Με ή χωρίς απόδειξη;

Του Θανάση Σκόκου

Αν έχω καταλάβει καλά, τα -εκτός μνημονίου- μεταρρυθμιστικά οράματα του Αντώνη Σαμαρά για την οικονομία είναι δύο: το 15% φλατ ρέιτ -όπως του αρέσει να το αποκαλεί- για τη φορολογία όλων των επιχειρήσεων και η μείωση στο 13% του ΦΠΑ στην εστίαση.

Για το πρώτο τι μπορεί να πει κανείς; Πώς βγήκε, πώς προκύπτει ο συντελεστής; Γιατί 15% και όχι 18%, 20% ή 13%, μπορεί να ρωτήσει κάποιος. Πρώτα οραματιζόμαστε τον συντελεστή και μετά κάνουμε τον λογαριασμό; Τέλος πάντων, δεν το συνεχίζω για να μη με πείτε γκρινιάρη. Άλλωστε, πρόκειται για μελλοντικό, οραματικό, μεταμνημονιακό στόχο, τότε που θα έχει παταχθεί και η φοροδιαφυγή - οπότε ζήσε, Μάη μου…

Η μείωση όμως του ΦΠΑ στην εστίαση είναι άμεσος στόχος. Μπορώ να κατανοήσω τον «επικοινωνιακό θρίαμβο» που επιδιώκει η κυβέρνηση από μια πιθανή (και μάλλον προσωρινή) υποχώρηση της Τρόικας, αν και υποψιάζομαι ότι μια απόρριψη ίσως και να ανακούφιζε τον Γιάννη Στουρνάρα. Αλλά αυτά δεν ενδιαφέρουν. Αντιθέτως, ενδιαφέρει αν έχουν γίνει υπολογισμοί. Πόσο, ποιους και σε τι θα ωφελήσει η μείωσή του; Τι θα γίνει και πώς θα αναπληρωθεί η τρύπα που, ενδεχομένως, θα δημιουργηθεί από την πολύ πιθανή μείωση των εσόδων λόγω μη απόδοσης του μέτρου;

Εδώ που τα λέμε, βγάζει κάποια μιζέρια το να προβάλλεις σαν βασικό στόχο τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση. Παλιά, τουλάχιστον, ανάπτυξη ήταν να πουλάμε ο ένας στον άλλον σπίτια. Τώρα -επιτρέψτε μου την υπερβολή- σουβλάκια, πίτσες και καφέδες. Δεν υποτιμώ τον κλάδο, αλλά το άλλο έσερνε και τους περίφημους «200 κλάδους της οικονομίας» μαζί του. Και μη μου πείτε για την επίδραση στον Τουρισμό το 2013. Οι περισσότερες κρατήσεις έχουν ήδη γίνει και οι τιμές έχουν οριστικοποιηθεί. Καμιά μεταβολή δεν πρόκειται να φέρει η αλλαγή του ΦΠΑ, εκτός ίσως από κάποια βελτίωση της επιχειρηματικής κερδοφορίας.

Πάμε τώρα στην καθημερινότητά μας. Την Κυριακή έδωσα πάλι μάχη στην Πειραϊκή για να αντικαταστήσω το λαδωμένο παλιόχαρτο της παραγγελίας με μια κανονική απόδειξη. Παρατήρησα ότι το ίδιο έκανε με όλους. Οι περισσότεροι δεν αντέδρασαν. Από «αντιμνημονιακή συμπαράσταση»; Από ντροπή; Τι να σας πω; Αυτός, δηλαδή, ο φοροφυγάς εισοδήματος και φοροκλέφτης του ΦΠΑ, με το 13% θα αλλάξει; Όχι, βέβαια. Όσοι κόβουν αποδείξεις με 23% θα συνεχίσουν φυσικά να το κάνουν και με το 13%. Θα βελτιωθεί η κερδοφορία τους. Οι τιμές δεν πρόκειται να αλλάξουν. Όχι αναλόγως, τουλάχιστον. Το δήλωσαν χθες και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί τους. Οι άλλοι θα συνεχίσουν το βιολί τους. Θα κόβουν αποδείξεις μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων. Έλεγχοι συστηματικοί δεν υπάρχουν και το θράσος περισσεύει. Και δεν είναι λίγοι. Μάλλον θα πρέπει να ανταγωνίζονται σε ποσοστό τους «αφελείς» συναδέλφους τους. Στις επαρχιακές πόλεις, η εμπειρία μου και οι συζητήσεις που κάνω λένε ότι οι περισσότερες ταμειακές μηχανές είναι «χαλασμένες» και το ρολό του χαρτιού τους έχει κιτρινίσει.

Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, ποιο και για ποιους θα είναι το όφελος από μια τέτοια μείωση του ΦΠΑ; Αν -το πλέον βέβαιο- προκύψει μείωση εσόδων από πού θα καλυφθεί, αν όχι από «τα κορόιδα» που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κρύβουν εισοδήματα;

Και τι μας λες; Να παραμείνει το υπερβολικό (συμφωνώ, είναι) 23% στην εστίαση. Όχι! Αλλά διαφωνώ με την άμεση πτώση κατά δέκα μονάδες και τη φοροδιαφυγή στον Θεό. Ας γίνει σταδιακά, με μικρότερα ποσοστά μείωσης και σε συνάρτηση με τη μείωση των ποσοστών φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής στον κλάδο. Ναι, και εισφοροδιαφυγής, γιατί θα κουραστείς πολύ για να βρεις κανονικά ασφαλισμένους στην εστίαση.

Κλείνοντας, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια σκέψη. Τίποτε δεν δείχνει πιο ξεκάθαρα τη συλλογική μας παθογένεια όσο η στάση ανοχής της πλειονότητας στη φοροδιαφυγή και φοροκλοπή στην εστίαση. Στον υδραυλικό, στον μηχανικό, στον γιατρό έχεις ένα επιχείρημα, βρε αδερφέ. Σου προτείνει να μοιραστείτε τη λεία. Διακόσια χωρίς απόδειξη, διακόσια πενήντα με. Δεν το δικαιολογώ, αλλά έχεις ένα κίνητρο, μπαίνεις σε ένα δίλημμα. Στην ταβέρνα και στο μπαρ γιατί το κάνεις; Γιατί υποχωρείς(-ούμε) -γιατί το έχω κάνει και εγώ- σε μια ευθέως επιθετική ενέργεια σε βάρος μας; Τι δεν έχουμε καταλάβει μετά από τριάμισι χρόνια;

Και μια απορία. Οι κατά τα λοιπά λαλίστατοι και δραστήριοι φορείς των επαγγελματιών εστίασης σκέφτονται να πουν ή -ακόμη καλύτερα- να κάνουν κάτι που να στηρίζει τους συνεπείς επιχειρηματίες του κλάδου τους από τους πειρατές και τον βρόμικο ανταγωνισμό τους;

http://www.protagon.gr/

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών