Νέο «όπλο» του υπουργείου Οικονομικών κατά του λαθρεμπορίου

Το Υπουργείο Οικονομικών αύριο Πέμπτη, 1η Δεκεμβρίου, πραγματοποιεί εκδήλωση για την παρουσίαση του αυτοκινούμενου συστήματος ελέγχου ακτινών Χ, στον προαύλιο χώρο της αποθήκης Γ4 του Ο.Λ.Π. (Γ’ Τελωνείο, περιοχή Κερατσίνι, είσοδος από Λ. Δημοκρατίας).

Το αυτοκινούμενο σύστημα ελέγχου ακτινών Χ, αποτελεί δωρεά της εταιρίας «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ» προς το Υπουργείο Οικονομικών και η λειτουργία του θα συμβάλει σημαντικά στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου.

Κατόπιν της παρουσίασης, θα ακολουθήσει επίδειξη της λειτουργίας του αυτοκινούμενου συστήματος ελέγχου ακτινών Χ.

Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 12:30 μ.μ. 

WSJ: Αυτά είναι τα μέτρα του ESM για το ελληνικό χρέος

Σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο του ESM που επικαλείται η Wall Street journal τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που έχει ετοιμάσει για το ελληνικό χρέος μπορεί να μειώσουν το ύψος του κατά περισσότερες από είκοσι μονάδες έως το 2060.

Περιλαμβάνει συγκεκριμένα επέκταση ωριμάνσεων για κάποια χρεόγραφα και «κλείδωμα» επιτοκίου για ορισμένα από τα δάνεια της Ελλάδας, προκειμένου να προστατευθεί από μελλοντικές αυξήσεις επιτοκίων.

Το εξασέλιδο έγγραφο, με ημερομηνία 25 Νοεμβρίου, καταρτίστηκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).

Ο σωρευτικός αντίκτυπος των μέτρων αυτών, το 2060, θα μείωνε τον λόγο χρέος προς ΑΕΠ κατά 21,8 ποσοστιαίες μονάδες.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα τον Μάιο, το 2060 προβλέπεται ότι ο λόγος χρέος προς ΑΕΠ θα είναι 104,9%, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι η Ελλάδα θα εφαρμόσει πλήρως τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές στο πλαίσιο του Προγράμματος που εφαρμόζεται.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο του Μηχανισμού, πρόκειται για έγγραφο εργασίας που κατήρτισε ο ESM, μετά την εντολή που έλαβε από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, στις 25 Μαΐου, να σχεδιάσει μια πρώτη δέσμη μέτρων για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.

Στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου τα μέτρα

Πρόσθεσε δε ότι ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, θα παρουσιάσει τις προτάσεις στους υπουργούς στη συνεδρίαση του Eurogroup που θα πραγματοποιηθεί στις 5 Δεκεμβρίου.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τα μέτρα που περιλαμβάνονται στις προτάσεις του ESM υποτίθεται ότι θα εφαρμοστούν μέχρι το τέλος του ελληνικού Προγράμματος, στα μέσα του 2018.

Τυχόν πιο μακροπρόθεσμα μέτρα θα ληφθούν, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα προθέσεις, μόνον εφόσον είναι απαραίτητο και θα αποφασιστούν μετά το τέλος του Προγράμματος.

Τι προτείνει αναλυτικά ο ESM

O ESM προτείνει τρεις δέσμες βραχυπρόθεσμων μέτρων με σημαντικότερο το «κλείδωμα» του επιτοκίου που πληρώνει η Ελλάδα για τρέχοντα, αλλά και μελλοντικά, δάνεια, προστατεύοντας τη χώρα από την πληρωμή υψηλότερων επιτοκίων στο μέλλον.

Προβλέπεται επίσης η ανταλλαγή των ομολόγων κυμαινόμενου επιτοκίου που βρίσκονται στην κατοχή των ελληνικών τραπεζών μετά τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησής τους με ομόλογα σταθερού επιτοκίου και τη χρήση interest-rate swaps για να φιξαριστούν οι πληρωμές της χώρας για κάποια δάνεια του ESM, καθώς και κάποιες μελλοντικές εκταμιέσεις προς την Ελλάδα με τη μορφή δανείων σταθερού επιτοκίου.

Στα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνεται επίσης η επέκταση της ωρίμανσης κάποιων δανείων στα 32,5 χρόνια από τα 28,3 χρόνια.

Αν και ο ESM προειδοποιεί ότι η αποτελεσματικότητά τους θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από τις συνθήκες που θα επικρατήσουν στις αγορές.

Εάν εγκριθούν, τα σχέδια του ESM θα εφαρμοστούν άμεσα και έως το τέλος του Μνημονίου, στα μέσα του 2018.

Οι προτάσεις του ESM δεν έχουν ακόμα εγκριθεί από τους ευρωπαίους εταίρους θα παρουσιαστούν στο κρίσιμο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, με πηγές της WSJ να προβλέπουν ωστόσο ότι οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα δώσουν το «πράσινο φως».

Ενα ακόμη μέτρο θα είναι η άρση του προστίμου στα επιτόκια που θα πλήρωνε η Ελλάδα σε κάποια από τα δάνεια της το 2017, σχετικά με στόχους ιδιωτικοποιήσεων. Η κατάργηση του προστίμου από το 2018 και έπειτα θα εξεταστεί στο πλαίσιο των βραχυπρόθεσμων μέτρων.

Πηγή

Ναυάγησε οριστικά η πώληση της ΔΕΣΦΑ στους Αζέρους

Ναυάγησε οριστικά η πώληση της ΔΕΣΦΑ στο στην Αζέρικη εταιρεία SOCAR και την Ιταλικών συμφερόντων Snam.

Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Υπουργείου Ενέργειας η πρόταση των εταιρειών περί απομείωσης του τιμήματος (αποπληρωμή σε δόσεις), ήταν νομικά ανέφικτη και θα ακύρωνε τον διαγωνισμό, ενώ οι εναλλακτικές προτάσεις τους είναι ανεφάρμοστες εντός του κοινοτικού θεσμικού πλαισίου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Υπουργείου Ενέργειας:

«Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση ήταν σε συνεχείς συζητήσεις με εκπροσώπους των εταιρειών SOCAR και Snam για την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ. Το κλίμα στις συζητήσεις ήταν εποικοδομητικό. Εντούτοις, η πρόταση που κατατέθηκε από την πλευρά των υποψηφίων αγοραστών, σχετικά με απομείωση του τιμήματος (αποπληρωμή σε δόσεις), ήταν νομικά ανέφικτη και θα ακύρωνε τον διαγωνισμό.

Εξετάστηκαν εναλλακτικές προτάσεις που έκαναν οι υποψήφιοι αγοραστές, για τη βελτίωση της αξίας μέσω εγγυοδοτικών μηχανισμών, οι οποίες διαπιστώθηκε, τελικά, ότι είναι ανεφάρμοστες εντός του κοινοτικού θεσμικού πλαισίου. Οι προτάσεις της κυβέρνησης αποσκοπούσαν στη βελτίωση της οικονομικής θέσης της εταιρείας, με βάση την αύξηση της ανακτήσιμης διαφοράς των παρελθόντων ετών, στο πλαίσιο της υφιστάμενης νομοθεσίας. Οι προτάσεις αυτές δεν έγιναν αποδεχτές, με αποτέλεσμα οι συζητήσεις να ολοκληρωθούν».

Πηγή

Καταγγελίες για σκάνδαλο στα ΕΛΤΑ από τον Γ. Μανιάτη - Εχασαν τον διαγωνισμό για τα νέα διαβατήρια

Αιχμές για ανικανότητα και ευθύνες του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστου Σπίρτζη, για την απόρριψη των ΕΛΤΑ από τον διαγωνισμό που αφορά την έκδοση των νέων διαβατηρίων, καταλογίζει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης.

Σε δήλωσή του, ο κ. Μανιάτης διερωτάται αν πρόκειται για «σκάνδαλο ή εξευτελισμό χωρίς τελειωμό». Οπως αναφέρει, οι εργαζόμενοι των ΕΛΤΑ καταγγέλλουν ότι «η διορισμένη Διοίκηση του κ. Σπίρτζη στον διαγωνισμό για τα διαβατήρια της ελληνικής αστυνομίας ύψους 10,8 εκατ. ευρώ έστειλε τα δικαιολογητικά για τον αντίστοιχο διαγωνισμό του ΕΟΠΥΥ, με αποτέλεσμα τα ΕΛΤΑ να αποκλειστούν από την αρχή για τυπικούς λόγους». Μάλιστα, σύμφωνα με τις ίδιες καταγγελίς «είχε προηγηθεί ίδιο "λάθος" για τον διαγωνισμό της ΕΥΔΑΠ, ύψους 10 εκατ. ευρώ».

Ο Γ. Μανιάτης υπογραμμίζει πως «επειδή οι "συμπτώσεις" ανικανότητας οδηγούν στη βεβαιότητα σκανδάλου και σκοπιμότητας, ο εποπτεύων υπουργός κ. Σπίρτζης οφείλει άμεσα να ζητήσει από την ελληνική Δικαιοσύνη να παρέμβει, προκειμένου να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον, διαφορετικά θα είναι συνένοχος ενός κραυγαλέου οικονομικού σκανδάλου του χώρου ευθύνης του».

Πηγή

«Και άφες ημίν τα χρέη ημών»

Ο γερμανικός τύπος ανησυχεί ήδη για την περίπτωση που το ιταλικό δημοψήφισμα της Κυριακής αναγκάσει τον Ματέο Ρέντσι σε παραίτηση. Θα οδηγήσει άραγε και το Eurogroup την Ελλάδα σε πρόωρες εκλογές;

Ενώ πλησιάζει η καίρια Δευτέρα και το Eurogroup, στο οποίο θα κριθεί αν έχει ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος στήριξης και αν ληφθούν πρώτες αποφάσεις για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, το περιοδικό Spiegel δημοσιεύει στη διαδικτυακή του έκδοση σχετική ανταπόκριση από την Αθήνα με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Και άφες ημίν τα χρέη ημών».

«Η συνεδρίαση του Eurogroup κρύβει έναν τεράστιο κίνδυνο για τον Αλέξη Τσίπρα. Εάν αναβληθεί μια ελάφρυνση του χρέους ή ακόμα χειρότερα ζητηθεί από την Αθήνα αυστηρότερη λιτότητα, τότε ο Έλληνας πρωθυπουργός κινδυνεύει να καταρρεύσει πολιτικά. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα στο Eurogroup θα αναζωπύρωνε τις εικοτολογίες για πρόωρες εκλογές που πιέζουν ήδη τον Τσίπρα. Η οργή των ψηφοφόρων για την κυβέρνηση θεριεύει όλο και περισσότερο μπροστά σε μια κρίση που έχει γίνει από καιρό μόνιμη κατάσταση. Στις δημοσκοπήσεις ο Τσίπρας χάνει.»

Για το Spiegel πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα θα ήταν ό, τι χειρότερο ενόψει άλλων, αποφασιστικών αναμετρήσεων σε μεγάλες χώρες, λόγω του ανερχόμενου λαϊκισμού, λόγω της επίφοβης συμφωνίας με την Τουρκία που μπορεί να οδηγήσει σε νέα έξαρση του προσφυγικού, λόγω του νέου Αμερικανού προέδρου Τραμπ. Και άλλοι στην Ευρώπη θα προτιμούσαν μια ικανοποίηση των ελληνικών προσδοκιών.

«Η Κομισιόν ωστόσο», τονίζει το γερμανικό περιοδικό, «έχει μόνο περιορισμένο λόγο στο ζήτημα αυτό, το δε Eurogroup είναι μόνο στα χαρτιά μια συνάθροιση ίσων. Τον λόγο έχει πρωτίστως ένας, από τον οποίο εξαρτάται πλέον η δημοσιονομική μοίρα της Ελλάδας: ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Που όμως δεν βλέπει γιατί είναι επείγοντα τα ζητήματα που επισημαίνει η Αθήνα. Και φυσικά, με το βλέμμα στραμμένο στις γερμανικές εκλογές του 2017, ο Σόιμπλε δεν θα γίνει πιο γενναιόδωρος.»

Ως γνωστόν το ΔΝΤ ζητά επίσης την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους για να γίνει διαχειρίσιμο. «Υπάρχει όμως και ένας ακόμα δρόμος για το ΔΝΤ», καταλήγει το Spiegel, „που θα έκανε ευτυχισμένο και το Βερολίνο, αλλά θα προκαλούσε στην Ελλάδα πολιτική καταστροφή. Εάν ελαφρύνσεις του χρέους δεν τίθενται πλέον επί τάπητος, τότε περισσότερη λιτότητα και υψηλότεροι φόροι θα διασφάλιζαν τα αναγκαία πλεονάσματα στην Ελλάδα, διαμηνύεται από την Ουάσιγκτον. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία για την ελληνική κυβέρνηση.»

Η Berliner Zeitung δημοσιεύει άρθρο για τις τουριστικές τάσεις που διαφαίνονται ήδη για το 2017. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία η Μαγιόρκα θα παραμείνει το αγαπημένο νησί των Γερμανών. Μια αγάπη που θα φουντώσει ακόμα πιο πολύ του χρόνου, καθώς ένας άλλος αγαπημένος προορισμός, η Τουρκία, βρίσκεται σε τουριστική ύφεση λόγω της πολιτικής κατάστασης που επικρατεί. Το σλόγκαν, με το οποίο παρ' όλα αυτά οι τουρ οπερέιτορ προσπαθούν να προσελκύσουν τουρίστες στην Τουρκία είναι: ξενοδοχεία υψηλής ποιότητας σε χαμηλές τιμές.

Οι κλασικοί προορισμοί της Μεσογείου θα διατηρήσουν το προβάδισμά τους και το 2017. Η Tui μάλιστα προσφέρει 40% περισσότερα ξενοδοχεία στην Κρήτη, τη Ρόδο και την Κω. Από την άλλη οι κερδισμένοι προορισμοί του 2016 θα γίνουν ακριβότεροι του χρόνου. Σύμφωνα με τους Thomas Cook και Neckermann για παράδειγμα οι «ασφαλείς» προορισμοί Ελλάδα και Βουλγαρία θα έχουν 4% αύξηση των τιμών.

Σπύρος Μοσκόβου  

Το νέο δεξιό κόμμα της... κεντροαριστεράς

'Οταν τρεις πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζουν νέο κόμμα, το προφανές είναι να κοιτούν προς την κεντροαριστερά.

Στην περίπτωση, όμως, των Γιάννη Ραγκούση, Αννας Διαμαντοπούλου και Γιώργου Φλωρίδη, η κεντροαριστερά είναι μάλλον ξεχασμένη - έως και... απαγορευμένη λέξη.

Ως εκ τούτου και η πρωτοβουλία τους για τη σύσταση νέου πολιτικού σχηματισμού - την οποία επιβεβαίωσε σήμερα ο Γιάννης Ραγκούσης - αρκείται στους όρους του «προοδευτικού» και «μεταρρυθμιστικού» φορέα και, στην πραγματικότητα, στοχεύει στον χώρο της κεντροδεξιάς, ήτοι στις παρυφές της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Η ιδέα», είπε ο Γιάννης Ραγκούσης μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Action FM, «είναι να φτιαχτεί ένα σύγχρονο ισχυρό προοδευτικό, νέο προοδευτικό κόμμα το οποίο θα έχει την εξής ειδοποιό διαφορά: ότι δεν θα είναι το κόμμα των 5 επωνύμων αλλά θα είναι το κόμμα των προοδευτικών πολιτών».

Ο ίδιος διευκρίνισε ότι στο ιδρυτικό σχήμα του νέου κόμματος δεν μετέχει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, παρά τις φήμες και τις πληροφορίες για ζυμώσεις και πολιτικά δείπνα με τη συμμετοχή και του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά και προέδρου του ΠΑΣΟΚ:

«Εγώ δεν έχω καμία συνομιλία με τον κύριο Βενιζέλο, και σε κάθε περίπτωση ο κύριος Βενιζέλος είναι πρώην πρόεδρος και ενεργό στέλεχος και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ως Δημοκρατικής Συμπαράταξης», είπε ο Γιάννης Ραγκούσης προσθέτοντας:

«Εδώ επιτρέψτε μου, επειδή συνδέεται με το τι γίνεται με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, προσέξτε, εδώ η ιδέα η δική μας, αν θέλετε η βούληση κι η θέληση, δεν είναι να κατακερματίσουμε περαιτέρω τον χώρο τον συγκεκριμένο που σας προείπα. Είναι αν θέλετε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να τον ενοποιήσουμε».

Οι πληροφορίες, πάντως, επιμένουν ότι οι διεργασίες περί της σύστασης του νέου κόμματος τελούν εν γνώσει τόσο του Ευάγγελου Βενιζέλου όσο και του επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρου Θεοδωράκη.

Σε ό,τι αφορά, δε, τον επικεφαλής του νέου κόμματος, οι έως τώρα σχεδιασμοί προβλέπουν εκλογή του από τους πολίτες. 

Πηγή

Άλλα έλεγε ο Μηλιός. Και;

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Μηλιός, δέχτηκε να αναλάβει μια κυβερνητική θέση παρ’ ότι ήταν από αυτούς που κατήγγειλαν -από τα αριστερά υποτίθεται- την κυβερνητική πολιτική. Ο Μηλιός, θα αμείβεται με χρήματα, ένα μέρος των οποίων παίρνει η χώρα από τους δανειστές με αντάλλαγμα τα μνημόνια τα οποία ο ίδιος καταγγέλλει. Ο Μηλιός, δεν έχει καμία επαγγελματική σχέση με το αντικείμενο που κλήθηκε να αναλάβει. Κάτι δεν πάει καλά με τον Μηλιό; Δεν είμαι σίγουρος.

Για να απαντήσουμε καταφατικά, θα πρέπει να θεωρήσουμε πως ο Μηλιός αποτελεί την εξαίρεση σε έναν κανόνα στον οποίο υπάρχει συνέπεια και αξιοκρατία.

Ή να υποθέσουμε πως ο συγκεκριμένος, συνδέεται με κάποιο τρόπο με ένα ουσιαστικά αριστερό αφήγημα το οποίο γκρεμίστηκε στα εξ ων συνετέθη. Δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Το αφήγημα με το οποίο αναρριχήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ήταν κάποιο με ηθικοπλαστικού χαρακτήρα πτυχές, το οποίο συνοψιζόταν  με δυο λέξεις: «ηθικό πλεονέκτημα». Είχε αυτό το πλεονέκτημα συγκριτικά με τους προηγούμενους γιατί πολύ απλά δεν είχε δοκιμαστεί στην εξουσία, δεν την είχε διαχειριστεί. Ηθικό πλεονέκτημα είχε, εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης δεν είχε.

Το πλεονέκτημα ακυρώθηκε από το πρώτο κιόλας χρονικό διάστημα. Δεκάδες περιπτώσεις το αποδεικνύουν. Έπεσαν με τα μούτρα σε διορισμούς κομματικών και όχι μόνο φίλων, στην προσπάθεια δημιουργίας της δικής τους διαπλοκής και όσο ο χρόνος περνούσε έκαναν εμφανή και τα σημάδια αλαζονείας. Ο Μηλιός, είναι μια από τις περιπτώσεις που συμπορεύτηκαν με αυτό το αφήγημα και απλά κάποια στιγμή είπε ότι διαφώνησε με το μνημόνιο. Αυτή αποτελεί την μοναδική του διαφορά με τους υπόλοιπους του ΣΥΡΙΖΑ. Ε, ήρθε η στιγμή που απέδειξε κι αυτός πως η διαφωνία είχε εικονικό χαρακτήρα. Πταίσμα.

Η προσέγγιση που στηρίζεται στο αξίωμα «ηθικό πλεονέκτημα», είναι περισσότερο ηθικολογικού και όχι πολιτικού χαρακτήρα. Οι άλλοι ήταν ανήθικοι, αμοραλιστές, απατεώνες, εμείς είμαστε οι καλοί άνθρωποι και δεν έχουμε τέτοια χαρακτηριστικά. Η πολιτική ωστόσο, δεν προσφέρεται ως ένα πεδίο δράσης με βάσει την καλοσύνη, την ηθική και το καλό. Αλλά, προτάσεις συγκεκριμένες που κάνουν ορατές τις διαφορές και αποτελούν (ακόμα και στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης) εναλλακτικές λύσεις διακυβέρνησης.

Στην ιδιόμορφη χώρα μας, το περιεχόμενο που δίνουμε σε πολιτικές και ιδιαίτερα ιδεολογικές έννοιες, διαφέρει από εκείνο που συμβαίνει σε άλλες χώρες και ειδικότερα διαφέρει από το πραγματικό τους νόημα. Έστω και έτσι όμως, ένα κόμμα πέρα από αυτά που διαχειρίστηκαν τις τύχες μας από την μεταπολίτευση έως τον Ιανουάριο του 2015, είχε πολλές ευκαιρίες και δυνατότητες για να υλοποιήσει μια πολιτική πρόταση η οποία θα έκανε την διαφορά. Και την οποία είχε ανάγκη η χώρα. Αν υποθέσουμε πως οι οικονομικές επιλογές ήταν ένας μονόδρομος που έγινε αναγκαστικός λόγω της εξάρτησης από τους δανειστές, οι υπόλοιπες επιλογές δεν αποτελούσαν μονόδρομο.

Το έδαφος για ριζικές αλλαγές στον εκσυγχρονισμό του κράτους και της απόρριψης παθογενειών που μας έφεραν ως εδώ, ήταν μεγάλο και πρόσφορο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε την ευκαιρία να διαχωρίσει το κράτος από τους ιεράρχες, να επιβάλει την αξιοκρατία και την διαφάνεια, να καταργήσει τον νεποτισμό και τον κομματισμό, να θωρακίσει το κράτος από εξαρτήσεις με κάθε μορφής διαπλεκόμενα συμφέροντα κ.ο.κ. Είχε ένα τεράστιο πεδίο δράσης για να αντιμετωπίσει αρνητικά φαινόμενα που χαρακτηρίζουν την λειτουργία της νεότερης δημοκρατίας.

Όχι απλά δεν το έκανε, αλλά ούτε καν το προσπάθησε. Προτίμησε συμμαχίες με εκπροσώπους συμφερόντων και στρωμάτων που θα τον διατηρούσαν στην εξουσία. Η οποία μετατράπηκε σε αυτοσκοπό. Ανέπτυξε εξαιρετικές σχέσεις με ομάδες που θα του έδιναν την στήριξη για να παραμένουν σε υπουργικές καρέκλες διάφοροι και να καταλαμβάνουν κυβερνητικά αξιώματα διάφοροι άλλοι. Όπως ο Μηλιός για παράδειγμα…  

Κατώτατος μισθός, συλλογικές συμβάσεις κρίνουν τη συμφωνία στο εργασιακό

Χαμένη στη… μετάφραση των μηνυμάτων του Μοσχοβισί βρίσκεται η Υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου.

Και αυτό γιατί ο Γάλλος Κοινοτικός Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων από τη μία τάχθηκε υπέρ του "Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κεκτημένου" σε σχέση με τις  συλλογικές διαπραγματεύσεις  και από την άλλη δεν θέλει να βγάλει το ΔΝΤ (το οποίο αντιστρατεύεται την εφαρμογή του "κεκτημένου" αυτού, αν μη τι άλλο, στην Ελλάδα) εκτός διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος σε ό,τι αφορά το νέο Εργασιακό.

Ως ενδεχόμενο "συμβιβασμού" των δύο "άκρων", δηλαδή του ΔΝΤ που θέλει διατήρηση του ισχύοντος πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις (σ.σ. καθορισμός του κατώτατου μισθού από το κράτος, υπερίσχυση επιχειρησιακών έναντι κλαδικών συμβάσεων) από τη μια μεριά και της κυβέρνησης που θέλει κατάργηση του από την άλλη, παραμένει η θέσπιση των όποιων αλλαγών το Σεπτέμβριο του 2017 αντί για τον ερχόμενο μήνα.

Στις Βρυξέλλες η Αχτσιόγλου σήμερα και αύριο

Το διφορούμενο μήνυμα που άφησε ο Μοσχοβισί στην κυβέρνηση πριν φύγει χθες από την Αθήνα, ίσως έχει την ευκαιρία να αποκρυπτογραφήσει η Ε. Αχτσιόγλου σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες, αν και σύμφωνα με το πρόγραμμα των επαφών της που ανακοινώθηκε, δεν υπάρχει κάποια συνάντηση με στελέχη της Κομισιόν παρά μόνο με Γερμανούς, κυρίως, Ευρωβουλευτές.

Και όλα αυτά τρεις μέρες μόνο πριν τη λήξη του τελεσιγράφου Μοσχοβισί για τεχνική συμφωνία κυβέρνησης–θεσμών μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή.

Συγκεκριμένα, η Ε. Αχτσιόγλου θα συναντηθεί σήμερα στις Βρυξέλλες με τη Γερμανίδα αντιπρόεδρο της ευρωομάδας των Πρασίνων, Ska Keller, και ευρωβουλευτές των Πρασίνων.

Αύριο, Πέμπτη,  η κα. Αχτσιόγλου θα έχει συναντήσεις  με την επίσης Γερμανίδα πρόεδρο της ευρωομάδας της Αριστεράς (GUE- NGL), Gabi Zimmer, ευρωβουλευτές του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς και μέλη της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.  

Αυτές οι συναντήσεις της Ε. Αχτσιόγλου δεν φαίνεται να έχουν παρά συμβολικό χαρακτήρα (δεδομένου ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν παίζει γενικότερα κάποιο αποφασιστικό ρόλο στη διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τους Θεσμούς) είναι προγραμματισμένες πριν το τελεσίγραφο που έδωσε ο Μοσχοβισί προκειμένου να υπάρξει συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο μέχρι την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου (ενόψει του κρίσιμου Eurogroup της 5/12).

Γα αυτό, η παρουσία της Ε. Αχτσιόγλου στις Βρυξέλλες, δηλαδή στην έδρα της Κομισιόν- θα μπορούσε δυνητικά να προωθήσει συνολικά τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς για το νέο Εργασιακό, τη στιγμή που αυτή φαίνεται να έχει κολλήσει ιδίως στο θέμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Και με το "Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κεκτημένο" και με το ΔΝΤ ο Μοσχοβισί

Ο  κ. Μοσχοβισί ετάχθη προχθές δημοσίως υπέρ του "Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κεκτημένου".

Ωστόσο, χθες εξερχόμενος από τη συνάντηση του με την Ε. Αχτσιόγλου, δήλωσε πως δεν είναι από αυτούς που διαχωρίζουν τους θεσμούς (σ.σ. δηλαδή το ΔΝΤ από την Κομισιόν) και είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να μην κάνει και αυτή το ίδιο. Με άλλα λόγια, από τη μία ο κ. Μοσχοβισί φαίνεται να συμμερίζεται δειλά (χωρίς να τις αποδέχεται) τις θέσεις της ελληνικής πλευράς περί επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, από την άλλη αρνείται να διαφοροποιηθεί ρητά από τις θέσεις του ΔΝΤ που τάσσονται ενάντια σε οποιαδήποτε επαναφορά διατάξεων που καταργήθηκαν την περίοδο 2010-2013.   

Δημήτρης Κατσαγάνης

Πρόκληση και από τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου : Η Ελλάδα έχει καταλάβει 18 βραχονησίδες, θα τις πάρουμε πίσω;

Και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον επικεφαλής του κόμματος CHP Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, κατάφερε να σύρει στον εθνικιστικό διαγωνισμό ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν.

Τη στιγμή που ο Τούρκος Πρόεδρος με δηλώσεις του για τη σημαία της Κύπρου προκαλούσε για μία ακόμα φορά καθώς την αμφισβητούσε, ενώ έκανε λόγο για «αίμα Τούρκων ηρώων στο νησί», ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου επανέφερε σε ομιλία του το θέμα των βραχονησίδων υποστηρίζοντας ότι τα μικρά νησιά του Αιγαίου κατέχονται από την Ελλάδα.

«Θα πάρετε πίσω τα 18 νησιά ή όχι;» είπε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προς τους βουλευτές του κόμματος του θέτοντας το ερώτημα στον πρωθυπουργό της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ.

«Είναι αυτά τα νησιά δικά μας; Είναι, λένε (σ.σ. η τουρκική κυβέρνηση). Θα πρέπει να σηκωθεί η σημαία μας εκεί; Ναι, απαντούν. Αλλά υπάρχει ακόμα εκεί η ελληνική σημαία, γιατί δεν παρεμβαίνετε;» αναρωτήθηκε ο Κιλιτσντάρογλου.

Πηγή 

Υπέρογκες επιβαρύνσεις για χιλιάδες αγρότες από την αύξηση στο 100% της προκαταβολής φόρου

Υπέρογκες επιβαρύνσεις κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν από το 2017 χιλιάδες αγρότες, λόγω της διάταξης για την αύξηση της προκαταβολής φόρου από το 75% στο 100%.

Κι αυτό γιατί οι ισχύουσες διατάξεις επιτρέπουν στις υπηρεσίες της ΓΓΔΕ να υπολογίσουν την προκαταβολή επί του φόρου που αναλογεί στο ετήσιο εισόδημα από αγροτική δραστηριότητα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την έκπτωση φόρου ύψους 1.900-2.100 ευρώ που δικαιούνται πλεόν οι αγρότες  ανάλογα με τον αριθμό των προστατευόμενων τέκνων καθώς αντιμετωπίζονται φορολογικά με την κλίμακα των μισθωτών και συνταξιούχων.

Όπως αναφέρει η «Ημερησία», το συγκεκριμένο πρόβλημα προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 69 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, που αναφέρει ότι η προκαταβολή φόρου για την εκκαθάριση δηλώσεων του 2017 θα γίνει με συντελεστή 100% επί του φόρου που θα προκύπτει από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα.

Με βάση όμως αυτή τη διατύπωση, ως φόρος που προκύπτει από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα μπορεί ληφθεί υπόψη το ποσό φόρου που αναλογεί πριν από την έκπτωση για τα προστατευόμενα τέκνα.

Αν δεν υπάρξει ερμηνευτική εγκύκλιος τότε φόρο θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα και αγρότες που με το νέο καθεστώς θα έπρεπε να είναι αφορολόγητοι.

Για παράδειγμα φορολογούμενος κατά κύριο επάγγελμα αγρότης χωρίς παιδιά έχει ετήσιο εισόδημα 21.000 ευρώ.

Φορολογική επιβάρυνση 2015:

Κύρος φόρος 2.730 ευρώ

Προκαταβολή φόρου 2.047,50 υρώ

Σύνολο φόρου 4.777,50 ευρώ

Αφαίρεση προκαταβολής φόρου 2014 1.501,50 ευρώ

Συνολική επιβάρυνση 3.276 ευρώ

Φορολογική επιβάρυνση 2016:

Κύρος φόρος 4.690 ευρώ

Έκπτωση φόρου 1.890 υρώ

Σύνολο φόρου 2.880 ευρώ

Προκαταβολή φόρου 4.690 ευρώ

Συνολικός φόρος 7.490ευρώ

Αφαίρεση προκαταβολής φόρου 2015, 2.047,50 υρώ

Συνολική επιβάρυνση 2.880 ευρώ

Προκαταβολή φόρου 5.442,50 ευρώ

Πηγή 

Νέα πρόκληση Ερντογάν για τη σημαία της Κύπρου

Ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε την Κύπρο για ασέβεια, σχολιάζοντας ότι στις συνόδους κορυφής της ΕΕ «χωρίς να ντρέπονται συμμετέχουν με σημαία που περιλαμβάνει ολόκληρη την Κύπρο». Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απάντησε κάνοντας λόγο για «ανιστόρητους συμψηφισμούς»

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρίσκει σχεδόν καθημερινά αφορμές για να επιτίθεται στις Βρυξέλλες. Αυτή τη φορά επιτέθηκε στην Κύπρο και η αφορμή ήταν η σημαία της. Μιλώντας στην 7η συνάντηση κορυφής Βοσπόρου για τη διεθνή οικονομική συνεργασία, την Τρίτη, ο κ. Ερντογάν κατηγόρησε την Κύπρο ότι «χωρίς να ντρέπονται συμμετέχουν στις συνόδους της ΕΕ με σημαία που περιλαμβάνει ολόκληρη την Κύπρο». Συνέχισε λέγοντας ότι «δεν μπορείτε να έχετε τέτοια σημαία εκεί υπάρχει και μια «ΤΔΒΚ» (σ.σ. έτσι αναφέρθηκε στο ψευδοκράτος). Εσείς είστε η ελληνοκυπριακή διοίκηση νότιας Κύπρου. Στο Βορρά υπάρχει τουρκική δημοκρατία, αυτό θα το δείτε. Είναι ασέβεια. Ετσι ή αλλιώς αυτό θα το καταλάβουν και θα το μάθουν».

Στην ίδια ομιλία, όπου βρισκόταν και ο τουρκοκύπριος Μουσταφά Ακιτζί, ο κ. Ερντογάν σχολίασε με σκωπτικό ύφος τις διαπραγματεύσεις που γίνονται για το Κυπριακό. «Συνέχεια υπάρχει ροκάνισμα του χρόνου. Αυτή είναι η τακτική. Τί γίνεται; Ξέρετε; Μας λένε «εσείς δώστε την Κύπρο σε μας και μην ανακατεύεστε σε τίποτα». Αυτός είναι ο στόχος. Για σταθείτε. Εκεί υπάρχει τόσο αίμα ηρώων μας. Τί θα δώσεις;».

Προσέθεσε πως επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα και του ζήτησε διμερή και πολυμερή συνάντηση. «Δεν πρέπει να σέρνεται αυτή η υπόθεση πια. Πρέπει μέχρι το τέλος του χρόνου να φτάσουμε κάπου. Αλλά εάν ξεκινήσουμε λέγοντας ότι αυτά τα εδάφη θα είναι δικά μας θα τα διοικούμε μόνο εμείς, αν έχουμε τέτοια πράγματα δεν προχωράει», τόνισε.

«Αυτοί κάνουν όπως το πεινασμένο κοτόπουλο που νομίζει ότι βρίσκεται στην αποθήκη με το σιτάρι», είπε χαρακτηριστικά ο τούρκος πρόεδρος.

Αμεσα απάντησε στις δηλώσεις Ερντογάν το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, κάνοντας λόγο για «ανιστόρητους και αυθαίρετους συμψηφισμούς».

«Για μία ακόμη φορά η τουρκική ηγεσία προσπαθεί να εξισώσει το θύτη με το θύμα, προχωρώντας σε ανιστόρητους και αυθαίρετους συμψηφισμούς που επιχειρούν να διαγράψουν τις ευθύνες της Τουρκίας ως κατοχικής δύναμης» ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Στράτος Ευθυμίου.

Ο τομεάρχης Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργος Κουμουτσάκος ζήτησε άμεσες πρωτοβουλίες από την κυβέρνηση καθώς και την παρέμβαση ΟΗΕ, ΕΕ και ΝΑΤΟ.

«Ο πρόεδρος της Τουρκίας εξελίσσεται σε παράγοντα αστάθειας ολόκληρης της περιοχής», προειδοποίησε. «Ο Ερντογάν κλιμακώνει συνεχώς την αδιαλλαξία και την προκλητικότητά του, αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, απειλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση με το μεταναστευτικό – προσφυγικό και τώρα δυναμιτίζει τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο τους».

Δηλώσεις έσπευσε να κάνει και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ανδρέας Λοβέρδος, τονίζοντας ότι ο κ. Ερντογάν «βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο μεταπραξικοπηματικό “παραλήρημα μεγαλείου”». Κάλεσε την κυβέρνηση να καθορίσει με μεγάλη προσοχή τη στάση της και να επιτείνει τη συνεργασία της με την Κυπριακή Δημοκρατία και την ΕΕ.

«Η στάση της Αγκυρας προβληματίζει και ως προς τα πάσης φύσης ενδεχόμενα πρέπει να ενημερωθεί εγκαίρως η ΕΕ αλλά και γενικότερα η διεθνής κοινότητα», πρόσθεσε.   

Πηγή 

Τι θα γίνει εάν ο Ερντογάν ανοίξει τα σύνορα;

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό και η απάντηση είναι ότι στην ΕΕ δεν επικρατούν οι συνθήκες του 2015. Τα σύνορα φυλάσσονται καλύτερα και το ΝΑΤΟ περιπολεί στο Αιγαίο. Ωστόσο, η Ελλάδα θα υποστεί τις χειρότερες επιπτώσεις.

Το σκηνικό είναι γνωστό. Εάν ο τούρκος πρόεδρος ανοίξει τα σύνορα της χώρας του με τη Συρία και το Αιγαίο για τους πρόσφυγες θα επαναληφθούν οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν πέρυσι. Οι πρόσφυγες θα μετακινηθούν μαζικά προς την Ευρώπη. Το πιθανότερο είναι να εγκλωβιστούν οι πρόσφυγες σε κάποιο ελληνικό νησί, αφού η συμφωνία επανεγκατάστασης σε άλλες χώρες της ΕΕ δεν εφαρμόζεται.

Φυλάσσονται καλύτερα τα σύνορα

  

Η Βουλγαρία έχει βάλει σύρματοπλέγματα στα σύνορά της

Παρόλα αυτά ο Άρνε Λιτς, ευρωβουλευτής του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, που θεωρεί πολύ πιθανό να υλοποιήσει την απειλή του ο Ερντογάν, είναι της άποψης ότι «δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ένα 'ντιλ'. Δεν μπορούμε να πουλήσουμε όσο - όσο τα ανθρώπινα δικαιώματα για να μην βρεθούμε υπό πίεση στην Τουρκία». Αλλά ακόμη κι αν ο Ερντογάν ανοίξει τα σύνορά του προς την Ευρώπη η κατάσταση δεν θα είναι η ίδια όπως πριν από ένα χρόνο.

Ο βαλκανικός διάδρομος έχει κλείσει, η Βουλγαρία ελέγχει τα σύνορά της με την Τουρκία πολύ πιο αποτελεσματικά, το ΝΑΤΟ συνεχίζει τις περιπολίες στο Αιγαίο για να εξαρθρώσει διακινητές, η ευρωπαϊκή συνοριαφυλακή Frontex διαθέτει περισσότερα χρήματα, ανθρώπινο δυναμικό και υλική υποδομή και το πιο βασικό, σε πολλές χώρες της ΕΕ μεταξύ αυτών και στη Γερμανία υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες υποδοχής προσφύγων, όπως υποστηρίζει η Μπάρμπαρα Λοχμπίχλερ, ευρωβουλευτής της Πρασίνων.

Από την άλλη πλευρά, εκφράζει την λύπη της που κάποιες χώρες της ΕΕ έχουν κλείσει τα σύνορα, ανάμεσά τους, ορισμένες μάλιστα με συρματόπλεγμα, όπως η Ουγγαρία στα σύνορά της με τη Σερβία. «Με άλλα λόγια ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές και από τη δική μας πλευρά δεν πρόκειται να υπάρξουν». Γεγονός που στην πράξη σημαίνει ότι η καταγγελία της συμφωνίας για τους πρόσφυγες δεν θα είχε πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην ΕΕ, εντούτοις αυτό θα συμβεί λόγω της πολιτικής απομονωτισμού.

Οι μεγαλύτερες επιπτώσεις στην Ελλάδα

H Eλλάδα θα υποστεί τις μεγαλύτερες συνέπειες από το άνοιγμα των συνόρων

Αυτό βέβαια δεν ισχύει και για την Ελλάδα. Από την πλευρά του ο τούρκος πρόεδρος θα έχανε ένα στρατηγικό μέσο πίεσης που είναι η κατάργηση της βίζας για τούρκους πολίτες, την οποία θέλει να αποσπάσει από την ΕΕ όσο πιο γρήγορα γίνεται. Υπάρχει και η οικονομική πτυχή. Η Τουρκία εξάγει ένα μεγάλο τμήμα προϊόντων της στην ΕΕ, κυρίως στη Γερμανία, τη  Μ. Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία, ενώ εδώ και 20 χρόνια υπάρχει σε ισχύ τελωνιακή ένωση με την ΕΕ, ενώ ευρωπαϊκοί κολοσσοί επενδύουν δις ευρώ στην Τουρκία.

Παρόλα αυτά η ευρωβουλευτής των Πρασίνων Μπάρμπαρα Λοχμπίλντερ πιστεύει ότι θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι απειλές Ερντογάν, αν και «θα πρέπει να εντείνουμε την προσοχή μας και να αναρωτιόμαστε σε ποιον απευθύνεται όταν μιλά». Γιατί πολλές φορές μιλά προς την Ευρώπη για να τον ακούσουν οι οπαδοί του μέσα στη χώρα.

Κάριν Μπενς (ARD) / Ειρήνη Αναστασοπούλου   

Το τέλος της παγκοσμιοποίησης αποτελεί λύση;

Του Κωνσταντίνου Βέργου*

Οι οικονομικές και πολιτικές αλλαγές σε Ευρώπη και ΗΠΑ δείχνουν ότι το παγκόσμιο τραίνο αλλάζει πορεία και κατευθύνεται από τα πηγάδια της παγκοσμιοποίησης στα λιβάδια των εθνικών αγορών. Αυτή η αλλαγή πορείας έχει όχι μόνο νέους οδηγούς, όπως τον Donald Trump, αλλά και νέους επιβάτες, νέους πρωταγωνιστές. Πού ακριβώς βαδίζουμε και ποιος κερδίζει;

Τα προηγούμενα 40 χρόνια οδήγησαν σε μια πρωτοφανή, σε τόσο σύντομο διάστημα, μεταβολή των χαρακτηριστικών των παγκόσμιων αγορών εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Το διεθνές εμπόριο, που το 1963 αποτελούσε το 22% μόλις του παγκόσμιου ΑΕΠ, έφτασε να αποτελεί το 65% του Παγκόσμιου ΑΕΠ το 2008, τη χρονιά που ξέσπασε η πρόσφατη παγκόσμια οικονομική κρίση.

Όμως, παρότι υπήρξε κατά την περίοδο 1970 -1980 όφελος για όλους, τα τελευταία 30 χρόνια τα οφέλη από αυτή την εξάπλωση, από αυτή την απίστευτη οικονομική επανάσταση, δεν πέρασαν το κατώφλι των εγχώριων εταιριών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ούτε των εργαζομένων τους, κατευθύνθηκαν στις τσέπες μιας ομάδας πολυεθνικών εταιριών. Μέσα σε 25 χρόνια, από το 1982 ως το 2007, οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, που από 5% των κερδών τώρα κάνουν περίπου 20% των παγκόσμιων κερδών, οδήγησαν σε πραγματικές μειώσεις τους μισθούς και τα κέρδη των εγχώριων εταιριών, ενώ κατεύθυναν την τεράστια υπεραξία σε εξωτικούς παραδείσους, ξεπλένονταν τα κέρδη σε περιοχές όπως Σιγκαπούρη (Πολυεθνικές από Ασία και Ωκεανία), Παρθένες Νήσους (Δυτικές Τράπεζες) και Λουξεμβούργο (Δυτικές πολυεθνικές με αντικείμενο της βιομηχανία), μέσα από τριγωνικές συναλλαγές, υπερτιμολογήσεις και εταιρίες-φαντάσματα.

Οι απώλειες εισοδημάτων για εργαζόμενους και εθνικές εταιρίες δεν έγιναν άμεσα αντιληπτές στο διάστημα αυτό λόγω της τεράστιας πτώσης των επιτοκίων από 20% το 1980 σε 2%, και καθώς το χαμένο εισόδημα των πολιτών, αντικαταστάθηκε από δάνεια (στεγαστικά και καταναλωτικά), ο δανεισμός πλέον των πολιτών, που ήταν λιγότερο από 20% του ΑΕΠ, έφτασε το 150% πλέον στις μεγάλες χώρες της δύσης, ενώ το προνομιακό φορολογικό καθεστώς και οι διαρκείς χρεοκοπίες των τραπεζών οδήγησαν σε οικονομικό αδιέξοδο ακόμη και τα κράτη, με χρέη που είναι στο πρωτοφανές επίπεδο του 100% κατά μέσο όρο, υψηλότερο από εκείνο που διαμορφώθηκε στον πόλεμο!

Στην Ευρωζώνη το πρόβλημα έγινε χειρότερο την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με σχετική πρόσφατη έκθεση αναλυτών της Deutsche Bank,  λόγω του ενιαίου νομίσματος, που δεν επέτρεψε την προσαρμογή των εθνικών οικονομιών χωρών όπως Ιταλίας, Γαλλίας, Ισπανίας και Ελλάδος, μέσα από τη ανταγωνιστική νομισματική διολίσθηση, οδηγώντας σε ασύμμετρα εμπορικά κέρδη υπέρ της Γερμανίας. Από την άλλη, η υπερχείλιση των αγορών με 1 δις από φτηνό εργατικό δυναμικό, από Ανατολική Ευρώπη ως… Ινδία, ενίσχυσε περαιτέρω την ασύμμετρη ανάπτυξη, με τεράστιες απώλειες για την αστική και εργατική τάξη της δύσης εις όφελος 300 πολυεθνικών. Αυτή η τάση φαίνεται ότι φτάνει στο τέλος της για λόγους μακροοικονομικούς (δημογραφικό, χρεοκοπίες κρατών) και πολιτικούς (Αγγλία, ΗΠΑ, αγανάκτηση πολιτών).

Η επιστροφή στις εθνικές οικονομίες, που ξεκίνησε από την Αγγλία, και ακολουθείται από τον νέο Αμερικανό πρόεδρο αποτελεί τάση που θα οδηγήσει σε αναζωογόνηση την μεσαία τάξη της δύσης, οδηγώντας σε υψηλότερη απασχόληση, μισθολογικά δεδομένα, και υψηλότερα εταιρικά κέρδη για τις εθνικές εταιρίες οι οποίες επί χρόνια υπερφορολογούνταν την στιγμή που πολυεθνικές σαν την Amazon, Starbucks, Apple ενώ έκαναν αμύθητα κέρδη φαίνεται ότι δεν πλήρωναν φόρους περισσότερους, σε μερικές περιπτώσεις, από την αξία ενός… πιάτου φασολιών! Το γκρέμισμα, τέλος των τερατωδών συμφωνών τύπου TTIP, που επέτρεπαν σκανδαλώδες καθεστώς για τις πολυεθνικές, αν επιτευχθεί, αποτελεί σημείο-ορόσημο, όπως τη μάχη του Σταλιγκραντ στο Β Παγκόσμιο πόλεμο που γκρέμισε την επέλαση του Χίτλερ, επιτρέποντας στα έθνη να βρουν ξανά τον ρόλο τους  στην ιστορία ξαναχτίζοντας τις οικονομίες με όφελος για όλους.

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία. 

Ο Αλέξης στην Αβάνα, ο Μηλιός στο Φεστιβάλ...

γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Τον καταλαβαίνω τον Τσίπρα που πήγε στην Αβάνα, να εκφωνήσει στην Πλατεία της Επανάστασης τον επικήδειο του Κάστρο.

Και είναι μάλλον η μόνη του κίνηση που δεν γίνεται για λόγους επικοινωνίας, αποπροσανατολισμού, πολιτικής σκοπιμότητας. Το κάνει καθαρά για τον εαυτό του. Για να ξαναγυρίσει, έστω για λίγο, στην θαλπωρή και την “ασφάλεια” των νεανικών ψευδαισθήσεων του. Των πιστεύω του ότι η ουτοπία είναι εφικτή, αρκεί να επαναστατήσεις και να την κατακτήσεις...

Πολλοί νέοι πριν από την εποχή του Τσίπρα, τιμούσαν με αφίσες στα νεανικά και φοιτητικά τους δωμάτια τον “Τσε” και τον Φιντέλ. Πίστευαν, είχαν ανάγκη να πιστεύουν, ότι αυτός ο κόσμος στον οποίον ήρθαν, μπορούσε να γίνει καλύτερος με μια επανάσταση. Γενικώς και αορίστως. Η προσγείωση στην πραγματικότητα, ήρθε σιγά-σιγά και αργότερα. Για κάποιους, δεν ήρθε ποτέ. Γι' αυτούς, που σπεύδουν να θρηνήσουν τον Φιντέλ του 1959, έχοντας βολικά διαγράψει τα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα, τα χρόνια που η επανάσταση έγινε καθεστώς...

Βρίσκω πολύ τρυφερή, απολογητικά εξομολογητική και ρεαλιστική την ανάρτηση της Άννας Διαμαντοπούλου για τον θάνατο του Κάστρο: “αντίο, και πάρε μαζί σου τις ψευδαισθήσεις και τα ωραία ψέμματα της νιότης μας...”. Δεν αποκηρύσσει τα νιάτα της, αιτιολογεί την αφέλεια και τον ρομαντισμό τους, με την νηφαλιότητα και τον ρεαλισμό της ωριμότητας.

Ο Αλέξης Τσίπρας, δεν ωρίμασε ποτέ. Ίσως δεν θέλησε και πάντως δεν μπόρεσε. Κι' αν αναγκάζεται να παραδεχθεί κάπου-κάπου “αυταπάτες” για λόγους (μικρο)πολιτικής σκοπιμότητας, βαθειά μέσα του εξακολουθεί να ζει με τις ψευδαισθήσεις, τα ψέμματα και τις άνυδρες ιδεοληψίες με τις οποίες γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε στην ΚΝΕ και τις καταλήψεις. Δεν έχει κρύψει ποτέ ότι γοητεύεται από τα λατινοαμερικανικά πρότυπα “δημοκρατίας”, κάποιες μυστικές κινήσεις που σχεδιάζονταν το πρώτο 8μηνο της διακυβέρνησης του πείθουν ότι έπεσε στον πειρασμό να τα μεταφέρει στην ευρωπαϊκή Ελλάδα...

Η συγκυρία τον έφερε στη θέση να πρέπει να διαχειρισθεί τα τεράστια προβλήματα και τις αγωνίες μια ευρωπαϊκής χώρας. Δεν είναι σε θέση, δεν μπορεί και στο βάθος δεν θέλει να αγωνιστεί με τους δημοκρατικούς όρους του παιχνιδιού. Πιστεύει πάντα στην ουτοπία της επανάστασης (και μάλιστα, όχι πιστεύοντας στ' αποτελέσματα που θα έχει, αλλά για την δόξα, τον θρύλο, τον λαϊκό μύθο που συνοδεύει πρόσκαιρα τον “κομαντάντε”...) γι' αυτό και έσπευσε ν' αντιδράσει στην είδηση του θανάτου του Κάστρο με τον γνωστό αφορισμό του”μέχρι την παντοτινή νίκη”.

Γι' αυτό πήγε στην Κούβα. Για ν' αναβαπτιστεί στην νεφελώδη ψευδαίσθηση της νιότης του. Να καμωθεί και να πιστέψει ότι από “τότε”, δεν πέρασε μια μέρα. Ότι ο κόσμος σταμάτησε, και περιμένει έναν νέο “κομαντάντε” να τον επανακινήσει...

Σ' αυτό το πλαίσιο, προφανώς, εντάσσεται και η τοποθέτηση του (επίσης ριζοσπάστη επαναστάτη...) Γιάννη Μηλιού ως Προέδρου του Φεστιβάλ Αθηνών. Ως μήνυμα, ότι στην υπό σχεδιασμό επανάσταση, δεν περισσεύει κανείς. Ούτε ο αποχωρήσας (με σκληρές καταγγελίες κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της “ενδοτικής” κυβερνητικής του πολιτικής...) καθηγητής οικονομικών, ο οποίος μέχρι πριν από ένα μήνα ορκιζόταν ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση και από οιανδήποτε θέση να υπηρετήσει την σημερινή κυβέρνηση...

Hasta la victoria siempre, σύντροφοι!