Καλώς ήρθες Ζόραν, ο Κυριάκος σε ευγνωμονεί…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Τι έγινε, αδέρφια «μακεδονομάχοι»; Είναι στη θέση της η ελληνική Μακεδονία; Δεν μας την πήραν οι γείτονες βορειομακεδόνες; Και η γλώσσα μας; Τη μιλάμε ακόμα; Δεν μας την άρπαξαν κι αυτήν; Καλού κακού φυλαχτείτε. Ηρθε αυτός ο μπαμπέσης ο Ζόραν Ζάεφ, μην τολμήσει να ανεβεί κατά Θεσσαλονίκη μεριά, να έχετε έτοιμο τον Βουκεφάλα(του) Ψωμιάδη και τις μακεδονικές σάρισες, για να τον διώξετε.

 

 

Εντάξει, ας κάνουμε και λίγη πλάκα, τη χρειαζόμαστε μέσα στην τόσο μαυρίλα που κυκλοφορεί. Ευτυχώς, φέτος η «μακεδονική» μαυρίλα είναι πολύ λιγότερη σε σχέση με πέρσι. Όποιος θυμάται τι βλέπαμε και τι ακούγαμε πέρσι γύρω από την «επικίνδυνη» Συμφωνία των Πρεσπών, δεν μπορεί παρά να χαμογελάει σήμερα.

 

Ο πρωθυπουργός της γειτονική χώρας επισκέπτεται την Ελλάδα, αλλά οι(ντεμέκ, βεβαίως) μακεδονομάχοι και οι έμποροι του πατριωτισμού έχουν λουφάξει. Πού πήγαν τα συλλαλητήρια, οι σταυροί, οι σημαίες; Ξεχάστηκαν και χάθηκαν μαζί με τα θηριώδη ψέματα και την βρώμικη προπαγάνδα, που έκαναν το άσπρο-μαύρο. Και δηλητηρίαζαν τη δημόσια ζωή επί μήνες.

Όσοι αντιταχθήκαμε έγκαιρα σ’ αυτό το τσουνάμι των ψεμάτων γνωρίζαμε τι θα συμβεί σε ένα χρόνο. Αυτό που συμβαίνει-ευτυχώς!- σήμερα. Τα ψέματα και η προπαγάνδα κατέρρευσαν με πάταγο. Καμιά Μακεδονία(μας) δεν χάθηκε ούτε απειλείται. Και οι γείτονες τη μόνη έγνοια που δεν είχαν είναι να μας πάρουν τη γλώσσα. Ο πρωθυπουργός τους, ο συνετός πολιτικός Ζόραν Ζάεφ, συναντάται με τον δικό μας, ο οποίος πέρσι φέρθηκε πολιτικάντικα και λαϊκιστικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, δεν είχε τα κότσια να πάει κόντρα στο ρεύμα, ενώ κατά βάθος γνώριζε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν επωφελής. Κι ας υποχρεωνόταν να λέει άλλα δημοσίως. Για να μην διώξει τους «μακεδονομάχους», τους οποίους χρειαζόταν για να φτάσει στο 40%.

 

 

Και οι μεν «μακεδονομάχοι» καλά να πάθουν. Σκασίλα μας που εξαπατήθηκαν. Η δε κωλοτούμπα του Μητσοτάκη είναι απεχθής ως πολιτική συμπεριφορά, αλλά ήταν απολύτως προβλέψιμη και, τελικά, είναι ευπρόσδεκτη. Ένα αχρείαστο μέτωπο, που ήταν ανοιχτό επί 30 χρόνια, έκλεισε. Καλές σχέσεις χρειαζόμαστε με όλους τους βόρειους γείτονες. Οτιδήποτε άλλο είναι πολυτέλεια, ειδικά τώρα που ο εξ ανατολών έχει ξεσαλώσει απλώνοντας παντού τα πλοκάμια του.

 

Έτσι, ο κ. Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να υποδέχεται και μάλιστα με ευγνωμοσύνη τον Ζάεφ. Διότι πέρσι, δαιμονοποιώντας την Συμφωνία των Πρεσπών, φούσκωσε τα εκλογικά πανιά της ΝΔ. Και την ευκαιρία αυτή του την έδωσε ο Ζάεφ και, φυσικά, ο Τσίπρας. Οι οποίοι φέρθηκαν υπεύθυνα, αγνόησαν το πολιτικό κόστος και παρέδωσαν στον σημερινό πρωθυπουργό αυτό που κατά βάθος ευχόταν: λυμένο το πρόβλημα. Μπορεί να μην το έλεγε ο ίδιος, αφού ήταν αναγκασμένος να παριστάνει τον soft μακεδονομάχο, αλλά δεν το έκρυβαν οι δικοί του, ξένοι και εγχώριοι.

 

Όλα καλά, λοιπόν κι ας βουρλίζονται οι εξαπατημένοι «μακεδονομάχοι». Πολύ καλά κάνει ο Μητσοτάκης και υποδέχεται τον Ζάεφ. Αρκεί να έχει βγάλει και κάποιο καλό συμπέρασμα. Και, όταν χρειαστεί, να ξεχάσει τον κακό εαυτό του της αντιπολίτευσης και ως υπεύθυνος πρωθυπουργός να προχωρήσει, όπως ο Ζάεφ και ο Τσίπρας, αν και όταν δοθεί ανάλογη ευκαιρία σε άλλο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. Τότε θα είναι περισσότερο χρήσιμος.

 

Διότι εντέλει μεγαλύτερη σημασία έχει αυτό που έχει πει ο Αμερικανός βιομήχανος Χένρι Φόρντ: «Μη βρίσκεις λάθη, να βρίσκεις λύσεις».