Τώρα σκάνε ένα-ένα...

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Όποιος πιστεύει ότι το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι να τα βρει με την πάλαι ποτέ (και νυν και αεί) Τρόικα και να πάρει την πρώτη δόση των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ, ας γυρίσει πλευρό. Αυτό είναι ένα από τα επιφαινόμενα, που τα καλλιεργεί η ίδια, στο πλαίσιο του προπαγανδιστικού παιγνιδιού υπό τον τίτλο «σκληρή διαπραγμάτευση».

 

Στην πραγματικότητα η «νέα» κυβέρνηση,  πριν καν συμπληρώσει τις συμβολικές «εκατό ημέρες» θητείας, έχει εγκαταλείψει κάθε προεκλογική και μη δέσμευση, από αυτές που έδινε αφειδώς, αφελώς ή και σκοπίμως. Αλλά κι αυτό δεν είναι το μείζον. Ετσι κι αλλιώς έχουν συμβιβαστεί σχεδόν οι πάντες μπροστά στην βεβαιότητα ότι ούτε τα στοιχειώδη δεν πρόκειται να τηρηθούν. Το χειρότερο είναι ότι αρχίζουν να σκάνε ένα ένα και «αφανή» μέχρι τώρα προβλήματα, που επηρεάζουν ευθέως τόσο τα δημόσια οικονομικά όσο και την καθημερινή ζωή χιλιάδων ανθρώπων.

Ας δούμε μερικά:

 

Θυμάται κανείς την απόλυτη συνθηματική διαβεβαίωση του Αλέξη Τσίπρα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»; (εδώ). Κι επειδή αυτή είναι κάπως παλιότερη, υπάρχει και η πιο πρόσφατη ότι η Ελλάδα «δεν θα γίνει αρένα πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας». Τι θα γίνει στην πράξη; Θα εξαρτηθεί από την καλή θέληση των τραπεζιτών, οι οποίοι, πάντως, δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο συμφέρον να επιδοθούν σε σαφάρι πλειστηριασμών ακινήτων. Ο νέος νόμος, πάντως, θα τους το επιτρέπει. Διότι, σύμφωνα με την ευνοϊκότερη εκδοχή, η προστασία που θα παρέχεται θα αφορά ακίνητο με αντικειμενική αξία περί τις 150.000 και εφόσον το εισόδημα του ιδιοκτήτη είναι περί τις 18.000 ευρώ. Υστερα από τη γνωστή «σκληρή» διαπραγμάτευση, η κυβέρνηση φαίνεται ότι θα οδηγηθεί σ’ αυτά τα όρια, αφού ξεκίνησε από σχεδόν διπλάσια (300.000 αξία σπιτιού και 35.000 εισόδημα). Κι αυτά υπό την προϋπόθεση ότι θα συμφωνήσει και η Τρόικα, η οποία ζητά πολύ χαμηλότερα όρια. Από την απόλυτη προστασία του ισχύοντος νόμου, η οποία είχε οδηγήσει και πολλούς έχοντες τη δυνατότητα να πληρώνουν σε στάση πληρωμών, θα οδηγηθούμε σε μια κατάσταση να κινδυνεύσουν χιλιάδες σπίτια μεσαίας αξίας με εισόδημα περί τα 1500 ευρώ μηνιαίως(ας πούμε δυο οκτακοσάρια, αν δουλεύουν και τα δύο μέλη του ζευγαριού).

 

Θυμάται κανείς την απόλυτη διαβεβαίωση του Αλέξη Τσίπρα «κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα»; Θα την θυμηθούν περί τις 100.000, τώρα που  η ΔΕΗ εξέδωσε τόσες εντολές διακοπής του ρευματος κακοπληρωτών. Εκτός από την οικονομική ανέχεια, που δεν επιτρέπει σε χιλιάδες συμπολίτες μας να πληρώνουν, τέτοιες διαβεβαιώσεις οδήγησαν και αντίστοιχες χιλιάδες μπαταχτσήδων να κάνουν το κορόιδο, αφού η ευαίσθητη αριστερή κυβέρνησή μας δεν θα άφηνε «κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα». Κάπως έτσι οι απλήρωτοι λογαριασμοί έχουν φτάσει κοντά στα δύο εκατομμύρια και τα οφειλόμενα στη ΔΕΗ κοντά στα δυόμισι δισεκατομμύρια. Οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση είχε τέτοια στοιχεία θα λέγαμε  ότι κινδυνεύει με κατάρρευση.

 

Δεν είναι η μόνη δημόσια επιχείρηση. Την ακολουθεί, αν και με μικρότερα απόλυτα νούμερα, η επιχείρηση των αστικών συγκοινωνιών. Η οποία θα βρεθεί τώρα μπροστά στην ανάγκη να αυξήσει τα εισιτήρια, για να πατσίσει μέρος της χασούρας από την δωρεάν μετακίνηση του καλοκαιριού (περίοδος δημοψηφίσματος), την οποία υπερηφάνως είχε ανακοινώσει ο ρέκτης υπουργός κ. Σπίρτζης, ο ίδιος που τώρα θα αυξήσει τα εισιτήρια, εκτός αν βρει «ισοδύναμο».

 

Ακολουθεί, βεβαίως, η σφαγή των συντάξεων, αυτές που ο κ. Τσίπρας διαβεβαίωνε ότι θα προστατεύσει και γι’ αυτό έκανε την «σκληρή»(και τότε) διαπραγμάτευση του καλοκαιριού. Για να φτάσουμε στις σημερινές αλχημείες του κ. Κατρούγκαλου και τις συνεχείς παραπλανητικές διαρροές, για να προετομαστεί η κοινή γνώμη για την πολύ χειρότερη εκδοχή και στο τέλος να αποδεχθεί -έτσι ελπίζουν- την απλώς χειρότερη, κατά το πρότυπο του Νασραντίν Χότζα.

 

Εν κατακλείδι: η πρώτη αριστερή κυβέρνηση πέρασε (καλύτερα άφησε να περάσει) ένα εφτάμηνο αδράνειας, πειραματισμών και μεγάλων λόγων (Ιανουάριος-Ιούλιος 2015), με αποτέλεσμα να επιδεινωθούν όλα τα στοιχεία της οικονομίας και να γιγαντωθούν επιμέρους προβλήματα. Τώρα, η δεύτερη αριστερή κυβέρνηση πρέπει να τα αντιμετωπίσει όλα μαζί. Με οδυνηρά για όλους αποτελέσματα.