γράφει ο Παντελής Μπουκάλας
«Μπήκε, βγήκε, νίκησε». Ιδού ένας
αυτοκρατορικός τίτλος για το σόου που παρουσίασε πρόσφατα ο Λευκός Οίκος στο
πλανητικό κοινό. Αυτόν θα προτιμούσε ο Ντόναλντ Τραμπ, πρωταγωνιστής και
πιθανότατα σεναριογράφος και σκηνοθέτης του άκρως λαϊκιστικού θεάματος: Μπήκε
στο νοσοκομείο, αφού ο κορωνοϊός δεν σεβάστηκε το ηγεμονικό του κύρος και τις
ιατρικές του απόψεις, μισοβγήκε μασκοφορεμένος, μέσα σε μαύρο SUV, για να
χαιρετήσει τους λιγοστούς τραμπικότερους των τραμπικών που βρίσκονταν εκεί,
τέλος, γνωμάτευσε μόνος του ότι έγιανε και ετοίμασε, επίσης μόνος του, το
εξιτήριό του.
Ακολούθησαν σκηνές που, όπως
ειπώθηκε στο CNN, «δεν θα περίμενε να τις δει κανείς ούτε στο απολυταρχικό
καθεστώς της Βόρειας Κορέας». Μία ημέρα πριν, ο δρ Τζέιμς Φίλιπς, της Ιατρικής
Σχολής του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσιγκτον, έψεγε «την εντελώς ανώφελη
προεδρική βόλτα» και δήλωνε πως όσοι ήταν μαζί με τον Τραμπ στο όχημα «μπορεί
να αρρωστήσουν, και να πεθάνουν ακόμα, για χάρη του πολιτικού θεάτρου». Αλλά
ό,τι και αν γραφτεί, ό,τι και αν ειπωθεί, ο μονοπωλιακός Ιδιοκτήτης της
Αλήθειας, που ειδωλολατρεύει τον εαυτό του, θα απαντήσει ότι πρόκειται για φέικ
νιους.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, που αδιαφορεί
επί δεκάμηνο για τη γνώμη των λοιμωξιολόγων, λογικό είναι να μη χρειάζεται τη
βοήθεια κανενός στην εκπόνηση ενός σεναρίου και στο στήσιμό του. Αυτός είναι ο
«ήρωας», ο λατρεμένος των όπου γης ακροδεξιών, και των δικών μας βέβαια, που
τον έχουν κορώνα στο αλαφρό κεφάλι τους. Την αγωνία την έχουν οι μάζες των
κομπάρσων, των υγειονομικώς ακάλυπτων συμπατριωτών του. Αυτοί συνεχίζουν να
θερίζονται κατά χιλιάδες από τον κορωνοϊό, σαν Ινδιάνοι σε γουέστερν με τον
Τζον Γουέιν, άγριοι και απολίτιστοι, συνεπώς αναλώσιμοι και αφανιστέοι.
Τον μαχητή θέλησε να υποδυθεί ο
απόλεμος Ντόναλντ Τραμπ. Τον νικητή μαχητή, που βγήκε να αντιμετωπίσει
καταπρόσωπο τον αόρατο εχθρό, ακάλυπτος, δίχως μάσκα. Και απαιτεί να ανταμειφθεί
για τον ηρωισμό του. Να ξαναβγεί πρόεδρος, για να συνεχίσει «να κάνει μεγάλη
την Αμερική», μικραίνοντας τον κόσμο όλο, αλλά –ηθικά και πολιτισμικά– και τις
ΗΠΑ. Ας τον έχει καλά ο Θεός, πλάσμα του είναι, έχουν άλλωστε και στενές
προσωπικές επαφές, αν πιστέψουμε τον Τραμπ, που «ακούει φωνές» και αυτός, όπως
και οι Μπους. Και ας τον φωτίσει κάποια στιγμή, έγκαιρα όμως, ώστε να
αντιληφθεί πόσους ανθρώπους παίρνει στον λαιμό του με την εφιαλτική
επιπολαιότητά του, με το (αντι)παράδειγμά του, όσον αφορά τα μέτρα κατά του
κορωνοϊού, τη μάσκα κατ’ αρχάς, αλλά και την ιαματική χρήση πόσιμης χλωρίνης.
Προς το παρόν, πάντως, ο Τραμπ
παραμένει ανεπίδεκτος μαθήσεως, μολονότι καυχήθηκε ότι στο νοσοκομείο «έμαθε
πολλά». Τι έμαθε; Αυτό που ανάρτησε στο φέισμπουκ και στο τουίτερ: ότι
«πεθαίνουν περισσότεροι από τη γρίπη παρά από την κόβιντ-19»… Κραυγαλέο το
ψέμα, ανάγκασε τους υπευθύνους των δύο μέσων κοινωνικής δικτύωσης να
αποκαθηλώσουν τα μηνύματά του, ως παραπλανητικά. Το λένε άλλωστε και οι
αριθμοί: Από τον κορωνοϊό έχουν πεθάνει μέχρι στιγμής 210.000 Αμερικανοί. Από
τη γρίπη, την περίοδο 2019-2020, και σύμφωνα με το Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου
Νόσων των ΗΠΑ, πέθαναν 22.000 άνθρωποι. Αυτό πάντως δεν σημαίνει πολλά για έναν
πρόεδρο που σε έρευνα του Πανεπιστημίου Κορνέλ προσδιορίστηκε ως η μεγαλύτερη
πηγή παραπληροφόρησης. Η ανάλυση 38 εκατομμυρίων άρθρων για την πανδημία, που
δημοσιεύθηκαν σε ΜΜΕ όλου του κόσμου, στην αγγλική γλώσσα, έδειξε πως οι
αναφορές του Αμερικανού προέδρου αποτελούσαν σχεδόν το 38% της συνολικής
παραπληροφόρησης, του λεγόμενου «infodemic». Δηλαδή ψευδών ειδήσεων που
«εξαπλώνονται ταχύτερα και ευκολότερα από τον ιό».
Αν οι αριθμοί 210.000 και 22.000
δεν αφορούσαν άσημους νεκρούς αλλά μίλιον και μπίλιον δολαρίων, θα την
καταλάβαινε τη διαφορά ο πρόεδρος. Με τους ανθρώπους, με τα μισά κι ασήμαντα
ανθρωπάκια, έχει κάποιο πρόβλημα. Ανέκαθεν. Από τότε που τους γελοιοποιούσε στο
τηλεοπτικό του ριάλιτι «Ο υποψήφιος» («The Apprentice»), ώσπου να αποφασίσει αν
θα τους στείλει «στη σουίτα ή στον δρόμο». Και την προεδρία σαν ένα ριάλιτι
σόου την αντιμετωπίζει, σωστά το είπε προ διμήνου ο Μπαράκ Ομπάμα· και αυτός
όμως χρωστάει ακόμα μία ουσιώδη, τίμια αυτοκριτική για τις δύο θητείες του.
Τυλιγμένοι στο κουβάρι των
αντιφατικών επίσημων ανακοινωθέντων και των ημιεπίσημων πλαστών ειδήσεων,
καταλάβαμε τελικά όλοι πως ο Αμερικανός πρόεδρος ίσως είναι ο μοναδικός ασθενής
στον κόσμο που έλαβε συγκεκριμένη, «προχωρημένη» αγωγή – μια θεραπεία με
αντικλωνικά αντισώματα, η οποία μάλιστα βρίσκεται σε πρώιμο πειραματικό στάδιο
και δεν έχει εγκριθεί ακόμα· μόλις 275 βαριά νοσούντες είναι οι «τυχεροί», κατ’
ουσίαν πειραματάνθρωποι.
Η είδηση ενόχλησε πολλούς, και
πρώτους ανάμεσά τους τους συγγενείς θυμάτων, που έκριναν άδικη την όλη
μεταχείριση και προσβλητικότατα όσα είπε ο Τραμπ μετά το εξιτήριό του. Ενόχλησε
επίσης τους ανεξάρτητους επιστήμονες, τους μη υποταγμένους στο ογκολιθικό
προεδρικό «εγώ», που θεώρησαν επικίνδυνη τη χρήση πειραματικών φαρμάκων, αλλά
και περίεργη τη χορήγηση σε ασθενή που υποτίθεται πως αντιμετώπιζε ήπιο
πρόβλημα σκευασμάτων που χορηγούνται σε βαρύτατα νοσούντες. Ουδείς πάντως
παραξενεύτηκε. Ενας πλανητάρχης έχει τα προνόμιά του. Κι ένας πλανητάρχης σαν
τον Τραμπ, πεπεισμένος για την ιστορική, ίσως και διαπλανητική μοναδικότητά
του, δεν θα τα άφηνε ανεκμετάλλευτα. Εξ ου και η πικρή διαπίστωση, πάλι του
αναρχοαυτόνομου CNN: «Αν νοσήσετε από κορωνοϊό, μην περιμένετε να έχετε την
ίδια μεταχείριση με τον πρόεδρο Τραμπ».
Η γνωστοποίηση της προνομιακής
μεταχείρισης του υψηλού ασθενούς ανατροφοδότησε διεθνώς τη βλακώδη
συνωμοσιολογία. «Δουλεύει όλο τον πλανήτη ο αυτοκράτωρ Τραμπ. Ηπιε το εμβόλιο
(που υπάρχει) κι έγινε καλά σε 48 ώρες!» είπε και ελάλησε στο πρωτοσέλιδό του
ένα μακελάρικο κιτρινόφυλλο, από αυτά τα ακροδεξιότατα που προσκυνούν τον Τραμπ
σαν μέγα μάγκα. Ασήμαντη λεπτομέρεια, η εμμονή των γιατρών να χορηγούν τα
εμβόλια προληπτικά όχι σε ήδη νοσούντες. Μάλλον πρέπει να επανεκπαιδευθούν στη
Σχολή Τραμπ.
Στη σχολή αυτή η αυθεντία της
εξουσίας περιφρονεί κομπαστικά την ουσία της επιστήμης, αδιαφορώντας για το
αναπόφευκτο κοινωνικό κόστος. Και 250.000 και 300.000 να μετρηθούν οι νεκροί
στις ΗΠΑ έως το τέλος της θητείας του Τραμπ, αυτός μεγιστάνας ήταν και
μεγιστάνας θα παραμείνει. Μεγιστάνας της ανάγωγης επιπολαιότητας, της
απαιδευσίας, του ρατσισμού, του σεξισμού. Αν εμείς εδώ στην Ελλάδα νιώσαμε
ανακουφισμένοι με την καταδίκη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης,
σαν να μας έσωσε από το χρυσαύγειο άγος ένας νέος Επιμενίδης Κρης, το τράμπειο
άγος θα συνεχίζει να μαγαρίζει τις ΗΠΑ ακόμα και αν ηττηθεί ο Τραμπ στις
εκλογές. Κι ωστόσο, θα ’ναι το πρώτο βήμα.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου