Η θυσία του Ευκάλυπτου...

Της Μαρίας Ματέ

Μεγάλωσα πάνω σε μια κούνια που στηριζόταν πάνω σε δυο τεράστιους, αιωνόβιους μυρωδάτους ευκάλυπτους από τους ελάχιστους στο Λιβάδι της Σερίφου. Εκεί παίξαμε κρυφτό κυνηγητό και όλα τα ομαδικά παιχνίδια με τους παιδικούς μου φίλους που ακόμα συναντώ.

Εχθές είναι η πρώτη μου μέρα στην Σέριφο μετά τον χειμώνα και ανακαλύπτω ότι δεν υπάρχει ο ευκάλυπτος! Σκίστηκε η καρδιά μου!

Μαθαίνω ότι ο Πλούταρχος (ιδιοκτήτης του Passaggio) με την συγκατάβαση του δήμαρχου έκοψε το τεράστιο δένδρο με την πρόφαση ότι οι ρίζες έμπαιναν μέσα στο αποχετευτικό σύστημα!

Τρείς μέρες ολόκληρες χρειάστηκαν για να κόψουν το δένδρο και να ρίχνουν χημικά μη τυχόν και ξαναπετάξει κανένα κλαδί.... "Άκουγα τις κραυγές του δένδρου" μου είπε ο Λαδόπουλος...αλλά κανείς δεν σταμάτησε το έγκλημα την ώρα που γινόταν!

Στην θέση του ιερού για μένα δένδρου, μπήκε από πάνω η τσιμεντένια ταφόπλακα και φυσικά η ανάλογη τεράστια τέντα και τα τραπεζάκια του Πλούταρχου. Ο διπλανός ευκάλυπτος, επτά μέτρα πιο κεί την γλύτωσε γιατί είναι στην άκρη του διπλανού μαγαζιού και επομένως δεν ενοχλεί το αποχετευτικό σύστημα. Εξάλλου ο ιδιοκτήτης εκεί είναι πιο ευαίσθητος.

Αναρωτιέμαι πως ξεχώρισαν άραγε ότι ήταν οι ρίζες του συγκεκριμένου ευκάλυπτου που "έβαλαν την δημόσια υγεία σε κίνδυνο" όπως μου είπε ο δήμαρχος… Ζήτησα από τον Δήμαρχο την γραπτή άδεια που έδωσε για την κοπή του δένδρου και είμαι σε αναμονή...