Η οικονομία είναι ψυχολογία, επαναλαμβάνουν οι "ειδικοί" και συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό να διοχετεύει κλίμα πλαστής αισιοδοξίας, ώστε να βελτιωθεί η ψυχολογία των πολιτών με ορατό στόχο, καθώς λένε, να περιοριστεί η ύφεση. Η καλή ψυχολογία σπρώχνει σε καταναλωτικές πρακτικές, λένε.
Είναι, όμως, η οικονομική κρίση ψυχολογικό φαινόμενο; Όλα λειτουργούν ως φούσκα; Μπορεί οι πολίτες να αλλάξουν συμπεριφορά εάν αντιμετωπίζονται κυρίως ως καταναλωτές; Μπορεί να βελτιωθεί η κοινωνική ψυχολογία, όταν οι νεόπτωχοι ξεπερνούν τα 3
εκατομμύρια, έχουν χαθεί 900.000 θέσεις εργασίας από την αρχή του Μνημονίου, η ανεργία καλπάζει και 500.000 νοικοκυριά στερούνται έστω και ενός εργαζόμενου; Μπορεί να επανέλθει αισιοδοξία με την πλύση εγκεφάλου μέσω της εικονικής πραγματικότητας;
Η χώρα βουλιάζει μέσα στο οικονομικό τέλμα. Η ύφεση επιπλέον επιδεινώνεται από την καλπάζουσα ευρωπαϊκή κρίση. Η τρικομματική κυβέρνηση έχει εξαντλήσει προ πολλού κάθε ίχνος αξιοπιστίας και μπορεί να προσδοκά μόνο... ανάσταση νεκρών!
Ο Σαμαράς επιδιώκει να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση "επανεκκίνησης της οικονομίας" με τις ιδιωτικοποιήσεις. Επιτυγχάνει ζημία του δημοσίου συμφέροντος. Ρητορεύει περί του επικείμενου "σχεδίου ανάπτυξης". Την ίδια ώρα όμως αποποιείται μοχλών ανάπτυξης, όπως η ΔΕΠΑ, η ΔΕΗ και οι τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Κατασκευάζει μια νέα αφήγηση, ώστε πάνω στα κοινωνικά συντρίμμια να δημιουργήσει νέες προσδοκίες και εικονικές πελατειακές υποσχέσεις. Αποκρύπτει τη "μαύρη τρύπα" του νέου έτους, που υπολογίζεται σε τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ, με τα ασφαλιστικά ταμεία, τις συντάξεις και την Υγεία στο επίκεντρο της δημοσιονομικής δίνης. Το μοναδικό σχέδιο που καταρτίζεται στα κρυφά είναι η νέα επίθεση στις συντάξεις. Κι όλα αυτά με την παρηγοριά ότι οι πιστωτές θα συναινέσουν σε νέο κούρεμα του χρέους, το φθινόπωρο. Τα χειρότερα όμως που έρχονται, το 4ο Μνημόνιο, αποτελούν προϋπόθεση για το νέο κούρεμα, που είναι πιθανό να δώσει τη χαριστική βολή στα εναπομείναντα κοινωνικά δικαιώματα.
Αυτό το σχέδιο ονομάζει παραπλανητικά η κυβέρνηση "εθνικό σχέδιο ανάπτυξης". Και στήνει στα μέτρα της το νέο προεκλογικό δίλημμα ώστε να περιορίσει την έκταση της λαϊκής καταδίκης. Αυτό το "σχέδιο" θα επιχειρηθεί μάλιστα μαζί με πρωτοβουλίες ανασύνθεσης της τρικομματικής κυβέρνησης. Δεν εννοούμε τον προεξοφλημένο και ξοφλημένο κυβερνητικό ανασχηματισμό. Αλλά την πρωθυπουργική επαγγελία για τη συγκρότηση "νέας ευρωπαϊκής - αστικής παράταξης", με τη μονιμότερη δορυφοροποίηση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ. γύρω από τη Ν.Δ.
Είτε ομολογείται είτε όχι, η χώρα έχει εισέλθει σε μακρά προεκλογική περίοδο. Οι τρικομματικοί ποντάρουν στην πολιτική κόπωση των πολιτών, στην πολιτική περιθωριοποίηση μεγάλου μέρους των λαϊκών τάξεων που έχουν ήδη κοινωνικά περιθωριοποιηθεί και τους σπρώχνουν στην εκλογική αποχή. Η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ κρίνεται στην ικανότητά του να εμπνεύσει ένα νέο κύμα λαϊκής ενεργοποίησης, με ελπίδα ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής, κοινωνικής και πνευματικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Μετά το Πάσχα, αναλόγως και της επιτάχυνσης των ευρωπαϊκών εξελίξεων, οι ελληνικές πολιτικές εξελίξεις θα αποκτήσουν νέο βηματισμό, ίσως και νέο σχήμα. Οι άδειες πλατείες της Πρωτομαγιάς δείχνουν ότι η κοινωνία βρίσκεται σε στάση αναμονής, που μπορεί, με ανέκδοτες μορφές (έτσι δεν έγινε ξαφνικά με τις πλατείες το 2011;), να ξαναμπεί ορμητικά στο επίκεντρο του πολιτικού αγώνα για τη δημοκρατική ανατροπή.
http://beta.avgi.gr/