Του Θανάση Καρτερού
Se vis pacem, para bellum - αν θέλεις ειρήνη, προετοίμαζε πόλεμο! Είτε το είπε ο Ιούλιος Καίσαρας, είτε ο Αστερίξ, το απόφθεγμα καθοδηγεί από την αρχαιότητα κράτη, ηγέτες, κόμματα, επιχειρήσεις, συμμαχίες - ακόμα και απλούς ανθρώπους στη σχέση τους με κακότροπους γείτονες. Γιατί σε έναν κόσμο σκληρού ανταγωνισμού για το μέγιστο κέρδος και ακόμα σκληρότερης σύγκρουσης για την εξουσία δεν είναι και πολύ πιθανό να διαπραγματευτεί κανείς αν δεν ξέρει ότι ο απέναντι έχει όχι μόνο τις υλικές δυνατότητες, αλλά και την αποφασιστικότητα να συγκρουστεί.
Στα καθ' ημάς, ακόμα και το κυβερνητικό "Βήμα" προσχωρεί με το χθεσινό κύριο άρθρο του στην
άποψη αυτή: Προϊόντος του χρόνου ή θα συμβιβασθούμε και θα προσαρμοσθούμε στις απαιτήσεις των δανειστών ή θα τα σπάσουμε μαζί τους. Αν λοιπόν δεν αντέχουμε τον επώδυνο συμβιβασμό και επιλέξουμε τη σύγκρουση, δεν έχουμε παρά ένα δρόμο: Να προετοιμασθούμε γι' αυτήν, γράφει. Χωρίς να διευκρινίζει βέβαια σε ποιον απευθύνει τις παραινέσεις - γιατί στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυνάμεις που ετοιμάζονται για σύγκρουση και άλλες που την εξορκίζουν ως απόλυτη καταστροφή.
Αν είναι έτσι τα πράγματα όμως, γιατί τους έχει πιάσει τέτοιο καθεστωτικό αμόκ με όσους αντιλαμβάνονται τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές ως σύγκρουση; Με όσους διαβεβαιώνουν ότι προετοιμάζονται για σύγκρουση; Με όσους ακριβώς γι' αυτό απευθύνουν στους πολίτες προσκλητήριο επιστράτευσης και «πολέμου» και όχι πρόσκληση σε γεύμα με κύριο πιάτο το Μνημόνιο; Με όσους ξεκαθαρίζουν ότι το ΟΧΙ στους δανειστές και στους επικυρίαρχους της Ευρώπης και σύγκρουση σημαίνει, και απλή υπόθεση δεν είναι; Και συνεπώς έχει ρίσκο;
Γιατί, αλήθεια, στη σημερινή συγκυρία, όσοι δηλώνουν ότι ετοιμάζονται για σύγκρουση είναι επιπόλαιοι και εθνικά επικίνδυνοι, ενώ όσοι πασχίζουν να κατευνάσουν τους αλαζόνες δανειστές είναι σοβαροί και εθνικώς επωφελείς; Γιατί μπορούν να διαπραγματευτούν καλύτερα όσοι θεωρούν τα Μνημόνια μονόδρομο, τις τρόικες αναγκαίο κακό και τη σύγκρουση μαζί τους εθνική καταστροφή, από κείνους που θεωρούν τα Μνημόνια αιτία πολέμου, τις τρόικες ανεπιθύμητες και προσπαθούν να συγκεντρώσουν και να εμπνεύσουν δυνάμεις για επικείμενο «πόλεμο»;
Μα γιατί αν απειλούμε τους δανειστές με Κούγκι, μπορεί να μας αφήσουν να γίνουμε Κούγκι - απαντούν οι σώφρονες. Εντάξει, αλλά με τέτοια μυαλά ας μην μιλούν για διαπραγμάτευση. Hande hoch και τελειώσαμε...