι λεφτά που πήρε από τους πολίτες, βάζοντας πολύ περισσότερους φόρους απ’ ό,τι του ζητούσε ακόμα και το ΔΝΤ». Όμως, ο κ. Μητσοτάκης «ξεχνά» ότι πλεονάσματα είχε συμφωνήσει με την Τρόικα και η κυβέρνηση Σαμαρά και μάλιστα μεγαλύτερα από τα σημερινά(4,5% τότε, 3,5% σήμερα). Ο τότε πρωθυπουργός, όπως και ο σημερινός, πανηγύριζε και μοίραζε. Δεν θυμόμαστε ο κ. Μητσοτάκης να είχε διαφωνήσει τότε…

3.Είπε ο κ. Μητσοτάκης: «Η ΝΔ είναι η υπεύθυνη δύναμη, η οποία με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη, όταν ο κ. Τσίπρας την έφερε στο χείλος του γκρεμού». Ο αρχηγός της ΝΔ αναφέρεται στην υπερψήφιση από το κόμμα του του τρίτου Μνημονίου το καλοκαίρι του 2015. «Ξεχνά», όμως, ότι το κόμμα του είχε αρνηθεί να ψηφίσει το πρώτο Μνημόνιο το 2010, υπονομεύοντας την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Ο κ. Σαμαράς παρίστανε τότε τον αντμνημονιακό. Μάλιστα, είχε διαγράψει την Ντόρα Μπακογιάννη, επειδή είχε υπερψηφίσει το πρώτο μνημόνιο. Ο κ. Μητσοτάκης είχε συνταχθεί τότε με τον κ. Σαμαρά(το «ξεχνά» κι αυτό…). Και, κυρίως, ο κ. Μητσοτάκης δεν λέει ποιοι ευθύνονται για το γεγονός ότι η χώρα έφτασε να απειλείται με έξοδο από την Ευρωζώνη. Ασφαλώς, αυτό δεν συνέβη επί ΣΥΡΙΖΑ, για πρώτη φορά.

4. Είπε ο κ. Μητσοτάκης: «Δεν αρνούμαστε τα λάθη του παρελθόντος. Όμως, δεν τα βάζουμε στην ίδια ζυγαριά με τα εγκλήματα του ΣΥΡΙΖΑ». Ακόμα κι αν αποδεχθεί κάποιος τον ισχυρισμό του αρχηγού της ΝΔ περί «λαθών» της ΝΔ και «εγκλημάτων» του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να εξηγήσει πώς φτάσαμε σ’ αυτά τα «εγκλήματα». Διότι η χώρα χρεοκόπησε το 2009 και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανύπαρκτος. Την χρεοκοπία είχε προετοιμάσει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή της περιόδου 2007-2009, η οποία έκρυβε το έλλειμμα και, τελικά, το εκτόξευσε στο 15,4% και παρέδωσε την οικονομία πτωχευμένη στην κυβέρνηση Παπανδρέου. Πριν φτάσουμε, λοιπόν, στα-κατά Μητσοτάκην-«εγκλήματα» του ΣΥΡΙΖΑ, είχε προηγηθεί το μέγιστο έγκλημα της προετοιμασίας της χρεοκοπίας από κυβέρνηση του δικού του κόμματος.

5. Είπε ο κ. Μητσοτάκης(για την τηλεμαχία που προτείνει ο κ. Τσίπρας): «Στις εθνικές εκλογές θα συζητήσω με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και ευχαρίστως να συζητήσω, σε ξεχωριστό ντιμπέιτ, με τον αρχηγό του δεύτερου κόμματος, που θα είναι ο κ. Τσίπρας μετά τις ευρωεκλογές. Σήμερα ο κ. Τσίπρας παίζει και πάλι με τις εντυπώσεις. Γιατί πίσω από το επίμονο αίτημα για κοκορομαχία κρύβεται η αληθινή φυγομαχία». Ο κ. Μητσοτάκης φάσκει και αντιφάσκει. Γιατί, άραγε, το ντιμπέϊτ είναι αναγκαίο στις εθνικές εκλογές, ενώ στις ευρωεκλογές είναι «κοκορομαχία»; Ο ίδιος δεν έχει αναγάγει τις ευρωεκλογές σε αναμέτρηση μέγιστης σημασίας, σε δημοψήφισμα, με στόχο να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ; Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να πάει σε μια τηλεοπτική αναμέτρηση με τον κ. Τσίπρα( ο οποίος, κατά τη αφήγηση της ΝΔ, «καταρρέει»), ώστε να του καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα; Αυτή είναι η πιο καθαρή επιλογή, τα άλλα είναι υπεκφυγές.

Δεν μπορείς να αυτοπροβάλλεσαι ως αντιλαϊκιστής, όταν τα γεγονότα λένε το αντίθετο και όταν «ξεχνάς» ή παραποιείς τα γεγονότα. Αυτό κάνει ο κ. Μητσοτάκης. Ισως ποντάρει-κι αυτός- σ’ αυτό που έχει πει ο Μακιαβέλι: «Ο καθένας βλέπει αυτό που φαίνεσαι. Λίγοι καταλαβαίνουν αυτό που είσαι».