Τεράστια ζημιά στο κύρος της
Κίνας προκαλεί ήδη ο κορονοϊός! Εδώ και χρόνια ο πρόεδρος της χώρας Σι
Τζινπίνγκ με κάθε ευκαιρία τονίζει τον στρατηγικό στόχο της Κίνας να ταυτιστεί
με την υψηλή τεχνολογία και το 2025 οι συνειρμοί που δημιουργεί ο όρος «κινέζικο
προϊόν» να παραπέμπουν στην ανώτερη ποιότητα και μόνον. Πίσω απ’ αυτό τον
συμβολισμό αν κάτι κρύβεται είναι η προσπάθεια της Κίνας να ξεμπερδεύει μια για
πάντα με το παρελθόν της ως χώρα φτηνού εργατικού δυναμικού, ουραγός των
τεχνολογικών και οικονομικών εξελίξεων. Σε αυτό το περιβάλλον που
δισεκατομμύρια χρηματοδοτήσεων στρέφονται στην έρευνα και την ανάπτυξη σε
τομείς αιχμής όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η Κίνα βρίσκεται στο επίκεντρο μιας
πρωτοφανούς κρίσης υγείας.
Η προσπάθεια της Κίνας έχει
δεχθεί σοβαρό πλήγμα γιατί ήρθε στη επιφάνεια μια προσπάθεια αποσιώπησης αρχικά
και διαχείρισης των ειδήσεων στη συνέχεια, με τιμωρία δημοσιογράφων, που
εκθέτει το ίδιο το καθεστώς. Δέχθηκε επίσης σοβαρό πλήγμα γιατί η εξάπλωση του
ιού έφερε στην επιφάνεια ένα καθεστώς ελάχιστα αποτελεσματικό όταν πρέπει να
διαχειριστεί συνθήκες υγιεινής του πληθυσμού του. Σε αυτό το πλαίσιο τα
εντυπωσιακά πλάνα από την ανέγερση του νοσοκομείου εντός μόλις δέκα ημερών, στο
πλαίσιο της διαχείρισης κρίσης, το μόνο που επιβεβαίωσαν ήταν το δυισμό που
χαρακτηρίζει την Κίνα, με τα τεχνολογικά θαύματα να επιβιώνουν αρμονικά με
πρωτόγονες διατροφικές συνήθειες, που οδήγησαν στη γέννηση του ιού. Το
ρατσιστικό ξέσπασμα εναντίον των Κινέζων κυρίως στην Ασία και σε ένα μικρότερο
βαθμό στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, όσο κι αν υπαγορεύεται από τους οικονομικούς
ανταγωνισμούς, εκφράζει αυτό ακριβώς το ξεθώριασμα της Κίνας.
Ωστόσο, και οι πιο υλικές,
οικονομικές επιπτώσεις από την εξάπλωση του κορονοϊού θα αποδειχθούν
σοβαρότατες. Πρώτα απ’ όλα για την ίδια την Κίνα.
Η επαρχία (για τα κινέζικα
δεδομένα) Γουχάν των 11 εκατομμυρίων κατοίκων, όπου ξέσπασε η πανδημία, είναι
βιομηχανικός κόμβος και συχνά περιγράφεται ως το «Σικάγο της Κίνας». Οι άδειες
μία και δύο εβδομάδων που δίνουν στο προσωπικό όλες οι επιχειρήσεις για να
αποτρέψουν την μετάδοση του ιού θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στη βιομηχανική
παραγωγή και το ΑΕΠ της Κίνας. Το ίδιο η ακύρωση πτήσεων (που ξεκίνησαν από την
οδηγία του αμερικανικού υπουργού Εξωτερικών για αποφυγή ταξιδιών στο εσωτερικό
της Κίνας), συναυλιών, πολιτιστικών εκδηλώσεων και αθλητικών διοργανώσεων.
Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για συγκράτηση της αύξησης του ΑΕΠ ακόμη και στο 4%,
όταν το προβλεπόμενο για φέτος 6% ήταν το χαμηλότερο των τελευταίων 20 ετών.
Και στο υπόλοιπο κόσμο επίσης οι
επιπτώσεις θα είναι σοβαρότατες. Αρκεί να έχουμε υπόψη μας ότι οι τουρίστες από
την Κίνα το 2018 ξεπέρασαν τα 150 εκ. κι ήταν αυξημένοι κατά 14 εκ. άτομα σε
σχέση με το 2017. Μόνο στις ΗΠΑ το 2019 οι κινέζοι επισκέπτες έφθασαν τα 2,8
εκ. άτομα, με το 15% εξ αυτών να δηλώνουν σπουδαστές. Κατά μέσο όρο μάλιστα
κάθε τουρίστας ξόδευε στις ΗΠΑ 6.000 δολάρια. Εκτιμάται ότι οι επιπτώσεις στις
ΗΠΑ μόνο από την απώλεια τουριστικών εσόδων θα ανέλθουν σε 10,3 δισ. δολ.
Οι επιπτώσεις ωστόσο θα είναι
πολύ σοβαρότερες και θα επηρεάσουν όλες τις χώρες του κόσμου, αποδεικνύοντας
ότι η δήλωση του αμερικανού υπουργού Εμπορίου, Γουίλμπορ Ρος, ότι «ο κορονοϊός
θα επιταχύνει την επιστροφή των θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ» δεν ξεχείλιζε μόνο
κυνισμού και απανθρωπιάς αλλά ήταν και κοντόθωρη. Αγνοούσε για παράδειγμα ότι η
διάρθρωση της σύγχρονης παραγωγής στη βάση αλυσίδων αξίας, όπως παρατηρείται σε
διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά, έχει ως αποτέλεσμα κάθε διακοπή παραγωγής ή
καθυστέρηση στην παράδοση να διαταράσσει κάθε κρίκο αυτής της σειράς.
Αποδείχθηκε περίτρανα με του δασμούς που επέβαλε ο Τραμπ με αφορμή πρόσφατη
έρευνα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας που επιβεβαίωσε ότι οι δασμοί στα κινέζικα
μείωσαν και δεν αύξησαν τη βιομηχανική παραγωγή και την απασχόληση στις ΗΠΑ.
Ακόμη κι ο Λευκός Οίκος μάλιστα παραδέχτηκε πρόσφατα ότι οι δασμοί στο χάλυβα
και το αλουμίνιο έφεραν περισσότερη ζημιά παρά κέρδη στις βιομηχανίες που
χρησιμοποιούν αυτά τα προϊόντα ως ενδιάμεσα αγαθά η πρώτες ύλες. Η πτώση στις
τιμές των μετοχών, ειδικά τις πρώτες ημέρες, αυτές ακριβώς τις ανησυχίες
εξέφρασαν που υπερβαίνον κατά πολύ τα σύνορα του ασιατικού οικονομικού γίγαντα.
Επιπλέον, ο αμερικανός υπουργός Εμπορίου θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένος
επειδή το προσδόκιμο ζωής για κάθε νεογέννητο παιδί στο Πεκίνο είναι υψηλότερο
από το προσδόκιμο ζωής στην Ουάσινγκτον.
Οι συγκρίσεις μάλιστα με τις
αμελητέες επιπτώσεις από τον ιό SARS που το 2002 – 2003 οδήγησε στο θάνατο 800
άτομα είναι αδόκιμες γιατί τότε η Κίνα παρήγαγε μόνο το 8% τη παγκόσμιας
παραγωγής αγαθών…
Εν κατακλείδι, οι οικονομικές
επιπτώσεις από τον κορονοϊό θα αποδειχθούν σοβαρότατες για όλον τον κόσμο. Πολύ
περισσότερο όμως για την Κίνα…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου