Κυβέρνηση ανέτοιμη και στο προσφυγικό

Του Γιάννη Σιδέρη

Ο κ. Τσίπρας σε τόνους μελοδραματικούς, πασπαλισμένους με ανθρωπισμό και έμπλεος αποφασιστικότητας, δήλωσε χθες στη Βουλή: «Ε, λοιπόν η χώρα δεν πρέπει και δεν πρόκειται να μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών».

Η κυβέρνηση του διεθνιστικού ανθρωπισμού (χωρίς ειρωνεία αυτό), και οι οπαδοί της κατακεραύνωναν όλα αυτά τα χρόνια ως «φασίστα», «ρατσιστή», «χρυσαυγίτη», όποιον τολμούσε να θέσει στο δημόσιο διάλογο απορίες και επιφυλάξεις για την εισροή οικονομικών μεταναστών, οι οποίοι ζούσαν και εργάζονταν ως σκλάβοι σε απάνθρωπες συνθήκες, αλλά και για τα προβλήματα που δημιουργούντο στην ελληνική κοινωνία.  

Ωστόσο και στο προσφιλές της θέμα παρουσιάζεται ανέτοιμη. Πίστευε επί χρόνια, με την αφέλεια  του άσχετου, αυτού που δεν έχει εγκύψει σοβαρά στο πρόβλημα, ότι αρκεί μια κατάληψη της Νομικής και μια μετοίκιση στη βίλα Υπατία για να λυθεί το πρόβλημα.

Η Ευρώπη αλλάζει λόγω προσφυγικού

Δεν ηχούν καθησυχαστικά οι διαπιστώσεις του πρωθυπουργού ότι «το μείζον είναι να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα από τη στιγμή που χώρες αποφασίζουν να κλείσουν τα σύνορα σε πρόσφυγες και μάλιστα παρανόμως».

Ποιος ορίζει το παρανόμως των χωρών και ποιος θα τις υποχρεώσει να ανοίξουν τα σύνορά τους;

Σαφώς βέβαια, το πρόβλημα γίνεται ευρωπαϊκό: Το προσφυγικό κλονίζει τους κορυφαίους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως την Συνθήκη Σένγκεν, τα κοινωνικά συστήματα, (καθώς ήδη συζητιέται αν οι εργάτες πρόσφυγες θα πρέπει να παίρνουν τα επιδόματα του κοινωνικού κράτους), την διασυνοριακή συνεργασία, τον πόλεμο της Συρίας, την Αφρική, κλπ.

Η Ε.Ε. αλλάζει μέσω του προσφυγικού, και αυτό θα γίνει ορατό περί τα μέσα του 2016 με την αλλαγή πολλών συνθηκών, ενώ το οικοδόμημα, είναι φανερό ότι μεταλλάσσεται.  Κατά συνέπεια, το θέμα που αναδύεται είναι το ποια θα είναι η θέση της Ελλάδας στο νέο οικοδόμημα, αν έχει επεξεργαστεί τι θα διαπραγματευθεί, τι θα συμφωνήσει, τι σημαίνει πλέον η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την Ε.Ε., τι συνεπάγεται στην λειτουργία των θεσμών και πολλά ακόμη σε μια συζήτηση που είναι ανοιχτή γιατί κανείς δεν ξέρει που θα καταλήξει…

Ωστόσο, για να επιστρέψουμε στα καθ’ ημάς, οι χώρες δεν έκλεισαν τα σύνορα σε πρόσφυγες γενικώς. Το κράτος της ΠΓΔΜ επέτρεψε σε Σύριους, Αφγανούς και Ιρακινούς, σε όσους δηλαδή έρχονταν από εμπόλεμες χώρες, να περάσουν. Και το ποιοι είναι πρόσφυγες πολέμου το ορίζει ο ΟΗΕ, και όχι ο έλληνας πρωθυπουργός, ούτε ο υπουργός Μετανάστευσης που μίλησε για παραβίαση της Συνθήκης της Γενεύης. Αλλά και έτσι να είναι, ποιος είναι εκείνος ο τρόπος που έχει ανακαλυφθεί, ώστε να υποχρεώνεται ένα κράτος να μην φυλάει τα σύνορά του κατά πως αυτό νομίζει; Και πως θα υποχρεώσει η Ελλάδα, ένα κράτος που μάλιστα είναι εκτός Ε.Ε., να ανοίξει τα σύνορά του σε πολίτες τους οποίους δεν επιθυμεί να εισέλθουν στην επικράτειά του;   

Η κατανομή

Καλός ο πόνος για την «αποθήκη ψυχών» αλλά η κυβέρνηση δεν έκανε ό,τι έπρεπε να μη μεταβληθεί η χώρα σε τέτοια;

Ας υπερκεράσουμε τις αιτιάσεις για το νόμιμον των hot spots, όπως εκφράστηκαν τόσο από τον Βασίλη Λεβέντη, όσο και από ενίους δημάρχους ενδιαφερόμενων περιοχών, αφού οι συνθήκες είναι έκτακτες και δικαιολογούν ενδεχόμενη παράβαση του γράμματος του νόμου… 

Θα έπρεπε να είναι έτοιμα μέχρι το τέλος του χρόνου πέντε hot spots. Τώρα είναι έτοιμο ένα, ελπίδα είναι να είναι έτοιμα τρία, και για τα άλλα δύο …έχει ο θεός!

Όσο για το πώς συμμορφώνεται στο θέμα της επανεισδοχής η Τουρκία, που με όλη την πολιτική μας στο θέμα,  της δώσαμε τη δυνατότητα να εκβιάσει την Ε.Ε. και να βγει κερδισμένη σε πολλαπλό επίπεδο; Σύμφωνα με τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, «το 2014 έγιναν 409 αιτήματα που αφορούσαν 9.691 άτομα και έγιναν δεκτές μόνο 470 επανεισδοχές. Κάπως καλύτερα το 2015, όπου έγιναν 605 αιτήματα, που αφορούσαν 9.300 άτομα και έγιναν δεκτές 2.624 επανεισδοχές». Οι υπόλοιποι λογικά θα παραμείνουν εδώ ή θα συνεχίσουν την επικίνδυνη περιπέτεια, περνώντας παράνομα τα σύνορα, προς τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.

Σύμφωνα επίσης με τα στοιχεία του κ. Μουζάλα χθες στη Βουλή, 7.000-10.000 θα μείνουν στα hot spots, 20.000 στις επιδοτούμενες θέσεις ενοικίου και 20.000 σε στρατόπεδα προσφύγων που η κυβέρνηση προσπαθεί (ακόμη), σε συνεννόηση με τον ΟΗΕ, να «σπάσει» σε μικρότερα κομμάτια.

Με το επίδομα ενοικίου των 20.000 προσφύγων πάντως, κάτι άρχισε να γίνεται και αυτό ελέω Ε.Ε.  Τη Δευτέρα θα βρεθεί στην Αθήνα η αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, η οποία θα εγκαινιάσει το πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου για τους 20.000 πρόσφυγες.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε επίσης «βάρβαρο τον θεσμό  των επαναπροωθήσεων». Η κοινή λογική διερωτάται γιατί είναι βάρβαρος ο θεσμός, όταν ο ξενιτεμένος που δεν θα μπορέσει να στεριώσει στον καινούργιο τόπο, που δεν θα βρει στον ήλιο μοίρα, σταλεί πίσω στην πατρίδα του, στην οικογένειά του; (72% είναι άντρες μόνοι, παρά τα τηλεοπτικά πλάνα με παιδάκια και οικογένειες)  - Φυσικά δεν αναφερόμαστε στους πολιτικούς πρόσφυγες ούτε στους πρόσφυγες πολέμου. Αναφερόμαστε πάντα στους οικονομικούς μετανάστες, τους «παράτυπους μετανάστες», όπως τους αποκαλεί ο καθωσπρεπισμός του πολιτικώς ορθού, που εξευμενίζει με περιτύλιγμα απαλών λέξεων το  περιεχόμενο της σκληρής πραγματικότητας των ανθρώπων αυτών.

Τέλος, ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε ως αιτία των επεισοδίων που έλαβαν χώρα μεταξύ μεταναστών, το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι «κουρασμένοι, στοιβαγμένοι, πεινασμένοι  μπορεί να γίνουν μικροεπεισόδια, μικρότερα από αυτά που γίνονται μετά την λήξη αγώνων σε κοντινά γήπεδα».

Μπορεί να είναι έτσι. Όμως κάποιος ίσως θα πρέπει να τον ενημερώσει και για τα φορτία διαφυλετικών και διαθρησκευτικών συγκρούσεων που υπάρχουν ανατολικότερα της Ευρώπης, τα φορτία που φέρουν οι άνθρωποι εντός τους και τα οποία δεν τα σβήνει η προσφυγιά...